Mikey~
Kisaki yerdeyken konuşmaya çalışıyordu:
"Yaptığımdan pişman değilim Mikey! Onu kendi ellerinle bu hâle getirdin."Yakasına yapıştım, onu ayağı kaldırdım. Bir yumruk atmamla yaklaşık 4 metre sürüklenmişti. Onu oracıkta öldürsem ne olurdu ki? O benim "değerlim"i öldürmeden önce. Çünkü bunu yapan tereddüt etmeden onu öldürür de.
Mikey:
"Seni öldürmediğime şükretmelisin."Kisaki geri adım atacağını anlamıştı.
Kisaki:
"Izana ne dersin bu kadar yeter mi?"İzana:
"Kavgayı düzenleyen kişi sensin her ne kadar Takemichi'yi öne sürmen beni gıcık etmiş olsa da kontrolü sana vermiştim."Rindou:
"TENJİKU GERİ ÇEKİLİYORUZ!"Gitmişlerdi.
İçimden ağlamak gelmişti. Ah Takemichi beni de iyice kendine benzettin. Göz yaşlarıma hâkim olamıyordum. Sessizce:
"Bu iş burada bitmedi Kisaki." dedim.Draken:
"Mikey! Hadi gidiyoruz."Mikey:
"Pekala."Toman kavga alanından ayrılmıştı. Draken ile bizim evin oraya gelmiştik. Evin bahçesine henüz girmiştik.
Draken:
"Bu arada Kakucho Takemichi'yi buraya getirmiş."Mikey:
"Hmm öyle mi? ... İstersen sen git Ken-chin. Benim onun gözlerine bakacak yüzüm yok."Draken:
"Böyle deme ama. ... Peki peki ben içeriye bir bakayım sana söylerim ne olduğunu."Draken içeriye girdi ben de bahçenin bir köşesine sinmiş oturuyordum.
Takemichi~
Yeni yeni kendime gelmeye başlamıştım. Gözlerimi zorlukla açtım. Ayağa kalkacak hâlim yoktu. Bilincim yarı açıkken ağzımdan sadece şu çıktı:
"Mikey?"Emma beni duymuş olacak ki, beni yatırdığı odaya geldi.
Emma:
"Ah Takemichi uyanmışsın. Birazdan Mikey ile Draken gelecekler. Kavga yeni bitmiş. Başın nasıl oldu iyi misin?"Takemichi:
"İyiyim teşekkürler Emma-chan."Yaklaşık 10 dakika sonra kapı sesinden anladığım kadarıyla biri gelmişti.
Draken:
"Emma nasılsın? Takemichi nasıl?"Emma:
"İyiyim. Takemichi de az önce uyandı."Gelen Draken'miş, az sonra da benim yanıma geldi.
Draken:
"Merhaba Takemitchi."Takemichi:
"Mikey nerede?"Draken biraz durdu.
Draken:
"O gelemedi biraz işi varmış. Gelir ama 2 saate"Yalan söylediği anlaşılıyordu. Yüzüm endişeli bir hâl almıştı.
Takemichi:
"Emin misin Draken-kun? Yoksa kendini suçlu hissediyor olmasın?"Draken:
"E ben gideyim artık geç oldu."Emma:
"Hani bu gece burada kalacaktın? Öyle demiştin?"Draken:
"Neyse benim işim çıktı görüşürüz bebişim ♡"Draken ayrılmıştı. Ben gerçekten de endişelenmiştim. Yaklaşık on dakika sonra Emma-chan dışarı çıktı.
Emma~
Draken'i uğurladıktan yaklaşık 2 dakika sonra telefonuma mesaj geldi:
Mikey
Bahçeye gelsene 00.18Neden böyle bir mesaj atsın ki diye düşünerek bahçeye çıktım. Karşımda bahçenin bir köşesine sinmiş abimi gördüm, karamsar görünüyordu.
(Son iki görselin shiple alakası yok ama çok hoşuma gitti, atasım geldi.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözümün Nûru | TakeMikey
Genç Kız EdebiyatıMikey x Takemichi Hikayenin adının böyle olmasının sebebi annemin bana "gözümün nûru" demesiydi :)