"İnsanlar, kendilerine baktıkları için yaşadıklarını sansalar da aslında sadece sevgiyle yaşadıklarını anladım. Seven kişi, Tanrı'ya yaklaşır ve Tanrı da ona yaklaşır. Çünkü sevgi Tanrı'nın ta kendisidir."
.
Melihin Anlatımıyla
Birsel'in polislerle yanımızdan ayrılmasından sonra telefonum çalmaya başladı.
"Erdem ne yapacağız şimdi?"
Erdem:
"Bence doğruyu söyle. Sonuçta Selma Teyzenin de öğrenmeye hakkı var."
Ben:
"Doğru haklısın."
Dedikten sonra tedirgin bir şekilde açtım.
"Oğlum siz nereye gittiniz? Sana ve Erdeme bir sürü mesaj attım ikinizde cevap vermediniz."
Ben:
"Dur söyleyeceğim ama sakin ol. Birsel bulundu hemen heyecanlanma, çünkü karakolda. Biliyorum hastanede olmamız gerekirdi ama nezarethanede kalıyor."
Annem:
"Bende gelirim ama Açelya var. Erdeme söyle de eve gelsin en azından yanında kalsın. Bir şey olur falan şimdi. Erdeme çabuk söyle."
Ben:
"Tamam dikkatli gel anne. "
Erdeme bakarak:
"Erdem de gelir şimdi merak etme. Görüşürüz."
Dedikten sonra kapattım.
"Selma Kraliçe ne diyor?"
Ben:
"Annem buraya gelmek istiyor da Açelyanın yanına gitsen iyi olur. Hem sende dinlenirsin. Ben buradayım dert etmene gerek yok."
Erdem:
"Tamam bir gelişme olursa ararsın."
Ben:
"Tamam görüşürüz."
Erdem:
"Görüşürüz."
Dedikten sonra yanımdan ayrıldı.
Birsel'in Anlatımıyla
"Arkadaşlar şimdi hepiniz benim yüzümden mi buradasınız?"
Herkes bana bakmaya başladı.
Yine rezil ve suçlu oldum. Benim katil olma ihtimalim yüzünden Senanın doğum günündeki tüm davetliler de nezarethanede.
Onlara bakarken bir kız yakamdan tuttu beni sarsmaya başladı.
" Evet aptal herkes ve bende dahil olmak üzere herkes sorguya alınacak. Ama bizi boşuna sorguya alıyorlar çünkü katil sensin."
Kız beni sarsmaya devam etti. Sena da bizi ayırdı. Uzun bir uğraştan sonra kız beni bıraktı.
Sena kıza bakarak:
"Ece sen ne yaptığını sanıyorsun?"
Ece:
"Vay demek katil arkadaşını savunuyorsun. Bravo aferin Sena."
Dedikten sonra alkışlamaya başladı.
"Ece böyle şeyler deme."
Ben:
"Sena boşuna çeneni yorma. Ece haklı."
Onlara bakmayarak yere oturdum. Olanları düşünürken gözlerim dolmaya başladı.
Tüm bu kafede yaşananlar ve benim katil olmam...Bunların hepsi gerçek mi? Gerçek olsa bile bu olanlara inanmak istemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birsel-Kelebeğin Ölümü (Kitap Oldu)
Acción"Her şey için çok geç kaldın." dedikten sonra yere yığıldı. Onu yere düşerken son anda tuttum. Nefes alıyor mu diye baktım. Hayır almıyordu. Belki de yaşanan her şey gerçekti... Belki de o ölmüştü... .
