First Meet

Chapter 16

Chapter 16

Good news, the results have already come out.

Mom and I are negative.

Bad news, I still feel like shit.

I didn't answer Imo's call earlier.

I'm being unreasonable again, I know. But I can't help myself because once I forced myself to talk to him and pretend that I'm not jealous right now, I'm probably gonna confront him, which is something I don't want to happen because I don't want to force him! But he's testing my limits! I kinda do want to confront him now!

Fuck it, I just want to have a peace of mind and I know that confronting him is the only way to feel that. But, I don't wanna be an impulsive bitch right now. I need to think because in case I forgot, he's my best friend! Even if one little thing goes wrong, our friendship will be ruined.

That's why I'm talking to Kiko right now.

I just need someone!

"Then confront him?"

"I don't know..." I groaned.

He laughed. "You know, whatever he's doing right now is totally wrong. He shouldn't make you feel like he likes someone else. But at the same time I can't blame him because he doesn't know that you know everything and he thinks that confessing will risk your friendship. So, I think the best decision right now is to confront him, Claud."

"Should I?"

"Yes."

"But it's so hard! At paano kung nagkamali lang tayo? Paano kung hindi naman talaga niya ako..." I just sighed, hindi na dinugtungan ang sinabi. Naikuwento ko sa kaniya si Julia since siya mismo ang nagtanong dahil nakita daw niyang may kasamang babae si Imo sa story niya.

At noong tiningnan ko. Totoo nga! Nagstory din siya! But it's just the picture of the books and Julia is being mention in the photo. Iniisip ko pa lang na magkasama sila maghapon, nababaaliw na ako!

And it's not okay!

"What if we're not?" he said, shrugging.

It bothered me the whole day but I had no choice but to still attend the class. Hindi naman titigil ang klase dahil lang sa may pinagdadaanan ako ngayon at higit pa roon ay marami na akong na-skip na klase kaya kailangan talagang pumasok ngayon.

Tiningnan ko ang aking Google Classroom para tingnan kung ano ang hindi ko pa napapasa. Napabuntong-hininga na lang ako na ang isa sa mga kailangan kong gawin ay kailangan pa ng kartolina. Wala na akong nagawa kung hindi mag-ayos ng sarili para pumunta sa mall kahit medyo natrauma na dahil sa nangyari sa akin noong isang linggo. Ayoko ng mangyari pa ulit iyon.

I wore a crewneck and a maong skirt. Dalawang patong na ng face mask ang sinuot ko. Isang disposable at isang tela, narinig ko kasi na mas epektibo daw ang ganoon.

Naabutan ko si Mama sa dining table at puro papeles ang nasa harapan nagpaalam ako sa kaniya na lalabas saglit para bumili ng gamit sa eskwela, medyo may pangamba man siya... pero wala naman kaming magagawa dahil kailangan. Nagpadala na rin siya sa akin ng mga bibilhin na pagkain para isang labasan na lang.

I brought my Mom's car and drove all the way to the mall.

Inuna ko muna ang pag-gro-grocery at pumunta sa sasakyan pagkatapos para ilagay ang mga pinamili bago bumalik ulit sa loob para pumunta naman bumili ng mga school supplies. Perks of being an engineering student.

Agad ako kumuha ng unipin mechanical pen and some yellow pad so I had some stocks. Of course, kung ano ang natipuhan ko ay nilagay ko sa push cart kahit hindi naman kailangan! I know everyone can relate to that!

Pumunta ako sa aisle ng mga papel para bumili ng kartolina at balak ko na rin bumili ng bond paper. Napakunot ang noo ko nung nakita na dalawa na lang 'yung kartolina. Mabuti na lang na hindi ako naubusan.

I was about to take the one when the person behind me took the two of those!

I turned around, ready to lash out but I stopped when I saw Julia.

"Oh, hey! Claudia, right?" she said, smiling.

Tipid akong ngumiti. Huwag mo akong ngiti ngitian dahil mainit ang dugo ko sa'yong babae ka! Tiningnan ko ang kamay niyang hawak hawak ang dalawang kartolina. Bakit kailangang dalawa pa?! Nakita ng ubos na, dalawa pa ang kukuhanin.

Nakita niya ata akong nakatingin sa kartolina kaya awkward siyang ngumiti sa akin.

"Kailangan mo rin ba?" sabi niya pero nakita kong nangingiti. Halatang nagugustuhan ang nangyayari. Duh! Siyempre kailangan ko rin iyon, blockmates nga kami 'di ba?! "Sorry, dalawa kasi 'yung kailangan ko dahil bibilhan ko rin si Imo,"

Punyeta.

Ginagago ba ako nito?

"Oh, naka-quarantine ka nga pala? Negative ka ba? Baka may virus ka ha?" pagbibiro niya. Kaunting kaunti na lang ihahampas ko na sa ulo niya 'yung kartolina, punyeta siya.

"Kung may virus man ako. At least hindi ako mukhang virus katulad mo."

She scoffed.

"Nakabili ka na ba, Julia-"

Nag-iwas ako ng tingin. Alam ko ng si Imo iyon at alam ko ring nakatingin na siya sa akin ngayon. Gustong gusto ko mag tantrums, hilahin siya palabas dito pero hindi sa harapan ng babaeng 'to. Aalis na sana ako ng nakita kong kumapit si Julia kay Imo.

"Siya 'yung kaibigan mo, 'di ba?" pag-e-emphasize niya sa salitang kaibigan. Awkward naman na tinanggal ni Imo ang kamay ni Julia sa kaniya at tumingin sa akin. Tumango naman siya, bilang pagsang-ayon sa sinabi niya.

Kaibigan pala, huh?

Well... totoo rin naman...

"Alis na 'ko." I said. Hindi ko na hinintay ang sagot nila at umalis na ako doon. Labag man sa loob ko ay wala akong nagawa kung hindi lumipat ng mall kung saan ako makakabili ng mga kailangan ko pang bilhin. Hindi ko naman nabayaran ang mga nilagay ko sa push cart kanina dahil umalis na agad ako doon!

While I'm on my way to the other mall, Imo was consistently calling me but I was not in the mood so I just turned my Airplane mode on and played loud music.

I need to cool myself off.