Bilinmeyen Numara: Yatakta benim komutanım olur musun?
Bilinmeyen Numara: Askerlerini çok kıskanıyorum bu yüzden.
***
Cover by; Another Graphic / @eseven8
Yaklaşık üç aydır haftada bir kez olmak üzere psikiyatriste gidiyordum. Konuşuyorduk, ilaç yazıyordu, ağlıyordum ve sonra tekrarlanıyordu bu döngü. Kendimi yavaş yavaş kazanmaya başladığımı hissediyordum, güçleniyordum.
Barlasla son konuşmamızın ardından pek konuşmamıştık, birkaç kere doktoru ertelediğimde azar yemiştim o kadar. Bu süreçte yanımda olsaydı muhtemelen yüküm çok hafifler ve daha kolay atlatırdım.
Doktorum oldukça sabırlı ve anlayışlı bir kadındı. Onu ilk başlarda fazlaca bunaltmış, içimi açmamak için çok direnmiştim. Zincirlerimi kırıp benimle çocukluğuma indiğinde tekrar aynılarını yaşamaktan, anımsamaktan çok çekinmiştim. Bunları anlatmam o yüzden elbette hiç kolay olmamıştı ancak sandığımdan daha katlanılabilirdi. Güvende olduğumu hissettirmişti bu bana fazlasıyla yetmişti zaten.
Şimdi tekrardan doktorumun yanına gidiyordum, bugün ilaçları bırakma ihtimalim çok yüksekti. Görüşmelerimiz de seyrekleşebilirdi artık öyle demişti.
Kliniğin kapısını açtıktan sonra sekreter hanım beni güler yüzle karşıladı ve konuştu.
"Doktor Hanım odasında sizi bekkiyor Serenay Hanım." Dedi ve bana odaya kadar eşlik etti.
Kapıyı tıklattıktan sonra içeri girdim ve doktorumun yanında Barlası gördüm. İkisi de bana dönmüş ve gülümsüyordu.
"Hoş geldin Serenay, bugün seansımızda Barlas Bey olacak. Senin için bir sakıncası var mı?" Diyerek nazikçe bir soru yöneltti.
"Hayır, hiçbir sıkıntı yok." Diyerek geçiştirdim ve yerime oturdum.
Doktor önündeki kağıda bir şeyler yazdıktan sonra konuşmaya başladı.
"Bugün zaten olacakları konuşmuştuk Serenay, yolun çoğunu aştığımızı ve artık ilaçlara ihtiyacın olmadığını biliyorsun. Barlas Bey'in bugün yanımızda olma amacı ise üç aydır neden yanında tam anlamıyla olmadığıyla ilgili."
Barlas boğazını temizledikten sonra söze girişti.
"Yağmur Hanımla iletişime geçmiştik üç ay önce, seni zaten çok önceden tanıdığını ancak asla tam anlamıyla bir tedavi aşamasına giremediğinizi anlattı. Bana o gün söylediği şey çok zor oldu benim için, senden uzak kalmamı istedi. Ben askerim Serenay, senin bana bu kadar bağlı olmaman lazım. Çok seviyoruz birbirimizi ama olası bir durumda da hayatına devam etmek zorundasın. Bir gün şehit haberi gelirse hayattan kopmanı istemem asla. Tedavi sürecin çok zordu biliyorum, en yakından takip ettim. Hep yanındayım ama hissetmemen lazımdı güzelim." Diyerek uzun soluklu bir konuşma yapmıştı. Gözleri dolmuş bana buruk bakıyordu.
"Affettin mi beni?" Diye sordum ses tonumu ayarlamaya çalışarak.
"Affettim." Dedi ve benim için en büyük ödül bu olmuştu. *** Barlasla doktor çıkışı bir cafede oturmuş ve biraz sohbet etmiştik, sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi tekrardan flört ediyormuş gibi hissettirmişti bana.
Hesap geldiğinde ise ufak çaplı bir kavga sonucunda o ödemişti. Bana hiç hesap ödetmeyeceği çok aşikardı, tam Türk erkeği kafa yapısına sahipti ve asla geri adım atmayacak kadar inatçıydı.
"Sürekli senin hesap ödemen beni rahatsız eder Barlas, buna bir açıklık getirelim." Diyerek dile getirdim hislerimi. Sürekli yiyip yiyip hesabı birine kitlemeyi hiç doğru bulmuyordum.
"Ben de yanımdaki kadına hesap ödetmem Serenay, bu kuralı bozabileceğimi hiç sanmıyorum. Babamdan böyle gördüm ve bunu böyle devam ettireceğim güzelim."
Dedikleri beni sinirlendirse de şuan için aramızı bozmaya hiç niyetim yoktu o yüzden kestirip attım bu konuyu. Tadımız bugün kaçmasındı.
"Kalkalım mı? Lemana sözüm vardı beraber elbise bakacağız. Ha unutmadan bir ay sonra mezuniyetim var, senin de gelmeni istiyorum. Kendini ayarlayabilir misin?" Diyerek bir soru yönelttim.
Eğer bugün yaşananlar hiç olmasaydı muhtemelen yine yazardım, denerdim şansımı.
"Geleceğim güzelim çok ani bir şey olmazsa söz veriyorum geleceğim." Dedi ve ardından ayaklandı.
Ben de çantamı aldıktan sonra cafeden çıktık ve farklı arabalarla geldiğimiz için ayrıldık. Lemanla buluşacağımız butiğe geldiğimde ona haber vermek adına mesaj attım ve butiğe girdim.
Mezuniyet için aklımda bulunan modellere yakın birkaç elbiseyi topladıktan sonra Lemanda yanıma katılmıştı. İkimizde kabinlere girip elbiseleri denedik ve birbirimize fikir verdik.
En sonunda Leman kendisi gibi cüretkar bir elbiseye karar kılmıştı. Ben de Leman'ın zorlamasıyla kendimce fazla dekolteli bir elbiseye karar vermiştim. Her ne kadar basitlik yanım ağır bassa da elbise çok güzeldi ve fazla direnememiştim.
Elbiseleri ödedikten sonra Leman ve Aslan'ın yaşadığı flört dönemini tartışmak üzere bir yerde oturduk ve uzun uzun sohbet ettik. Mezuniyete Aslan'ın geleceğini ve flört kısmını atladıklarını söylemişti. ***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Leman'ın Elbisesi⬆️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
