Fool for Love.. (K POP FAN-FICTION)

His Cousins.

Chapter NINETEEN - His Cousins.

After that tiring School activity.. Hinatak ako ni Voltaire papunta sa kotse niya.

"San ba tayo pupunta?" Kanina ko pa siya tinatanong, pero NR.

"Uyyyyyyyyyyyyyyyyyyy~ Voltaire. San ba kasi? Tsss.." Inis na sabi ko.

"Sa bahay. May party and.." Tinignan ko siya nang nakataas ang isang kilay.

"Gusto kang makita nila Mama." Sabi niya biglang inistart yung kotse. ANO?! Hindi man lang nagsabi. Oh, ayan. Sinabi na pero ba't ngayon lang kung kelan wala na kong kawala dito. Asaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar.

"Ano ba yaaaaaaaan! Ba't ngayon mo lang sinabi? Di ako prepared! Naman eh!"

"Ang arte.."

"Ano?!" Sigaw ko.

"Just shut up. Okay?" Pagtataray niya.

"Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa~" Sigaw ko.

"Shut up!" Sigaw niya. Hahahahahaha. Inis na siya.

"Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa~" Sigaw ko ulit.

"AISH! Shut up or I'll kiss you?!" Sabi niya.

"..." Natahimik ako sa sinabi niya. Yumuko ako at tumingin sa labas ng bintana. Ang init... ng mukha ko. Ang Awkward.

Ilang minuto ang lumipas, nakarating na kami sa bahay nila. Puno ng Christmas Lights yung labas ng bahay nila. Nakabukas lang yung pagkalaki-laking gate nila dahil nga may party. Nakooo. Mga sosyal mga tao dito. Mahirap makisocialize. -_____-

Pinagbuksan ako ng pinakamamahal kong si Voltaire ng pintuan at inoffer ang kamay niya sakin. Kinuha ko iyon at hindi na binalik pa. Hahaha, joke. Sabay kaming naglakad papasok with linked arms pa. Oh, diba? ^0^

Pagpasok namin, bumungad ang napakaraming tao. Mga mayayamang tao. Tsss. Feeler. Yung iba, nagfifeeling lang naman. Hahaha. I'm so mean. Nahihiya tuloy ako. I don't know pero may ipagmamalaki naman ako. Kaya ba't ako nahihiya? Ang pagiging nobya pa lang ni Voltaire, pwede ko nang ipagmalaki yun eh. Hahaha.

Ayan nanaman yang mga titig na yan. If glares could kill, I'm probably dead by now >_>. Malamang nagtataka sila kung bakit kami magkasama ni Voltaire. Ang sarap tuloy ipangalandakan sa mga pagmumukha nila na 'I'M VOLTAIRE'S GIRLFRIEND'.

*Ahem* -Voltaire.

"Oh! You're here na pala. Good to see you, Sweetie~" Sabi nung Mama ni Voltaire sakin.

"Ehehehe. Opo." Sabi ko with my killer smile :D

"Kumain ka na ba, Iha?" Papa niya.

"Di pa po eh. Hehe" Sabi ko. Sigi, ngiti lang. Bida-bida ko eh. Hahaha.

"Voltaire. Pakainin mo muna yang Girlfriend mo." Mama niya.

Tapos nun, umalis na kami at naupo sa table malapit sa maliit na platform.

Siguro mamaya may magaganap na sayawan dito. Pero hindi ko na siguro maabutan yun. Uuwi na ko maya-maya. Habang hinihintay ko si Voltaire dahil kumuha siya ng pagkain, may dalawang kalalakihang lumapit sakin. Eh? O.O Ke gagwapong nilalang. Ang HA-HAWT!

"Hi, Pretty." Sabi nung lalaking masculine ang katawan, actually yung isa din eh. Ang lakas ng dating niya.

"Uhh... I'm Ju-Jullienne de Leon." Sabi kong uutal-utal pa.

"Oh... Alone, eh?" Sabi nung isa. Gwapo niya shet. Pero medyo maliit siya.

"Who are you?" Sabi nung boses sa likod ko. Si Voltaire! Patay!

"Hey! Pinsan!" Sabi nung dalawang guy.

"I don't know you. Leave her." Cold na sabi ni Voltaire.

"Bah! Yabang mo na, pinsan ah! Nagkagirl--"

"Pinsan mo sila, Voltaire?" Tanong ko.

"Yeah!" "No" Sabi nilang tatlo.

"Ano ba talaga? Niloloko niyo ba ko?"

"Hindi." -Voltaire.

"Ang kati mo na!" -Sabi nung guy na malakas ang dating.

"Voltaire?" -Ako. Naguguluhan talaga ako. Ano niya ba 'tong mga 'to?

"Pinsan namin siya. Sadyang baliw lang talaga siya. Diba?" Sabi nung maliit sabay akbay kay Voltaire.

"Anyway, I'm Mario and he's Luigi." Sabi ni Kuyang maliit.

"Ma-mario? Luigi? For real?" Tanong ko.

"Syempre joke lang yun ano ka ba! Hahahaahaha." Halakhak niya.

"I'm Alvin and this chipmunk is Theodore." -Sabi naman ni Kuyang maappeal.

"Weh?" Nakakatawa sila. Hahah.

"Joke. My real name's Taecyeon but you can call me Taec."

"Ta-Ek?" Tanong ko.

"No. TAYK." Pagtatama niya sakin. Edi ako na pahiya.

"Junho. And we're 2PM. Joke." - Maliit.

"You kinda looked like them. Hehe" Sabi ko. Hawig nga sila. Ang gagwapo!

"Hahaha. Sige. Aalis na kami. Annyeong." Sabi Ni Taec.

"Wait! Half-korean kayo?" Tanong ko.

"Hahaha. Obvious ba? Oo. Haha." Sabi ni Junho. Tanga ko talaga. Stupid stupid stupid.

"Ahhh. Sige." Umalis na sila. At ako naman kumain na. Napansin kong kanina pa nakatingin si Voltaire sakin.

"Problem?" Sabi ko.

"Tuwang-tuwa ka ah? Gusto mo ba yung dalawang mokong na yun?" -Tanong niya.

"Ha?! Hindi ah!" Sabi ko habang umiiling-iling.

"Tch. Liar. Nakalimutan mo ngang nandito ako eh." Sabi niya.

Ayyyyyyie. Nagtatampo si Kuya. Hahaha. Nakalimutan ko nga na nandito siya. Eh kasi naman ang kulit nung dalawang pinsan niya eh.

"Hindi kaya! Hindi ka kasi nagsasalita." Pagsisinungaling ko.

"Tch. Naglalaway ka nga sa kanila eh.." Sabi pa niya. A-ano? Hinawakan ko yung labi ko pero hindi naman eh!

"Di naman eh!" Sabi ko sabay hampas sa kanya.

"Ouch..." Sabi ko nang mahina habang hawak ang kanang kamay ko dahil ang.. tigas. HAHAHA. Mabato din pala 'tong boypren ko. I'm s lucky talaga. HAHA

Nagsmirk lang siya at nagpatuloy sa pagkain.

"Galit ka ba?" Tanong ko.

"No.." Sabi niya.

"Weh? Di nga?" Pangungulit ko,

"I said no." Medyo napipikon nanamn siya. Napakapikunin niya talaga. Ang cute lang :">

---

Kaya.... Bukas na ang karugong nito. Hahaha. Gutom na akes. :) Babuuuuu. Si Taec at Junho. >