SARA WALKER

BÖLÜM 2 : SADECE YEDİ

Selammm Canlarım;

Sizden ricam buraya mutluysanız mutluluk içeren bir söz, üzgünseniz damardan olsun, sinirliyseniz her kime sinirlendiyseniz sövün, ya da hangi duygular içerisindeyseniz buraya onları yansıtmanızı istiyorum. Çünkü çok iyi biliyorum ki çoğu insan mutluluğunu, sevincini, üzüntüsünü, sinirini, hayal kırıklıklarını içinden dökmek ister ama yapamaz. Ben de öyleyimdir. Asla içimi dökemem bu yüzden bu yorumu yapıyorum. Eğer istemezseniz yazmak zorunda değilsiniz tabi ki. Lütfen beni yanlış anlamayın. Sadece baş karakterim olan Sara böyle biri ve o kimseye güvenemiyor. İçini dökemiyor. Başkalarının yardımıyla değil de kendi ayakları üstünde durmaya çalışıyor.

Ama bir şey de var ki. O da içimize attıklarımız bizim canımızı sıkmaktan başka bir işe yaramıyor.

Şimdi eller klavyeye konuyu anlatmanızı değil aklınızdan kalbinizden geçenleri dökün. Kimse olayı bilmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda. O zaman yazarınız olarak bölüm yayınlandıktan hemen sonra ben yazacağım ilk.

Sıra sizde:)

Dip Not: Eğer sürekli üzgün mesajlar görmüş ama siz mutluysanız sakın çekinmeyin ve sevincinizi bizimle paylaşın. Çünkü bugün mutsuzsak kim bilir belki de yarın mutlu olacağızdır;)

Süper Dip Not: Aslında anladınız eminim. Ama yine de işimi şansa bırakmadan son açıklamamı yapayım. Yorumlardaki hiç bir yorum bu hikayeyi okuyan kişilere ait değildir. Özellikle hakaret içerikli olanlar. Onlar büyük ihtimalle gerçek hayatımızda ki insanlardır...

"Sara Abla dikkat et!" Elifin sesiyle hızla arkamı döndüm ve elindeki kırık sandalye bacağını kafama indirmeye çalışan birinci şahısı görmemle eğilmem bir oldu. Benim eğilmem ile salladığı sopa boşa gitti. Daha sonra hızla kolunun altından çıkıp kafasını kavradım ve önümde camdan olan büyük masaya kafasını geçirdim. Opss bu acıtmıştır. Çalışmayan beynine belki de kan gitmiştir. Yani umarım.

Birinci yerde kanlar içinde kafasını tutarken bu sefer de kaçmaya çalışan ikinciye fırsat vermeden hızla önümdeki sağlam sandalyenin üzerine çıktım daha sonra ise yan tarafında ki masaya basarak havaya sıçradım. Bu sayede havada hızla etrafımda dönerek suratının ortasına tekmemi indirdim.

Ve gösteri biter. Kazanan SARA...

Şimdi sırada Falcı bunak var. Bakalım bana nasıl bir açıklaması olacak?

************

"NELER OLUYOR BURADA?" Bir sen eksiktin zaten. Hoş geldin.

"NELER OLUYOR DEDİM. BİRİ DERHAL BİR AÇIKLAMA YAPSIN! DERHAL!!!"

"Bağırmak yerine güzel bir dil kullanırsanız neden olmasın patron. " Seslenmem ile birlikte beni yeni görüyormuş gibi hızla bu tarafa döndü. Hırsla parlayan gözleri yerde baygın - oovv hayır ölü gibi yatan- şahısları görünce her an fışkıracakmış gibi büyüdü.

"Allah'ın cezası naptın sen?" Kendini Allah'ın lütfu olarak görüyor olamaz değil mi?

"Hiiiç. Sadece eğlendik." dedim ve ayaklarımın altında sızlanarak yatan birincinin yaralı eline topuğumla bastım. "Öyle değil mi tatlım?"

"Ağğğğhhhh" sanırım bu evet demek oluyor.

Birincinin acı dolu bağırtısı ile patroncuk hemen harekete geçti ve bir süper kahraman edası ile beni adamdan uzaklaştırarak yere diz çöktü.