Başka Bir Evrende

9

Doruk ve Asiye ayrıldıklarında, Doruk avmden hemen çıkmamış D&R a tekrar girip Asiye'nin incelediği 3 kitapı da aklına kazıyıp onları bularak almıştı. Onlara bakma şekli aklına geldikçe şimdi okuyabilecek olması genç adamı mutlu etmişti.

'acaba okurken nasıl görünüyordur. Keşke onu okurken izleyebilsem' diye içinden geçirmişti.

Sonra da kendi kendine kızarak 'saçmalama Doruk, kendine gel' demişti.

Aldığı kitaplarla mutlu bir şekilde mağzadan ayrılmıştı. Bunları bir kaç gün sonra Asiye'ye verirkenki mutluluğunu düşündü. Gerçekten çocuklar gibi şen olacağını hissediyordu.

Olduğu yerden içinde şimdiden heyecan basmıştı bile. Yüzündeki gülümseme ile avm'nin çıkışına doğru adımlamaya başladı. Arkasından birinin adını seslendiğini duyduğunda durup arkasını bakacağı sırada birisi kollarını arkadan ona dolayıp kafasını sırtına koydu. Ağır parfüm kokusu ile bu kişinin kim olduğunu anlaması uzun sürmedi.

"aşkımmm, ne işin var senin burada. Ne güzel tesadüf yoksa sende mi düşündüğüm şey için buradasın"

Doruk hala karşılaşmanın ve sarılmanın verdiği şaşkınlıkla ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Genç kızın arkasındaki kızlara bakıp başı ile selam vermişti onlara. Sonra ona merakla bakan mavi harelere çevirdi gözleirni.

"neden buradayım, bir arkadaşımla buluştum. Sen neden buradasın"

"nasıl yani, nişan alışverişine gelmedin mi"

"hayır, ne nişanı anlamıyorum Harika. Ayrıca arkadaşlarının yanında demeyim diyorum ama böyle pat diye sarılmanı da anlamadım"

"ne nişanı mı, bizim ya sevgilim. Hani haftaya beni istemeye geleceksiniz. Nişan olacak ya"

Doruk duydukları ile şok olmuş bir vaziyetteydi. Ne demek nişan ya. Babası hakikaten durmayacaktı. Asla onu dinlemiyordu. Onun için Doruğun hiç bir hissi isteği önemli değildi.

Doruk Harikanın kolundan kibarca tutup onu arkadaşlarından biraz uzaklaştırmıştı.

"Harika ne saçmalıyorsun sen. Ne nişanı ne hazırlığı. Ya biz seninle ayrıldık. Hani olmuyor dedim. Zorlamayalım dedim. Unuttun galiba"

Genç kız dolmaya başlayan gözleiri ile yeşil harelere dikti bakışlarını.

"baban öyle demiyor ama. Yoksa söylemedin mi Akif amcaya"

Doruk sinirlerine hakim olamayarak gülmeye başladı.

"hani babam beni dinlemiyordu. Sen konuşacaktın, istemiyorum Doruğu diyecektin. Bu iş de hallolacaktı. Öyle anlaşmıştık şimdi niye beni delirtmeye çalışıyorsun"

Sinirlenince ses tonuna hakim olamamıştı genç adam ve az ötedeki kızların dikkatini çekmişti.

Harika bunu fark edince Doruğa biraz daha yaklaşarak sessizce fısıldadı kulağına.

"ama istemiyor değilim mi. Ben seni seviyorum Doruk. Seninle birlikte yaşlanmak istiyorum"

"ama ben seni sevmiyorum Harika. Bir ömür seni sevmeyen adamla mı birlikte olmak istiyorsun sahiden"

Harikanın dolan gözlerine karşılık derin bir nefes alma gereği duydu Doruk, ne kadar kendisini takıntı halime getiren bir kız da olsa kimseyi ağlatmayı istemiyordu genç adam.

"seversin belki zamanla. Alışırsın bana"

"iki yıl Harika. İki yıl seni sevmeyi denedim ama olmadı. Zorlama artık kızım"