Komutan|Texting

1.6

Barlas:
Sikerim seni.

Barlas:
Ayağını denk al Serkan.

Serkan:
Noldu, aranız mı bozuldu bro?

Serkan:
Sana demiştim, ya seve seve ya sike sike.

Barlas:
Öyle kolay mı amınoğlu?

Barlas:
Ulan yedi cihanda sike sike seni kanatmazsam Barlas değilim.

Serkan:
Yengede güzelmiş bu arada.

Serkan:
Tomrisin intikamını o kızla mı çıkarsam acaba?

Barlas:
Teline zarar gelsin.
***
Barlas:
Alakam yok.

Barlas:
Yüz yüze konuşalım Serenay.

Barlas:
Sana geliyorum

Serenay:
Hayır gelme.

Serenay:
Açıklaman neyse buradan yazman yeterli.

Barlas:
Ona da tamam.

Barlas:
Tomris eski yattığım bir kız bu kadar.

Barlas:
Kendisi hiçbir bağ istemediğini belirtmişti ve aynen o şekilde oldu. Sonra kendisi farklı duygular besledi ve ben reddettim.

Barlas:
O takıntılı bir ruh hastasına dönüşünce Amerikaya tedaviye yolladı ailesi.

Barlas:
Serkan piçi yani bunun abisi de kendince benden intikam almaya çalışıyor.

Barlas:
Dün annemi yoğun bakıma aldık.

Barlas:
Şuan sana bir hastane koridorundan yazıyorum.

Barlas:
Ve sikeyim ki sen gidip sikimsonik şeylere inanıyorsun.

Barlas:
Benim annemin derdinde olmam gerekirken sana kendimi kanıtlamaya çalışıyorum.

Serenay:
Özür dilerim.

Serenay:
Çok özür dilerim.

Serenay:
Ben inandım çok aptalım.

Serenay:
Yanına gelebilir miyim Barlas?

Serenay:
Yanında olabilir miyim?

Barlas:
Biliyorsun cevabını.
***
Serenay hızla üzerine bir şeyler giyip arabaya bindi ve Barlas'ın attığı konuma gitti.

Kendine o kadar çok kızmıştı ki böyle bir durumda ilk önce Barlasa sormadan ahkam kesmesi çok aptalcaydı.

Hastanenin girişine geldiğinde arabayı bir yere park edip hızla hastaneye girdi. Hemen karşısına çıkan resepsiyona oda numarasını söyledi ve tarif ettiler.

Hızlı adımlarla merdiveni çıktıktan sonra koridorun sonunda yere çökmüş vaziyette olan Barlası gördü.

Ona doğru yürüdüğünü fark eden Barlas ayaklandı ve kollarını açtı, Serenay kolları açık adama bir koala misali yapıştı ve fısıldadı.

"Özür dilerim."

Barlas kızın saçlarına birkaç öpücük kondurdu ve derin bir nefes aldı.

"Annen nasıl? Neyi var?"

Merak ve korku içinde sorduğu sorunun ardından hemşire odadan çıktı ve konuştu.

"Kalp ritmi şuan için gayet normal Barlas bey ancak size söylediğim gibi ameliyat olması şart, tüm şansı bu."

"Tamam teşekkür ederim, doktorla konuşmam gerekiyor. Kendi doktorunun girmesini istiyorum ameliyatına."

"Barlas Bey, doktor bey on güne dönecek. Bizim vaktimiz yok, bu riski almayın lütfen. İnanın Ayşe Hanım alanında gayet başarılı."

Barlas sustu ve gözlerini kapattı.

"Peki yapın o halde."

Hemşire yanlarından uzaklaştı. Serenay konuştu.

"Neden gönülsüzsün, ameliyat olması çok daha iyi degil mi?"

"Benim bu akşam göreve gitmem gerekiyor, çok sürmeyecek ama önemli bir görev. Benim gitmemem askerlerime yaptığım büyük bir ihanet olur. Annem ameliyattan sonra tek kalsın istemiyorum. Bir şey olursa haber bile alamamak beni çok korkutuyor."

Serenay ellerini Barlas'ın yüzüne doğru götürdü ve yavaşça okşadı.

"Sana söz veriyorum görevden dönene kadar annenin her daim yanında olacağım. Sen geldiğinde seni sapasağlam karşılayacağız."

"Zorunda hissetme kendini, bakıcısı var halleder. Be-"

Elleri adamın dudaklarına gitti ve sertçe bastırdı.

"İtiraz yok."

Ardından kafasını adamın göğsüne yasladı.
***
Serenay:
Ben hastaneye gidiyorum şimdi.

Serenay:
Gözün arkada kalmasın. ❤️

Serenay:
Dört güncük bir şey zaten, hemen geleceksin sonra.

Serenay:
Kendinize iyi bakın.

Barlas:
Seni hak edecek ne yaptım?

Barlas:
Teşekkür ederim güzelim, kapatıyorum telefonu."