Son Melez

SM/4.bölüm

Önceki bölümden;

Bir süre cevap gelmedi. Yürümeye devam etti. Tabi bende arkasından gitmeye. İçimden ne kadar ukala olduğunu düşünürken durdu ve bana baktı. Kaşlarını çattı ve gözlerini gözlerime dikti.

"Beni tanımıyorsun. Hakkımda kafandan bir şeyler üretmeyi kes."

-

Şaşkınlıkla dona kaldım. Sanki aklımdan geçeni okumuştu. Ufak bir test yapmak istedim. Hani olabileceğinden değil de ne olur ne olmaz.

Ukala.

"Sana kes şunu dedim."

"Kesmiştim zaten."

"Kesmedin."

"Nereden biliyorsun."

Bir şey demedi. Tekrar denedim.

Ukala.

Arkasını dönüp kolumdan sıkarcasına tuttu.

"Seni uyarmıştım!"

"Delisin sen, sen bunu nasıl yapıyorsun? Yani benim aklımı okudun bu saçmalık!"

Yine bir şey demedi.

"Sana bir şey sordum öylece çekip gidemezsin."

Sesler yükselmiş, kalbin ritmi hızlanmıştı. Bir tartışmanın başlangıcı olan şimşeklerin çakmaya başladığını hissedebiliyordum.

"Cevap ver!"

"Ne bilmek istiyorsun?!"

"Kimsin?"

"Kimsem kimim. Ne önemi var?"

"Neden beni takip ediyorsun?"

"Seni takip ettiğimi de nereden.."

"İnkar etmeyi kes. Beni gözetliyosun, takip ediyorsun. Neden?"

"Hala nasıl anlamazsın? Sen bir vampirsin Bonnie. Hatta bir melez. İçerideki herkesin sana saygı duymasının nedeni buydu. Sen onların kurtarıcısı gibi bir şeysin. Sen son melezsin Bonnie. Vampir ırkının son melezisin."

"Kamera şakası falan yapıyorsunuz dimi? Tamam gerçekten boşver. Kim olduğunu merak etmiyorum. Daha fazla bu saçmalığa katlanamayacağım."

"Kes sesini! Önce bana bağırıp daha sonra dinlemeden öylece gidemezsin. Oturup sözüm bitene kadar beni dinleyeceksin! Ve bir daha sakın, ama sakın bana ukala demeye kalkışma. Canını yakarım."

"Ya sen daha adını bile söyleyemezken ne cüretle beni tehdit edersin!"

"Sonradan pişman olacağın şeyler söylemeden önce sus, ve dinle."

"Peki ya sen bunları nereden biliyorsun?"

Kenardaki bankı işaret ederek oturdu.

"Adın?"

"Joseph. Annen beni görevlendirdi. Heryerde her zaman her saniye hatta her salise seni korumam için. Ben seni korumak için yetiştirildim. Ben daha 8 yaşındayken bana herşeyi anlattılar. Sahip olduğum bütün güçleri uzun zamandan beri biliyordum. Ben 2.sınıftan beri seninle aynı okulda, hatta aynı sınıfta okudum. Sen nereye gidersen orası benim geleceğim oldu. Hala da öyle. Belki hatırlarsın. Derslerde gözüm hep sende olurdu. Sınıftakiler deli olduğumu düşünürlerdi. Ama umursamazdım. Küçük yaşıma rağmen tek umursadığım sendin. Bir gün her zamanki 'şakalarından' birini bana yapmışlardı. Sınıfa girdiğimde üzerime içi boya dolu su balonlarını attmışlardı. Bütün teneffüs bununla ilgili konuştular. Sense onlara bağırmıştın. O gün sana olan saygım iki katına çıktı. Her dakika senin arkanı kollamaktan artık nefret etmiyordum. Sen güvende oldukça ben rahat nefes alabiliyordum. Annen beni görevlendirdiğinde, çok zorlanmıştım. Seninle ilgilenmiyordum. Hatta senden nefret ediyordum. Bu kızın ne özelliği var, benim ondan ne eksiğim var diye düşünerek kendi kendimi yiyip bitiriyordum. Sonra öğrendim. Bir melez olduğunu. Neden bu kadar değerli olduğunu.."

NE KADAR ÇOK YORUM NE KADAR ÇOK VOTE O KADAR ÇABUK YENİ BÖLÜM :)