Fall To Stranger CS3 ( COMPLETED )

Chapter 12 ~ too worried about me

[ LAINERRY ESCAMILLA ]

I feel more alive. Lively in his arms than I had in real life. Please, ngayon lang I want to follow my heart. This is my first time that I make a decision for myself. Ngayon lang I want to feel that I'm alive, that I'm not alone. I will face the circumstances after this no matter what the danger is.

Naalala ko ang nangyari kagabi. I haven't sober yet. Kumikirot pa rin ang sentido ko. After that unforgettable memories ay inihatid ako ni Matthias dito sa bahay. Around 2 oclock in the morning. Walang tao kaya gusto ko sana siyang papasukin pero baka mapatay siya ni Daddy kapag nadatnan akong may kasamang lalaki.

Hindi ko maisip na nagawa ko iyon kay Matthias, I imagining right now that I'm holding his face and touching his lips. Sh*t! Naiihi ako sa mga naiisip ko. Hindi ko na pala nakontrol ang sarili ko kagabi tuluyan na akong binalot nang kalandian ko. Pero wala naman akong ginawang ikasusuklam ko. Ayos lang iyon because that's how I really feel. And I want to do that everytime I'm with him. That kisses was so romantic. Hala, ako talaga ang gumawa ng moves. Swerte ng lalaking iyon. Pasalamat siya pasko. And because I remember our sweet memories bigla ko tuloy siyang namiss. His lips touched mine for the first time. Okay. Kami na pala. I have a lucky boyfriend. Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan siya pero nagitla ako dahil biglang nagvibrate ang phone na hawak-hawak ko. And it's Matthias.

"Hello." I answered normally.

"How's your head baby?." Pumitik ang puso ko nang marinig ko ang tanong niya.

"I'm not your baby." Reklamo ko but deep inside I like it.

"Hmmn. It's the same as mine. So, how's your head mine?." Pag-uulit niya.

"Makirot lang nang konte but it's fine." And it's better kong magkasama sana tayo. Her mind says.

"Gusto mo bang magkita tayo? Uhh wait. Magkita tayo because I miss you Laine.." Did he read my mind? Siguro pareho lang talaga ang nararamdaman namin.

"Mom and Dad is here. Later baka umalis sila then I'll message you." Kunwari hindi excited na sabi ko. But I wish deeply na umalis sila Mom.

Masyado akong masaya sa araw na ito kaya ayoko bumaba para sumabay mag-almusal kila Mommy. I told Yaya Lucy na dalhan na lang ako ng almusal. Buti pumasok na ulit si Yaya Lucy kahit araw pa rin ng pasko. After I eat breakfast ay karga-karga ko si Yetti and I'm caressing him when yaya Lucy knock my door and called me to go down in a living room where my parents discussing something. They summoned me so kahit ayoko bumaba ay napilitan ako. Maybe they're thinking about me last night kung okay lang ba ako mag-isa dito sa bahay. And they want us to be together dahil pasko pa naman.

"Mom, pinapatawag niyo raw po ako." Bungad ko kay Mommy na nakaupo sa sofa kaharap si Daddy at naupo naman ako sa single sofa. Lennie, my mom.

"Your dad has something important to disscuss." Sabi niya pa ulit. Talaga? Kasali na ba ako sa pag-uusapan nila? Nakapagtataka naman dahil after ng incident ni Kuya ay ngayon lang kami nagkaharap-harap ng ganito. But I feel it's not about family matter or get-together. It's important so it's about business again.

"I'll invest a house in Antipolo City." Umpisa ni Papa. Okay. It's about business nga. Akala ko pa naman kukumustahin man lang nila ako kung okay lang ba ako. Or kumusta ang gabi ko.

"In Masinag. I want you to live there with yaya and your driver." My authoritarian Dad say so. Okay. Hindi na bago sa akin ang palipat-lipat ng bahay. From Laguna to Marikina then ngayon sa Antipolo naman. Pero bakit? Kakalipat pa lang namin dito ay paaalisin agad ako? Pinatawag nila ako para ipagtabuyan sa bahay na ito. Wow naman. This is a big news. Hindi man lang ba nila ako tatanungin kong gusto ko doon? Titira ako mag-isa sa malaking bahay?