Fall To Stranger CS3 ( COMPLETED )

Chapter 19 ~chaotic life

[ LAINERRY ESCAMILLA ]

"Mine." Matthias trying to get my attention because I'm so busy watching movie in their living room. After my confrontation with my parents, I found my self standing in their front door.

"Hmmmn." I mumble.

"Dito ka na matulog. Gabi na baka mapaano ka pa sa labas." Sa sala kami habang nanood at kumakain ng binili kong cupcakes kanina. Tulog na si Matthew at mga magulang niya dahil may pasok na rin sila bukas. Parehong teacher sa elementarya ang mga magulang ni Matthias kaya hindi naman malayo ang estado ng buhay namin kung iyon ang basehan ni Papa sa mapapangasawa ko. The heck! I hate them again.

"Maghihintay si Yetti, wala siyang kasama doon." Iniwanan ko lang siya saglit dahil akala ko babalik ako agad pero dito ako napadpad.

"Ako na lang yayain mo." He suggested again. Wow ha. Sana sinabi niya na sasamahan niya ako sa bahay. Paligoy-ligoy pa. Alam ko iniisip niya rin ang balak ng magulang ko at alam ko'ng nasasaktan siya. Hindi niya lang pinapahalata sa akin.

"Magtigil ka d'yan. May pasok bukas."

"Sige na. Ipaalam mo ako kay Mama."

"Baliw! Hahaha Weekend is over. It means. Focus muna sa school huh. Magkikita naman tayo lagi. Para kang sira." I was trying to divert our situation kahit alam kong sobrang bigat sa pakiramdam namin. Hindi siya umimik kaya nagpaalam ulit ako.

"Uwi na ko. May aayusin pa akong assignment." Sabi ko kay Matthias na hindi man lang tumayo sa kinauupuan kaya diritso na ako sa sasakyan. Pero ng bubuksan ko na ang pintuan ng sasakyan ay mabilis siyang nakarating sa likod ko at niyakap ako.

"Sama na kase ako eh. Promise behave naman ako." Paglalambing pa habang nakapulupot ang braso sa bewang ko. And he ended in my room again but it was the  last night na nakasama ko siya sa higaan kong iyon na hindi nag-aalala.

Sa araw ng birthday ko ay inembitahan ng mga magulang ko ang mga magulang ni Jourem at doon na nag-umpisang magulo ang tahimik na buhay ko. Jourem stay in my house and he acting as if he is my husband. He insisting to drive me to school and fetch me then. Wala akong nagagawa because my Dad always at his side.

"Pahinga muna tayo.." Nagyaya si Matthias na magpahangin sa park. Sinundo niya ako gamit ang Sniper niya.

"Umuwi na kaya tayo. Doon lang tayo sa bahay magpahinga." I suggested dahil sa sinabi niya. Pero alam namin pareho impossible dahil nandoon si Jourem naghihintay sa akin.

"I mean. Let's take a break for a while." Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Ano ito? He's asking for break-up?.

"No. Don't talk anymore." I warned him.

"Laine.. I love you.. alam mo yan at ramdam mo yan." He started.

"Yeah. No doubt." I murmured dahil kinakabahan ako sa mga susunod na sasabihin niya pa.

"I love you.. but we need space.." He sighed. Okay. He is studied astrology now? I'm calm pero kumakalabog na ang puso ko. Alam ko nahihirapan na rin naman siya sa sitwasyon ko. Palagi niya na lang akong iniintindi. Baka gusto niya nang sumuko. Baka nagsasawa na siya kakaunawa sa akin.

"I won't leave you. Pero hindi ko na rin kase alam kong tama pa itong ginagawa natin eh. We can wait Laine.. for the right time. Hintayin natin ang panahon na kaya na natin panindigan kung ano mang desisyon ang piliin natin."

"You sounds like giving up on me." My tears fall. Then I started to sob.

"No. Don't ever think about that. I don't give up on you. I'll never give up in our relationship. I just.. I just want to rest, breathe and plan for what I have to do about us.. I hope you understand it."