Gözümün Nûru | TakeMikey

Kısa bir yürüyüş

(Medyayı 2:00'dan sonrasını dinlemenizi öneririm. İyi okumalar efenim)

Yazar~

Mikey Takemichi'yi izliyordu. Sanki dünyadaki en güzel şeye bakar gibi.

Takemichi onu fark eder.

Takemichi:
"Mm bir şey mi oldu?

Mikey:
"Ha-hayır bir şey yok sadece yüzün tatlı geldi."

Bunu duyan Takemichi'nin içi kıpır kıpırdı. Yüzü kızarmıştı. Yüzünü aşağıya döndürdü. Ama Mikey'e cevap vermedi. Veremedi.

Mikey~

Yanlış bir şey mi dedim ben ya? Sadece tatlı olduğunu söyledim. Özür dilesem tuhaf kaçar ama...

Mikey:
"Yanlış bir şey mi dedim ben?"

Bana şok olmuş biçimde baktı.

Takemichi:
"Hayır! Sadece şey kimse daha önce bana böyle bir şey dememişti."

Şaşırdım. Yanaklarım hafif kızardı gibi hissettim. Onun adına üzüldüm. Gerçi bana da kimse tatlı olduğumu söylemiyor. Daha çok "yenilmez, korkunç" falan.

Takemichi~

Ben mi tatlıyım. Daha önce kimse bana böyle demediği için nasıl cevap vereceğimi bilemedim.

Mikey:
"Hey Takemichi kafan burada mı? Hadi kalkalım."

Takemichi:
"Hm olur."

Yazar~

Mikey Takemichi'yle evine kadar yürüdü. Yolda birbirleriyle pek konuşmadılar. İkisi de çekingen olduklarından...

Mikey:
"Bir çeteye üye misin? İstersen seni Toman'a alabilirim."

Takemichi:
"Üzgünüm Tenjiku'nun yeni 3. Bölük komutanıyım."

Mikey:
"Ciddi misin!? Ben o gün seni misafir falan sanıyordum. Orada daha çok kaslı ve dobra adamlar olur."

Takemichi:
"Çok iç açıcısın gerçekten."

Mikey bunun karşısında kıkırdar.

Mikey:
"Dövüşte iyi olmasan da muhakeme ve idarede iyi gibisin. Biraz abime benziyorsun."

Takemichi:
"Kim Izana mı?"

Mikey:
"Hayır Sano Schinichiro'dan bahsediyorum. Eskiden Kara Ejderler'de önemli biriydi."

Takemichi:
"Vay be gerçekten kaliteli bir adammış. Beni ona benzetmene şaşırdım."

Mikey:
"Ah evet öyleydi. Yaklaşık 3 sene önce arkadaşım bir kazada onu öldürdü."

Takemichi:
"Ciddi olamazsın. O kadar yetenekli birini nasıl öldürebildi."

Mikey:
"Sana kavgada yeteneksiz demiştim. Neyse evine geldik."

Takemichi:
"Ha doğru görüşürüz o zaman."

Mikey:
"Bay baay ♡"

Mikey kendini kötü hissetti. Yüzü düştü. Bir miktar gözleri doldu. Hem aklına abisi gelmişti hem de Takemichi'nin yanından ayrılmak onu üzmüştü.

Yarın öğlen saatleri

Takemichi~

Bugün cumartesi olduğundan öğlene kadar uyumuştum. Kapıya biri vuruyordu. Kalktım kapıyı açtım ve karşımda Mikey vardı.

Mikey~

Ne kadar tıklasam da kapı açılmıyordu. Endişelenmeye başladım. Başına bir şey gelmiş olmasın. İki dakika sonra kapı açıldı. Hastalıktan yeni kalkmış gibi görünen, dağınık saçlı, elinde yastık tutan, sanki güneşe bakıyormuş gibi gözünü kısan bir sarışın önümde duruyordu.

Onu kucağıma almak istedim ama bunu yapamam çünkü özel alan...

Mikey:
"Hadi gel dışarıdan bir şeyler yiyelim."

Takemichi:
"Peki ama bekle hazırlanmalıyım."

[Aralıklarla bölüm atıyorum çünkü hikaye biraz olgunlaşsın istiyorum. Yine sonda fanart paketi hediye ♡]