BENİM GÖRDÜKLERİM

BÖLÜM 18: GÖKYÜZÜ

Bir süre sonra ışıkları söndürüp uyuduk açıkçası biraz gerginim
neden mi?
Çünkü uyku benim için kabus demekti her uykuda bilinçaltım bir gardiyan bende ses çıkaramayan bir mahkumum
Bu sefer farklı bir mekandayım yanımda kimse yoktu bana eşlik edeicek , beni kurtara bilecek, çığlıklarımı duya bilecek kimse yoktu

Bir kuyudaydım ama iç boş bi kuyu suyu çekilmiş eski bir kuyu
Kafamı yukarı kaldırdım yukarıda gökyüzü vardı kapalı bir hava sinirli yağmur bulutları tam tepemdeydi gökgürültüsüde ayrı bir dert tabi

Ama hayır ben dayanamam ki gök gürlüyor kim sinirlendirdi onu ne söyleysem sakinleşirdi?
Haykırsam duyarmı beni dur desem dururmu yoksa benim saf çocuksu bedenimedemi mor renkli kırbacıyla vurur?

En iyisi susayım yoksa susmazsam her şey daha kötü olacak buna hiç şüphem yok
Ama susarsamda sonra neden söylemedim diye kendi kendimi yiyicem dahamı iyi olucak

Aslında ne yalan söyleyeyim daha iyi olucak en azından onu kırmamış olucam ne demeliyim diye düşünürken sonunda buldum kuyununun üstümde duran geniş yuvarlak kısmına bakarak bağırdım dayanamadım işte ne yapayım

"Heeyy neden sinirlisin gökyüzü ben sana ne yaptım neden beni korkutmaya çalışıyosun?"

Ses gelmedi diyemem çünkü kulağıma gelen ses yine benim sesimdi bir cevap yoktu pesetmedim soruyu tekrarladım

"Sana diyorum neden böyle yapıyosun bulutların ne güneşin doğmasına nede ayın batmasına izin veriyor kendini yıpratıyosun anlat işte ben seni dinliyorum anlatta kurtul anlatta hafifle"

Ama maalesef yine benim sesim geri bana geldi anladım sanırım konuşmuyacak ama neden anlat diyorum işte naz yapmayı bırak şimdi iki seçeneğim var önümde ya duymasada bağırıcam belki hisseder
Veya susucam kendi kendini mahfeder
Ben aptalım hiç susarmıyım? susmadım yine.

"Bak gökyüzü ağlarsan yani yağmur damlalarını bırakırsan anlarım ki beni duyuyorsun tamammı?"

Yine ses yok ben bu sessiziliği evet olarak algıladım ve başladım anlatmaya

"Öncelikle şunu unutma ki yaşamın şartları adil değil hayat herkese karşı biraz zorba ben kendimi bildim bileli insanlar hep bir şeyler diyor. bir şeyler anlatıyorlar iyi veya kötü ama sürekli konuşuyorlar ve sen üzülüyorsun asıl kendine sorman gereken soru şu neden üzülüyorsun? sana değer vermeyen bir kaç kalpsiz canavar içinmi üzülüyorsun?
Eğer öyleyse onlar için üzülüyorsan iyi böyle devamet ama bil ki o içine döktüğün gözyaşları için madalya almayacaksın duydunmu?"

Not: Arkadaşlar öncelikle kitabımızı 220 okunmaya ulaştıralım dedim sizlere tüm okuyanlara teşekkürederim çünkü kitabımız bir günde 186 okunmadayken 224 okunmaya ulaştı bu benim ilk kitabımdı ve ümitsizdim ilk üç bölümü attığımda bir okunmam tek vardı zaten o da gelip kitabın ikinci bölümünü okuyup gitmişti😂😂
Her neyse okuyonuz hoşta oy da atın
😂😂❤❤
Bu arada bu bölümde bir kaç üstü örtülü anlamlı cümleler yazdım umutlu olun ve yarınlardan kendinize pay çıkarın
Neyse hadi seviyorum sizleri