MiSanta¹ Wings

7 🔮 Reddedilemeyen buruk tebessüm

Selamm~☂️

Maalesef ki yoğunluktan, sınavlarım başlıyor, bölümü yayınlamayı unutmuşum ✨ Fakat şimdi sizlerle, keyifli okumalaar 🎈

MiSanta1
7🔮 Reddedilemeyen buruk tebessüm

Hülyalı bulutlar, güneş ışınları huzmelerini içinden yansıtıyor ve efsane şehrinin üzerine bir masalmışçasına düşüyordu. MiSanta'nın berrak gökyüzünde bir kuş, sürüsünü kaybetmiş gibi etrafta süzülüyor ve aşağı tarafında olan büyülü şehri izliyordu.

Güzel bahar rüzgarı etrafta her estiğinde Sodam içine çektiği ferah havadan dolayı huzur buluyordu. Uyandığı güzel güne bakarak tebessüm etti. Onun için bir günü güzel hale getiren en özel şeylerden birkaçı; kalktığında yaptığı huzurlu kahvaltı ve ilk uyandığında etrafta gördüğü, neşesini yerine getiren olaylardı.

Gökyüzünde uçuşan renkli ve kaybolmuş kuşa baktı parlayan gözleriyle. Kanatlarını rüzgarın ahengine tutturarak çırpması bile onu gülümsetiyordu. İşte günümü güzel hale getiren o olay diye geçirdi içerisinden. Mutlu bir sabah mutlu bir gün demekti onun için. Tabii saniyeler sonrasında havada uçuşup bir yılan edasıyla minik kuşu midesine indiriveren Kerola Ejderinin geleceğini tahmin edememişti o an. Gülümsemesi yüzünde donakalırken gözleri aralandı. Tam da güzel gününü anımsarken bunun olması-

Ama yine de umudu kırılmadı. Henüz yapacak olduğu güzel ve huzur dolu kahvaltı vardı. Sodam az önceki olayı yaşanmamış gibi değerlendirerek gününe devam edecekti. Dediği gibi, henüz yapması gereken huzurlu kahvaltısı vardı. Bedenini dün gece yerini tabeladan öğrendiği yemekhaneye çevirdi ve neredeyse tüm akciğerinin temiz havayla dolmasını sağlayacak kadar büyük ve derin bir nefes alıp gülümsedi. Günü hala güzel olabilirdi.

"Şimdi rahat rahat günün en önemli, en güzel, en çok huzur veren öğününe-"

"Çabuk diyorum sana," sesiyle irkildi Sodam. Arkasından koşuşturarak giden karakanatlara baktı bir anlığına. "kaçıracağız kahvaltıyı! Bitmesine dakikalar kaldı diyorum." diyerek haykırdı akademi öğrencisi ve arkadaşını geride bırakarak koştu.

Sodam, yeni ve güzel gününün ikinci şokunu yaşadı o an. "Gün neden güzel olmamak için bu kadar çabalıyor ki?!" diyerek haykırdı. Ve kafasını gökyüzünden indirerek koşmaya başladı.

Sodam için gün ters köşelerle başlamıştı. Jungkook ve Taemin'in aksine, Sodam bahar tatilinin son gününe böyle gireceğini hiç düşünmemişti. Gününün her ne kadar berbat başladığını düşünse de sabahları erken uyanmanın ölümcül bir günah olduğunu düşünen Jungkook ve Taemin ikilisine göre daha iyiydi.

Taemin başını yemekhaneden aldığı servis tabağının hemen yanı ucundaki masaya yerleştirdi ve yemeğin bitmesine dakikalar kala gelip servislerini alan öğrencilerin dolaştığı tezgaha boşça baktı. Taemin'in aksine Jungkook yapmaya çalıştığı kahvaltısını tamamlamaya çalışıyor ve odasına bir an önce dönüp bahar tatilinin son gününü huzurla geçirmek istiyordu. Bu nedenle ağzına doldurduğu jambonu çiğnemeye koyulmuşken çatalının ucuyla Taemin'in omzunu dürttü.

"Yemeği planlıyor musun? Yoksa dolapta yaşamasına izin verdiğin o erişte için kendine yer mi ayırıyorsun?"

Jungkook, Taemin'in dikkatini her ne kadar çekmiş de olsa kafasını masadan kaldırıp da kendisine bakmasını sağlayamamıştı. Taemin bir eliyle servis tabağını uzaklaştırırken "Artık Sasha ile aramıza girmeyi kes. Bizim anlayamayacağın kadar derin bağlarımız var." demişti.