Chapter FOURTEEN - Epal.
Yen's POV
December 18.
"Okay, Class. We're not having our lesson today." Sabi nung Adviser namin. Nagsi"Yehey" naman yung mga classmate ko. Walang kasing tamad 'tong mga kaklase kong 'to eh. Kaya nga nandito para mag-aral pero ayaw namang magaral. Sayang lang ang pinambabayad nila dito. (Makapang-ano ka ah, kala mo siya hindi - Awtor) Pakialamera. Manahimik ka nga. Isa ka ring tamad mag-aral eh. (Aba't sumasagot ka na ah! Gusto mong hindi makagraduate?!) Ito naman pikon. Dun ka na nga. Chupi.
"We're about to discuss our Christmas Mini-Concert and Festival.." Concert? "...Yung mga gustong magpresintang kumanta o kaya sumayaw, magpalista kay Ms. Secretary. And also, pede kayong magsama-sama. It's either duet, trio or group. It's up to you. You can team-up with the other Seniors" Sbi ni Titser. Nagsilapitan na yung mga students na trip magpasikat. Sus! Wala namang mapapala diyan.
"And one more thing! Lahat kayo in-charge sa Festival. Kayo na bahalang dumiskarte kung anong pakulo ang nanaisin niyo. Paramihan yan ng funds. At kung sakaling manalo kayo.. Saka niyo na malalaman ang prize.. MUAHHAHAHA." Makahulugang tawa nitong titser na 'to.
"Okay! Ms. Secretary. Give that to me. I'll post it to the Bulletin Board. You can see the result by tomorrow." Sabi niya at nagpaalam na. Naglakad si Sally ( Siya kasi ang matyagang Secretary ng classroom namin) pabalik ng upuan niya na nakatingin sakin at nakangisi sa akin. Prblema nito? Hanggang pagtapos ng klase. Ganun pa din ang ekspresyon niya. Hay, bahala ka nga. Baliw.
"Bye, Yen! Ingat ka. Hahah!" Tawa niya at umalis na silang apat nina Irish, Ivan, Kevin at siya. Pero kami ni Voltaire, may lakad ulit kami pero mamaya pa. Syempre! Da't enjyin at samantalahin ang pagkakataon! Hahaha. Hinatid niya ako sa bahay.
"5PM, Dapat bihis ka na ah?" Paalala niya at umalis na. Kaya naman dali-dali akong tumakbo sa taas. Nagpahinga muna ako saglit, tapos naligo na at nag-ayos. 4:40 na nang matapos ako. Kaya nagantay na lang ako sa sala. Ilang minuto pa ang lumipas, may biglang nagdoor bell. Ayan na siya! Kaya dali-dali akong nagpunta sa pinto at pinagbuksan siya. Pero.. Hindi si Voltaire ang nakatayo sa labas. Si RON?! Chang-gala yan! An'ginagawa nito dito?
"What are you doing here?" Mataray na tanong ko with matching taas kilay pa. -_________^
"Wala. Hehe. Binibisita ka?" Hindi niya siguradong sagot.
"May pupuntahan ako, kaya Go." Pagpapalayas ko sa kaniya.
"Hi, Yen!" Bati ni Dana. Ohgoooood. Dana! Why does it have to be now?! UGH!
"Dana? What.. What are you doing here, with this guy?! Dapat nagpaalam muna kayo." Iritadong bati ko.
"Ayy. Surprise nga eh. May gagawin ka ba?" -Dana. sabay pout. Takte naman oh! Bigla siyang pumasok at naiwan kami ni Ron sa labas. Sakto namang dumating si Voltaire.
"V-Voltaire!" Gulat na sigaw ko. Omyeffinfeet! I'm stucked with these two guys! Shemay.
"Who is.." Sabi niya tapos lumapit kay Ron at "...this?" Pagpapatuloy niya na nakataas ang isang kilay.
"I'm here para.. para.. Uhmm." Nagiisip pa si Ron ng palusot. Bwisit ka. Ayus-ayusin mo kung gusto mo pang mabuhay!
"Yen! He's here nga pala para manligaw. HAHA. Di joke. Owww! Who's he?" Nabaling ang atensyon niya kay Voltaire nang makita niya ito.
"What?" Sabi ni Voltaire.
"Ahh. Ehh.. Wala. Nagbibiro lang siya! Ganyan talaga yan si DANA EH! Kung ano-anong SINASABI!" Pagpaparinig ko kay Dana. Pagkadal-dal talaga nito! Tsss -_-"
BINABASA MO ANG
Fool for Love.. (K POP FAN-FICTION)
FanficPrologue: 1 Corinthians 13:4-7 "Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight...