Chapter THIRTY TWO - Phone Call.
"Yen. Yung sundo este boypren mo nasa baba na..." Katok ni Yaya sa pinto ko. Pero... Sundo? Boypren? Sinundo ako ni Voltaire? Pero.. Bakiiiiiiiiiiiiiiit? :') I'm kinikilig!!! XD Lumabas ako nung matapos akong mag-ayos ng sarili.
"Oh. Anong naisipan mo at sinundo mo ko?" Natatawa-tawang sabi ko.
"Wala lang. Gusto ko lang bumawi?"
"Para saan naman? O.o"
"You know... Hindi ako naging mabuting boyfriend sayo :)" Okay? Anong nakain nito? At ang tamis-tamis niya? hahahaha.
"Sus. Drama. Tara na nga!" At yun. Sumakay kami sa sasakyan niya.
"Teka. Kelan ka pa nagka-lisensya?" Tanong ko sa kaniya. Eh diba dati, hindi siya nagda-drive kasi wala siyang license.
"Last week." Sabi niya na nakatuon pa din ang tingin sa daanan.
"Ah--" Biglang nagring yung Phone niya.
"Can you answer it for me?" Sabi niya. Edi kinilig naman ako. Hahaha. Kasi feeling ko kami na talaga. Eh kami naman na talaga -.......-
"Nasan ba yung Phone mo?" Tanong ko.
"In my bag. At the back." Kinuha ko ang bag niya at..
"Estudyante ka ba talaga?" Tanong ko.
"As far as I know, yes? Why?" Nagatatakang tanong niya.
"Ano ba 'tong bag mo? Ballpen lang laman?!"
"So? My stuffs are in my locker. It's too heavy if I bring them all with me." Sabi niya.
"Sa laki ng katawan mong yan, nabibigatan ka pa?!" Di makapaniwalang tanong ko.
"Just answer the phone." Inis na sabi niya. Sinagot ko na lang.
"Hello?" I asked calmly.
[Uh... Who is this?]
"I'm the one who should be asking that." Taray ko no? Hahaha.
[Well, I don't know you, neither. I called to talk to the OWNER of this phone.] At talagang in-emphasize pa niya ah.
"Too bad. He's busy. If you can't tell me, you can call him next time." Sabi ko. Malditahan ba labanan dito? Oh, ayan.
"Who's that?" -Voltaire.
"I don't know." He looked annoyed.
"Give me that." Tapos inagaw niya.
"Hello? Tiffany?" Sabi niya. Ahhh. Yung childhood friend pala niya yun. Ok.
"Oh.. Is that it? .... Okay. Bye." Sabi niya habang nakikipag-usap.
"What's her problem?" Tanong ko.
"She said, I forgot my I.D. Can we go back to my house?"
"Sure." Tapos nagU-turn siya.
---
"Nakakainis! Nakakainis siya! Argggggggggggggh!" Sigaw ko.
"Hahaha. Talo ka pala sa kaniya eh." Pang-aasar ni Sally.
"Whatever." Ala niyo kung bakit ako naiinis? Kasi nung makarating kami kanina sa bahay ni Voltaire, nandun si Tiffany. Malamang, mags-stay nga sila dun diba? Ang nakakainis eh, hindi naman pala nakalimutan ni Voltaire yung I.D niya. Nung kukunin na ni Voltaire yung I.D niya...Sabi ng magaling niyang kababata na si Tiffany eh, joke lang daw yun. Gusto lang daw niyang makita si Voltaire dahil ang aga daw umali ni Voltaire. Edi syempre nag-init ang dugo ko. Pero tinago ko lang. Tapos nagalit si Voltare sa kaniya. He don't have time for jokes daw. hahaha. Bleeeeh :P Buti nga. Pero ang nakakainis kasi dun eh, alam na nga niyang may boypren itong kababata niya eh, lumalandi pa. Tss.
Pero ang nakapag-pasaya naman sa araw ko ay... yung date namin ni Voltaire :) Mamaya pa naman yun after class. At dahil hindi na ko makapaghintay... I-fast forward na natin 'to! :D
___
Nagpunta kami sa Mall. Wala naman kaming ibang mapuntahan eh -___________-"
"This suits you.." Sabi niya habang tinatapat yung dress sa aking sexy and hot body. Dinampot niya iyo at nilagay sa basket. Lumingon-lingon ako at nakita ko yung mga couple tees. Kaya kinaladkad ko siya papunta dun.
"Ang cuteeeeeeeeeee! Bili tayo!" I said with full of excitement.
"That's... No." Pokerface na sabi niya.
"Halaaaaaaa. Bakit?!"
"Baduy. Gay." Sabi niya.
"Ano?! Hindi ah! Dali naaaaaaa! Ang cute kaya." Pamimilit ko.
"No. Ayoko." Sabi niya tapos umalis na. Anubayaaaaaan. Kj neto. Sumunod-sunod lang ako sa kaniya. Pero nasa likod niya lang ako. Ang kj-kj kasi. Hmp! Tapos nung lumingon ako sa harap ko, eh wala na siya! San napunta yun?!
Hinanap ko siya ng hinanap sa paligod pero wala siya. Saan ba kasi nagpunta yun?! Pag ako naligaw, iiwanan ko siya. Uuwi na ko :( Pero yung wallet ko pala! Nasa bag ko! Iniwan ko pala yung bag ko sa sasakyan niya. Asar todamax. Pupunta na lang akong parking lot. Dun ko na lang siya hihintayin.
@Parking Lot...
Haaaaay. Pano ko makukuha bag ko? Nakalock naman 'tong pinto! Pero nagulat ako nang hilain ko yung lock sa likod ay nagbukas ito. Dito muna ako sa loob. Hihintayin ko nalang siya.
Voltaire's POV
Nakakairita na si Tiffany pero.. It's kinda my fault. Tama bang landiin ako sa harap ni Yen? Napagalitan ko tuloy. Siguradong galit na lalo sakin yun. Nahalata kong nagseslos si Yen kaya sinabi kong babawi ako. At niyaya ko siya mag-date. Tuwang-tuwa naman siya.
Binilhan ko siya ng kung ano-ano like dress, t-shirts and pants. Pero bigla niya kong kinulit at nagpapabili ng couple na t-shirt. Ayoko nga! Pang-gay yun masyado. Tss. Pero halatang nagdisappoint siya kaya pumasok ako sa store ng mga necklaces, rings, bracelets, etc. Pero hindi ko napansin na nawala na pala siya. Kaya binayaran ko na agad yung anklet na napili ko at di-nial yung number niya. Pero hindi siya sumasagot, naiwan niya siguro yung phone niya sa kotse ko. Nandun na siguro yun! Kaya pumunta ako sa Parking lot. At nakita ko siya dun sa loob, natutulog at pawis na pawis. Baliw na yata 'to eh! Inayos ko yung pagkakahiga niya. Tapos tsaka ko kinabit yung anklet na binili ko.
Nang makarating kami sa bahay nila, nagdoor bell ako at nung buksan ng Yaya niya yung gate eh, binuhat ko na siya at dinala sa kwarto niya.
---
Good Mornight! Inspayrd ako! Hehehhe. Si IDOL YENG KASI EH X) She sure can kill me with those amzing talents that God gave her ;)
BINABASA MO ANG
Fool for Love.. (K POP FAN-FICTION)
FanfictionPrologue: 1 Corinthians 13:4-7 "Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight...