နှောင်ကြိုး
(28)
အချစ်ဆိုတာ ချစ်နေဖို့ပဲ လိုတာပါ....
ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရမှ အချစ်ဆိုတာ မဟုတ်ပါဘူး....
စွန့်လွတ်ပေးလိုက်ခြင်းဟာလဲ ချစ်ခြင်းတရားတစ်မျိုးပဲ.....
ကျနော်တို့ လူသားတွေဟာ...ချစ်ရင် အနည်းနဲ့ အများတော့ ကိုယ်ချစ်တဲ့ သူကို ပိုင်ဆိုင်ချင်ကြတာပဲလေ.....
အချစ်ကြောင့် အသက်ပင် ပေးသွားခဲ့တဲ့ လူတွေ ရှိလာမူ အပေါ်....မိုက်ရူးရဲ ဆန်လိုက်တာ....ပျော့ညံ့လိုက်တာလို့....မတွေးကြပါနဲ့.....
ကိုယ်ချစ်တဲ့ သူက... တခြားသူနဲ့ အတူရှိနေခြင်းကို.....ခံစားရတဲ့ နာကျင်မူဟာ....သေခြင်းတရားလောက် မနာကျင်ရဘူးဗျ......
သေခြင်းတရားကပို ချိုမြိန်သွားတယ်...ပို လှမ်းရ လွယ်ကူသွားတယ်......ဒီလိုနဲ့ ပဲ ကျနော်တို့တွေဟာ အချစ်ရဲ့ ကျေးကျွန်တွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတာပဲ....ချစ်ဖူးတဲ့ သူတိုင်း တကြိမ်တစ်ခါတော့ ရူးမိုက်ဖူးကြတာပဲလေ.......💔
...................................................................
ဆေးရုံဆင်းတဲ့ နေ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့.... မောင်က တံခါးလာဖွင့်ပေးခဲ့သည်....အရင်က အိမ်မမြဲတဲ့ မောင့်ကို အိမ်မှာတွေ့ရတော့ ထူးဆန်းနေသလိုလို.....အထုတ်အပိုးတွေ ကူသယ်ပေးကာ နေရာတကျထားပီးနောက်...
"မောလိုက်တာ အချစ်ရယ် ..ရေလေးတိုက်ပါလားကွာ....''
နှဖူးက ချွေးစတွေကို လက်ခုံဖြင့်သုတ်ပီး Jimin ကို လှမ်းပြောတော့... မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပီး...အောက် ပြန်ဆင်းသွားကာ...''
"အန်တီလေး...''
"ကျနော့်ကို ညနေကျရင် ကြက်သားလေးပေါင်းပေးပါ...ထမင်းပူပူလေးနဲ့ စားချင်လို့..''
"ဟုတ်ကဲ့ အကိုလေး..''
Jungkook:"ရေလေးဆာလို့ ပါဗျာ...ရေလေးတိုက်ပါဦး ဗျ...''
မကြားချင်ယောင်ဆောင် ပီးဆင်းသွားတာမို့ အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ အော်ကာ ပြောတော့..
JM:"ဘာတွေ အရူးထနေလဲ မသိဘူး...ရေသွားပေးလိုက် အန်တီလေး...မဟုတ်ရင် တိတ်မှာမဟုတ်ဘူး...''
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုး
Любовные романыဘဝမှာ အချစ်ကိုတကြိမ်သာလျင်ထိတွေ့ဖူးပီး တယောက်ထဲကိုပဲ သိသော Park jimin..... ငယ်သေးတာမို့ အချစ်ကို မမြင်နိုင် မသိနိုင်ပဲ ကိုယ်စိတ်ကြိုက်တွေပဲရွေးလုပ်နေရင်း တဖတ်လူရဲ့ အချစ်ကို မမြင်နိုင်ခဲ့တဲ့ Jungkook.... သူပျော်နေဖို့ အရေးကြီးတာပါ ဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုပ...
