Başka Bir Evrende

4

Vurgun yemiş misali gönlüm tutuldu aşka
Ciğerimden yanıyorum ben bu defa başka

Bu yangın benle ölünceye dek yaşasın varsın
Dünyanın o son günü sen beni arayacaksın

Bu yangın benle ölünceye dek yaşasın varsın
Dünyanın o son günü sen beni arayacaksın

Asiye kulağında kulaklık kollarını dizlerine sarmış bir şekilde camdan dışarı seyrediyordu.
Doruk ile olan son konuşmasından beri canı öylesine çok yanıyordu ki. Ne bir dilim ekmek yemişti ne de bir bardak su. Canı hiç bir şey istemiyordu. Sadece dışarıyı izliyordu.

Doymadım doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkar, ne itiraf bu yalnızca sitem

Öyleydi işte, yeni kabullendiği duyguları boğazına yumru olmuştu sanki.
Bu hayatta annesi babası yok diye gelen giden vuruyordu ona zaten. Sevmek sevilmek de mi haramdı ona.
Tek istediği minik kalbinde yeşeren duyguların onu üzmemesiydi ama o öğrendiği gibi büyük bir hayal kırıklığı yaşamıştı.

Doymadım doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkar, ne itiraf bu yalnızca sitem

Doruk günlerdir çizdiği tablonun önünde duruyordu. Resme yeteneği olan genç adam hayatında gördüğü en güzel manzara olduğunda inandığı resmi resmetmeye karar vermişti. Yazdığı tez için de destekçi olacaktı.

Bir yandan resmi çiziyor bir yandan da arka planda şarkılar çalışıyordu. O kadar dalmıştı ki çizmeye şarkıları duymuyordu. Ara verip kulak kabarttığında duyduğu parça ile bitmek üzere olan tabloya bakarken gözlerinden yaşlar süzüldü.

Zannetme bir gün geri dönmek değil niyetim ah
Hasrete teslim oldum asla gelmeyeceğim
Bu yangın benle ölünceye dek yaşasın varsın

Zaman ne gösterirdi bilmezdi ama onun içindeki yangın da sönmeyecekti çok net hissediyordu.

Dünyanın o son günü sen beni arayacaksın
Bu yangın benle ölünceye dek yaşasın varsın
Dünyanın o son günü sen beni arayacaksın

Neden aşk böyle acı veriyordu ki. Hani dünyanın en güzrl duygusuydu bu aşk denen illet.
Sadece kavuşunca mı güzeldi. Yoksa uzaktan severken de güzel olmaz mıydı.

Doymadım doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkar, ne itiraf bu yalnızca sitem

Asiye gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu. Ne çok ağlamıştı bu geçen iki günde. Oysa yıllardır ağlamayı kendisine yasaklamıştı. Asla ağlamamıştı. Şimdi neden içi dışına çıkana kadar ağlıyordu.

Kalbi çok acıyordu genç kızın. O daha doyamamıştı ki sevmeye.

Doymadım doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkar, ne itiraf bu yalnızca sitem

Karşısındaki portre'ye bakıp daha çok ağladı Doruk. Kalbi paramparçaydı. O gün Asiye'yi ağlatan kişinin kendisi olması deli ediyordu. Oysa o onu ağlatan herkesi yok etmek istiyordu, şimdi kendisi ağlatmıştı.