Nice to meet you // Nash Grier

22 ✔

*Lola*

Jack jeszcze przez chwilę gadał coś niebiesko - okiemu i go przegonił.

- Nie musiałeś tego robić - uśmiechnęłam się sztucznie.

- Ale chciałem... masz jakieś plany na dziś? - spytał.

- Nie mam, a co? - podeszłam do niego bliżej.

 - To świetnie, jedziesz ze mną potem w pewne miejsce, bądź gotowa za godzinę - pocałował mnie w policzek.

Uśmiechnęłam się, weszłam do domu i usiadłam na kanapie. W sumie to byłam już gotowa. Wstałam dość wcześnie. Teraz pozostaje mi tylko czekać na Jack'a.

Nie musiałam długo siedzieć na kanapie i się nudzić. Brunet zbiegł po dziesięciu minutach. Szybko sięgnął w kuchi po kilka bananów i wrócił do mnie.

- Jedziemy?- spytał jedząc już owoc.

Zaśmiałam się.

- Pewnie 

Okazało się, że ma auto. Wsiedliśmy do środka i pojechaliśmy w nieznanym mi kierunku. Oddalaliśmy się z każdą chwilą od domu. 

- Jack gdzie jedziemy - zaczęłam bawić się swoimi palcami.

- To niespodzianka - puścił mi oko.

Po chwili zatrzymaliśmy się przed.... schroniskiem?

- Jack co tu robimy? - spytałam.

- Adoptujemy pieska - powiedział podekscytowany - wiem, że chciałaś mieć psa i wiem, że lubisz pomagać innym, więc... mam nadzieję, że mój pomysł ci się podoba.

- Podoba - uśmiechnęlam się i wysiadłam z auta tak samo jak Jack.

Kiedy weszliśmy do środka, zamknęłam oczy. Nie mogłam patrzeć na te biedne stworzenia. Do moich oczu naleciały łzy.

- Księżniczko nie płacz - zaczął mnie prowdzić. 

Zatrzymał się przed jakąś klatką, wciąż nie otwierałam oczu.

- Bierzemy tego - powiedział szybko.

Kiedy wszystko było załatwione, wyszliśmy ze schronikska z pięknym psiakiem.

- Jak go nazwiemy ? - spytałam.

- Może... Michael? - uśmiechnął się i pogłaskał nasze zwierzątko.

- Może być - wsiadłam do auta,a psa trzymałam na swoich kolanach.

- Teraz pojedziemy do sklepu - powiedział Jack - dam ci pieniądze, a ty pójdziesz po szampon dla naszego psiaka, karmę, jakieś smakolyki, zabawki i smycz, i jeszcze legowisko - uśmiechnął się.

-No dobra, ale potem oddam ci co do grosza - popatrzyłam na niego.

- Nie musisz - pokręcił głową.

- Chociaż połowę z tego - powiedziałam błagalnym głosem.

- Zgoda - uśmiechnął się

*

*

*

Mamy kolejny rozdział 

Pisałam go nasiłę byle by dodać 

Mam nadzieje, że się podobał

Jak dla mnie jest do dupy

Jejku dziękuje za 3.5k wyświetleń, kocham was

Wasza lukepukebrooks xoxo