BÖLÜM 8: ESKİLER

19 7 0
                                    

"Biraz üşüdüm" dedikten sonra kalkıp içeri doğru yürümeye başladık odamıza gidip benim yatağımda sohbete devamettik
Bir görevli içeri girip kahvaltı vakti diye seslendi batıyla yavaşca aşağı doğru indik yemek kuyruğunda beklemeye başladı kahvaltımızı alıp masaya oturduk tekrardan konuşmaya kaldığımız yerden devam ettik

"Batı senin kimsen varmı? Annen, baban, kardeşin veya eşin falan?"

Biraz duraksadı sanki içine bir hüzün çökmüş gibi işte ben o hissi çok iyi tanıyorum sanırım bu konuyla ilgili pekte tatlı anıları yoktu zorlamak istemedim

"Bak batı seni üzmek istemem eğer tatsız bir anıysa anlarım anlatmana bu konuyla ilgili konuşmamıza gerek yok"
Batı yine sesiz kaldı

"Aslında benim hiç bir zaman ailem olmadı ilk başlarda yetimhane deydim yani kabullenmesi ne kadar zor olsada bu benim için küçük yaşta omuzlarıma yüklenen büyük bir yüktü"

"Hiç araştırmadınmı yurt kayıtlarından falan baktırsaydın bir şeyler çıka bilirdi"
Yani ne kadar araştırsamda ben bir şey bulamadım zaten bir yaşımdan beri yetimhane deydim on sekize gelinceye kadar intihar etmek için türlü yollara baş vurdum ama bir türlü ölmedim zaten on sekiz yaşından sonrada buradayım yani kendimden yana şansım bir türlü gülmedi ya da ben somurtmasını istedim bilmiyorum ama bu yaşadıklarımın hiç birinin tesadüf olduğunu düşünmüyorum illaki herşeyde bir hayır vardır
Ya sen senin kimsen varmı?"

"küçükken bir ailem vardı kötü bazı şeyler yaşandı çokta deyinmek istemiyorum"

"Peki o kötü olayadan sonra sendemi yetimhaneye gittin"

"Hayır benim bir babaannem vardı onun yanında kalıyodum o da öldü"

"Peki neden öldü sorun değilse anlatırmısın?"

"Aslında ölüm nedeni pek belli değil görenlerin anlatıklarına bakılırsa kalp
Krizi birden bire yere yığılmış"
Tam konuşmamıza devamederken  içeri bir altmış dokuz boylarında zayıf saç rengi kirli sarı saç tonlu bir hemşireydi bana bakarak

"Ece Demiray"

"Evet ne var"

"Doktor bey seninle görüşmek istiyor"

"Tamam"
Diyip ayağa kalktım batıya baktigimda benim gibi ayaklandigini gordum

" Ece istersen bende geleyim"

"Yok yok sen otur sorun değil ben birazdan gelirim"
Diyip hemşirenin pesinden ilerlemeye basladim doktorun odasinin oldugu koridora girdikve  bir kapının önünde durduk hemşire olduğum yerde beklememi söyledi ve kapıyı çaldı içerden gir diye bir ses geldi hemşire

"Doktor bey hastayı getirdim"

"Tamam gelsin"
İçeri doğru adımladım...

BENİM GÖRDÜKLERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin