My Best Friend's Kid✅

Κεφάλαιο 4ο

Πω πω τι ψυχρά κάνει πρωί πρωί.

Λογικό, αφού είμαι σκεπασμένη μόνο με ένα σεντόνι.

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει από τον πονοκέφαλο.
Καλά πρέπει να είχα πιει παρά πολύ.
Ήθελα να ήξερα πως έφτασα σπίτι κι άλλος που είναι.

Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα και περνώ απόφαση να ανοίξω τα μάτια μου.
Πάλι καλά είμαι στο δωμάτιο μου.
Προσπαθώ να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά νιώθω κάτι βαρύ δίπλα μου.

Γυρνάω το σώμα μου για να δω τι είναι και βλέπω τον Αχιλλέα να κοιμάται δίπλα μου.
Στην αρχή ξαφνιαζομαι αλλά ξέρω πως δεν είναι η πρώτη φορά που κοιμόμαστε μαζί στο ίδιο κρεβάτι, το συνηθίζαμε να το κάνουμε αυτό.
Ε και λογικά αφού και οι δύο θα πρέπει να ήμασταν λιώμα θα πέσαμε ξέρει για ύπνο.

Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, μέχρι να σηκωθώ από το κρεβάτι και να δω ότι ήμουν χωρίς ρούχα.

"Αααααα..ααα" άρχιζα να φωνάζω και τότε ο Αχιλλέας πετάχτηκε απότομα από το κρεβάτι.

"Τι ουρλιάζεις παιδάκι μου...Πας καλά;"είπε με την νυσταγμενη φωνουλα του.

Α καλά το έχασε , ας σοβαρευτούμε τώρα.

"Δεν ξέρω νομίζω θα το χάσω σε λίγο, να σου πω ήρθαμε χθες σπίτι ; Θυμάσαι;Εεε;Ελπίζω πως ναι , γιατί εγώ δεν θυμάμαι τίποτα δηλαδή θυμάμαι μόνο ότι ήμασταν σε ένα μπαρ και έπινα αρκετά μπορώ να πω , για αυτό αν ξέρεις κάτι πες μου."μιλάω ασταμάτητα, χωρίς να ξέρω αν αυτά που λέω έχουν βγάλει νόημα.

Γυρνάω προς το μέρος του για να δω τι θα πει αλλά με το που γυρνάω τον βλέπω να χαζεύει πάνω μου.

Τότε καταλαβαίνω τι κοιτάει περνώ γρήγορα το σεντόνι και τυλίγομαι με αυτόν.

Αυτός αμέσως ξυπνάει και αρχίζει τα δικά του.

"Γιατί είμαστε και οι δύο γυμνοί; Γιατί κοιμηθήκαμε μαζί στο ίδιο κρεβάτι γυμνοί; Γιατί εγώ είμαι γυμνός και γενικότερα γιατί όλη η κατάσταση είναι γυμνή."

Πάει το έχασε ήταν που ήταν το παιδί.

"Δεν ξέρω τι έχει γίνει, δεν μπορεί να κάναμε κάτι έτσι;"ρώτησε με ένα βλέμμα ανησυχίας "Δεν μπορεί να έγινε κάτι , σε έχω σαν αδερφή μου ,ποτέ δεν μπορεί να γίνει κάτι μεταξύ μας " είπε και τότε ένιωσα ένα μικρό κρακ στην καρδιά μου , δηλαδή αν όντως έχει γίνει κάτι το μετάνιωσε.

"Τέλος πάντων, αν και ότι έγινε θα κάνουμε σα να μην συνέβη ποτέ έτσι; Θα συνεχίσει ο καθένας ότι έκανε και εμείς θα παραμείνουμε ενωμένοι."
είπε κι εγώ αμέσως συμφώνησα ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα αλλά κρατήθηκα.

"Συμφωνώ..Δεν θα ξανασυζητήσουμε για αυτό το θέμα , ήμασταν και οι δύο επηρεασμένοι από το ποτό."είπα με μια μικρή δυσκολία.

Ο Αχιλλέας αμέσως γέλασε , μάζεψε τα ρούχα από το δωμάτιο και βγήκε έξω.

Έκανα κι εγώ το ίδιο, μάζεψα τα ρούχα αλλά και το δωμάτιο.

Αποφάσισα να βγω μια βόλτα έξω , να πάρω λίγο αέρα.

Οι μέρες περνούσαν και με τον Αχιλλέα τα πράγματα δεν ήταν ίδια , μπορεί να καναμε πως δεν συνέβη τίποτα, αλλά πάντα όταν καθόμασταν μόνοι μας η ατμόσφαιρα ήταν πάντα άβολη, δηλαδή σταματήσαμε να μιλάμε κιόλας.

Οι μέρες έγιναν μήνες και συγκεκριμένα 2.

Δύο μήνες τώρα και ζούμε στο σπίτι λες και είμαστε ξένοι.
Εγώ πάλι τον τελευταίο καιρό δεν είμαι και στην καλύτερη κατάσταση,τον τελευταίο καιρό κουράζομαι πολύ και συνέχεια ζαλίζομαι, δεν θεωρώ πως είναι κάτι σοβαρό απλώς πιέζω πολύ τον εαυτό μου τελευταία.