Fall To Stranger CS3 ( COMPLETED )

Chapter 3 ~we meet a complete stranger

[MATTHIAS ARIAGON ]

"Wow! Akala namin date ng tropa!?" Napalingon kami ng babaeng kausap ko at nagulat pareho ng may biglang magsalita sa hindi kalayuan. Si Jeffrey. Kilala ko ang boses niya dahil siya ang singer kong kaibigan. Aware naman ako na may taong darating pero hindi ko lang expected na sa ganitong oras sila susulpot kung saan medyo okay na sana. Nakita ko siyang nagtaka kung sino ang mga dumating pero tumalikod na lang at inilagay ang hood sa ulo niya. Siguro nasense niya naman na kilala ko dahil hindi ako umiwas sa mga ito.

"She's. She's a stranger. Naabutan ko siya dito." Paliwanag ko. Habang nagtutulakan at naghaharutan ang apat na may mga bitbit na kung ano.

"Stranger. Hmmmn." I saw Andrew smirking habang hawak ang gitara niya.

"Wow. I read somewhere like this scenario tol! 'You meet a complete stranger and feel like you've meet your soulmate'. Eheem it's nakakakilig.!" Kairos was being a poetic again. My very close friend. At nginusuan ako nagtatanong kung sino ang babaeng kasama ko.

"Stop it. She's a stranger. We don't know each other." Saway ko sa kanila dahil baka anong isipin ng babae. Uhh kahit pangalan niya hindi ko natanong. What did I call her? Okay. Mas gusto niya pala na stranger kami. I startled when she walked toward us. Her face was okay. Siguro dahil may mga dumating na ibang tao kaya pinilit niya maging maayos ang awra niya. Makikidaan lang pala siya pero inilahad ni Shaun ang kamay niya.

"Hey. I mean high? Uhh hi pala. I'm Shaun. Nice to meet you." Bumanat na ang pinaka easy to get at chickboy ko'ng tropa. Akala ko nakikinig lang ng mga sinasabi nila may balak pala siyang magpakilala. But sad to say hindi tinanggap ang pakikipag-shakehands ng estrangherong babae.

"Wait! Me too! I'm Andrew." Sinubukan rin ni Andrew na kamayan siya but she ignore him also. "I'm his friend." Pagpapatuloy niya na itinuro pa ako. Akala siguro ng mga ito magkakilala kami ng babaeng ito.

"And this is Jeffrey. Kairos the poetic. Would you mind if you join us? Masaya naman kaming kasama. Swear you'll forget yourself if you'll jam. Let's have fun in our first met and we want to know you better." Entertaining masyado si Andrew para lang nagbebenta ng sale products nila sa groceries.

"I'm not here to waste my time for nothing I have so much to do in my world. And I don't want to forget myself because she's only the person I had. Apology for stepping you're rendezvous hindi ko sinasadya na mapadpad dito. Thanks for inviting me but I think I need to go." The girl answered while standing and about to leave.

Nahihiya ako sa pinagsasabi nila dahil alam ko'ng hindi pag-ienjoy sa buhay ang gusto ng babaeng ito kaya natawa na lang ako dahil alam ko'ng hindi sila nito papansinin sa halip humarap sa akin at nginitian ako. Nakatitig sa akin, sa nunal ko, sa mga mukha ko at sa mga mata ko. While saying..

"Thank you..."Then my heart melt. I saw the sadness in her eyes katulad noong nabunggo ko siya sa park, hindi pa rin ito nagbabago. Parang wala man lang kislap sa mga mata niya.

"Your words was helpful. It takes a weight off my mind. A bit." She said in a low tone. At tumango lang ako. Kanina pa ako inaasar ng mga kasama ko gamit ang matatalim nilang tingin. Ihulog ko kaya sila isa-isa. Paalis na ang babae nakailang hakbang na ito ng huminto kasabay ng pagbulsa ng dalawang kamay niya bulsa ng kanyang malaking pulang jacket. Tahimik lang ang mga kaibigan ko habang pinagmamasdan ang estrangherang babae.

"You said. This place is... uhhm para sa mga taong malungkot, nasasaktan at nahihirapan. Right?." What is this? Is she asking me or stating? Oo ako lang naman ang kausap niya kanina at ako ang nagsabi noon. Sigurado para sa akin ang tanong niya.

"Yahh?." I don't know what to say. Kaya yun na lang ang lumabas sa bibig ko.

"Then, what were you all doing on the rooftop when you're all happy and smart?." Walang sumagot sa amin. Ilang segundo pa ay naglakad na ito palayo at pababa sa building.