Fall To Stranger CS3 ( COMPLETED )

Chapter 4 ~ I envied

[ MATTHIAS ARIAGON ]

"Nalulungkot ako para sa kanya. Ano kaya nangyari sa Kuya niya. Hindi talaga siya tagarito dahil hindi naman pamilyar ang mukha niya eh. Tsaka dito na tayo nag-aral since gradeschool diba? Kahit sa private pa eh doon naman si Andrew. Hindi siya pamilyar. It's either kung sa karatig na siyudad siya nag-aral." Jeffrey says with soft heart. Hindi tuloy kami nag-enjoy sa jamming namin ngayong araw kahit marami pang beer ang bitbit nila. Para tuloy recollection ang peg namin.

"Hanapin kaya siya natin then we ask her to join us. You know. Para malibang naman siya. Tapos isama naten sa gig minsan malay mo Matthias, magaling pala siya kumanta. Tapos.."

"May balak ka?." Putol ni Jeff kay Kairos.

"Wala. Stranger siya eh. Para mapalapit siya sa isang stranger dito. Mukhang kanina pa siya distracted." At ang tinutukoy ay ako. Sus. Ganoon rin naman sila. Wala ng ibang topic kundi ang babaeng iyon. Hindi siguro nila napapansin na matatapos na ang curfew namin ay siya pa rin ang pinag-uusapan.

"'Yung totoo. Are we wasting our time here? Are we wasting our life?." Walang emosyong tanong ni Jeffrey.

"Hindi ko alam sa'yo tol. Dahil ako hindi ko sinasayang ang buhay ko. I have a lot of dreams. Hindi ko na nga alam kung sino ang una kong tutuparin eh." Shaun was trying to divert the mood.

"Sino! Wala ka talaga tol. Ibang klase. Babae yang dreams na tinutukoy mo. Hindi yan ang punto ko!. Kahit kailan ka talaga Shauniro, Kj neto." Jeffrey was murmuring.

"Pero sa hinala ko tama talaga siya. Walang saysay ang pinag-gagawa naten. What if tumakbo na lang tayo sa politika para naman magkaroon ng meaning ang buhay naten? Tapos tumulong tayo sa mga malulungkot na kagaya niya. Huh?." It's Kairos.

"Takbo ka mag-isa mo! Isa ka din panira ng ambience." Jeffrey again. I smiled. Walang kwenta ang usapan ngayon pero ayos lang dahil narealize ko na may pakialam sa ibang tao ang mga kaibigan ko.

"Sayang naman. Hindi man lang naten nakita ang mukha niya. Baka nakakasalubong na natin siya tapos deadma lang natin. Idol ko na siya dahil sa kanya lang nagising ang manhid na puso ko. Tsk. Sayang talaga." Panghihinayang ni Andrew. Well, hindi ko naman sinabi na pangalawang beses ko na siya na-meet dahil sigurado mas lalakas pa ang pang-aasar nila sa akin. Atleast ako nakita ko na siya ng malapitan at nakausap. Pero ako rin ang mas higit na apektado dahil may alam ako sa kwento niya. Hanggang sa pag-uwian namin ay siya pa rin ang topic namin.

"Ano ba kayo. Wala naman siyang sinabing mali at against sa atin ah? Bakit nagkakaganyan kayo? Parang mga sira. Ang sabihin ninyo naapakan ang ego ninyo dahil hindi niya napansin ang mga charisma n'yo." Shaun sounds funny but real. At talagang sa kanya pa nanggagaling ang salitang iyon.

"Ikaw na Shaun. Astig ka talaga. Kinakausap mo ang sarili mo. Kahit nandito naman kami." Pambabara ni Jeffrey.

Teka. Bakit ba ako apektado? Eh hindi ko naman siya kilala. Kahit ang pangalan niya ay hindi ko alam. Why I feel like she's already a part of my life. Ano bang pabango ang gamit ng babaeng iyon at nagagayuma ako. She occupied my mind a days ago and now her presence in the rooftop added in my head. I feel heavy everytime I remember her voice calling her Kuya and crying. I imagined her face and eyes filled with sad tears. I wish I could hug her and comfort her. I wish I can see her again in good terms at walang kasamang mga asungot para hindi siya umalis agad. 'Yon'yon kung magkikita pa kami ulit. But I'm hoping and praying 'coz she moves my world.

[ LAINERRY ESCAMILLA ]

"Buti pa sila." Salitang namutawi sa bibig ko pagkaapak ko huling baitang ng hagdan. At sabay tanaw ko sa itaas ng building.