16 cı bölüm sonu:
"Beni hatırladınmı Prenses? " Diye sorduğunde gülümseyip Cevapladım
"Zaten unutmamıştımki. Sadece hoseokgilin yaptığı oyunun ne kadar acımasız olduğunu anlamaları için rol yapıyorum. Sende hiç kimseye söyleme tamamı?" Diye konuştuğunda önce şaşırdı sonra Hemen bana sarılıp konuşmaya başladı
"İYİ olduğuna sevindim Güzelim. Ne kadar endişelendiğimizi bilemezsin. Hoseok, Rm, jimini söylemiyorum bile. Sana bir şey olsaydı onlar kendilerini daha çok suçlayıp vicdan azabı çekeceklerine yemin ede bilirim ama kanıtlayamam"
Diye cevapladığında gülümsedim. Kapının açılmasıyla ayrılıp kapıya taraf baktıkta diğerleri ve Doktorun geldiğini gördük......)
17 ci bölüm :
(Deniz)
"Kafasını taşa çarptığı için hafızasını kaybetmiş olmalı. Böyle hafıza kayıpları çok uzun sürmüyor. En uzunu 1 buçuk ay çekiyor. Bu süre zarfında dikkatli olun. Ona anılarınızı hatırlatmaya çalışın. Fotoğraf falan gösterin"
İki saatir bana türlü türlü test yapan doktor söylemişti bunları. Ama diğerlerinin haberi yoktuki jungkook doktorla konuşup onlarlada oyun oynuyorduk.
Önceleri doktor tereddüt etsede sonrada zor bela yapmıştı. Bizde hoseok&jimin&namjoon üçlüsüne oyun oynuyorduk. Aslında Jungkookdan başka kimse bilmiyordu oyun oynadığımı. Şimdide doktor.
"Çok teşekkür ederim doktor. Ona iyi bakacağız hiç merak etmeyin" dedi yüzündeki pişmanlıkla bana bakan namjoon
Ben hayla rol gereği mal mal yüzlerine bakıyordum. Galiba oyunum ortaya çıkana kadar oyunuma devam edecektim.
Ama onlara kıyamıyordumki. Nasıl yapacaktım hayla anlamıyorum. Bu 2 saat boyunca bile zor tutmuştum kendimi. Hoseok&jimin&namjoon üçlüsünün gözündeki o vicdan azabı, pişmanlık o kadar ağırdıki, gözlerine bakamaz olmuştum.
Kendi babam bile beni dışarı atmaya karar verdiğinde böyle vicdan azabı çekdiğini düşünmüyorum. Evet öyle. Çünki o VİCDANSIZ bir canlıydı. Canlı demek bile canlılara hakaretdi.
Beni düşüncelerimden ayıran Suganın sesi oldu. Odaya göz gezdirdiğimde sugadan başka hiç kimse yoktu. Belliki doktoru uğurlamak için çıkmışlardı. Jungkookda doktor hafıza kaybım olmadığını ağzından kaçırırsa diye yanında gitmişti.
"Deniz...... biliyorumki hafızanı kaybetmedin. Neden böyle yapıyorsun?"
Konuşmaya başladığında gözlerim yaşadığım şaşkınlıkla büyük bir ölçüde açılmıştı.
Nerden biliyorduki?
Daha doğru zaten bilmemesi daha garipti. Zeki jojuk işte ne beklerdimki
"Konuşmuycakmısın Deniz?"
Diye üstelediğinde şaşkınlığımı bastırıp konuşmaya başladım.
"ABİ senden gizlemek istemezdim. Ama Hobilerin bize yaptıklarını anlamalı için böyle yapmalıydım. Zaten Jungkookda biliyor. Yani merak-......"
"MERAK ETMEYEYİM ÖYLEMİ DENİZ HANIM? NASIL MERAK ETMEM. SENİN İÇİN NE KADAR ENDİŞELENDİM HABERİN VARMI? EĞER JUNGKKOK VE DOKTOR KONUŞURKEN DUYMASAYDIM HAYLA NE KADAR VİCDAN AZABI ÇEKİYOR OLURDUM BİLİYORMUSUN? ZATEN HAYLADA ÖYLEYİM!NEDENMİ? ÇÜNKİ BEN DİKKATSİZLİK YAPIP ORADAN AYRILDIĞIMDA SEN GİTMİŞTİN! DELİRİCEM YA......"
Diye bağırdığında irkilmiştim. Aslında haklıydı. Onları böyle endişelendirmeye hakkım yoktu.
"B-ben özür dilerim. Böyle olsun istememiştim abi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEKLEMEDİĞİM BİR MUCİZE:Abilerim🖤💜
Fanfiction1#hayallerim DENİZ ONLARI GÖRDÜKDE ÇOK ŞAŞKINDI.ONLARIN SÖYLEDİKLERİ ALGILAYAMIYORDU.NASIL OLURDU ONLARLA ABİ KARDEŞ OLURDU.22 YILIK HAYATINDA ŞANSLI OLDUĞU TEK KONU BTS İN ONUN ABİLERİ OLMASI.ARTIK HAYATI DEĞİŞİCEKTİ DENİZİN.AMA İMTİHANI DEVAM EDİ...
