ﭼﺎﻧﯿﻮل ﺗﻮي ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ . ..ذﻫﻨﺶ ذره اﯾﯽ از ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت داﺧﻞ ﻣﻐﺰش دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ داﺷﺖ و داﺋﻢ در ﺣﺎل ﺑﺮرﺳﯽ اون ﻫﺎ ﺑﻮد ... وﻟﯽ ﮐﻨﺎر ﺗﻤﻮم اون ﻫﺎ ﯾﺠﻮراﯾﯽ ﺑﺎورش ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ...ﺑﮑﻬﯿﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﻟﻔﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد و اون ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺪت اون رو اﻟﻔﺎ دﯾﺪه ﺑﻮد ﺣﺎﻻ ﯾﮏ اﻣﮕﺎ ﺑﻮد ...
اﺻﻼ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﺣﺴﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ و در ﮐﻨﺎرش ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد ﺑﮑﻬﯿﻮن وﻗﺘﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﭼﯿﺰي رو ﺑﻔﻬﻤﻪ ﭼﻪ واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪه؟ ﭼﻄﻮر ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﭼﯿﺰي رو ﻫﻀﻢ ﮐﻨﻪ ﯾﺎ ﺑﺎﻫﺎش ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎد؟
" در ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ اﯾﺸﻮن ﯾﮏ اﻟﻔﺎﺳﺖ و اﯾﻦ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﻬﻮن ﺷﯽ دوﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻧﺪ"
ﭼﺎﻧﯿﻮل اﻓﮑﺎرش رو ﺟﻤﻊ ﮐﺮد اﻣﺎ ﺻﺪاي دﺧﺘﺮ دوﺑﺎره ﺗﻮي ﻣﻐﺰش ﭘﯿﭽﯿﺪ
" ﺗﻮي ﻫﯿﺠﺪه ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻦ ﻓﺮﻣﻮن ازاد ﮐﻨﻦ وﻟﯽ در واﻗﻊ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﺮص ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ اﯾﺸﻮن ﻫﺮ ﻣﺎه زﻣﺎن ﻫﯿﺖ ﺷﻮن ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﯿﻮﻣﺪ و ﺗﻤﻮم اون اوﻗﺎت ﺑﺎ دارو ﻫﺎي دوز ﺑﺎﻻ ﻫﯿﺖ ﺷﻮن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯿﺸﺪه"
ﭼﺎﻧﯿﻮل ﻟﺒﺶ رو ﮔﺰﯾﺪ ...ﯾﺠﻮراﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ درك ﮐﻨﻪ ...ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي درﺑﺮاﺑﺮ ﻫﯿﺖ ﯾﺎ رات ﺑﺮاي اﻣﮕﺎ ﻫﺎ و اﻟﻔﺎ ﻫﺎ ﻋﻮارض ﺑﺪي داره و ﺧﯿﻠﯽ روي ﺑﺪن ﻓﺸﺎر ﻣﯿﺎره ... ﺣﺘﯽ در ﻣﻮاردي درد ﺑﺪي ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯿﺰاره و ﺷﺨﺺ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺣﺴﺎس ﺿﻌﻒ زﯾﺎدي ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ...
ﭼﺎن اﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﺳﺮش رو ﺑﻪ ﭘﻨﺠﺮه ﺗﮑﯿﻪ داد :ﭼﻄﻮر ﺗﻮﻧﺴﺘﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯽ؟
وﻗﺘﯽ ﻣﺎﺷﯿﻦ اﯾﺴﺘﺎد ...در رو ﺑﻪ اراﻣﯽ ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از ﺣﺴﺎب ﮐﺮدن ﻫﺰﯾﻨﻪ از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﺎرج ﺷﺪ ... ﺑﺎ ﻗﺪم ﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﮔﺎم ﺑﺮداﺷﺖ ... ﺑﻪ ﺳﻨﮓ رﯾﺰي ﮐﻪ روي زﻣﯿﻦ ﺑﻮد ﺿﺮﺑﻪ زد ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺟﻠﻮﺗﺮ اﻓﺘﺎد ...
ﭼﺎن ﺟﻠﻮ ﺗﺮ رﻓﺖ و ﭘﺎش رو ﺑﺮاي ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮد اﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد و ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ اﺷﻮن ﺑﻮد ﺑﺎ ﻗﺪم ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ رﻓﺖ و اون رو ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪ ... ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺗﻮي ﭼﺸﻢ ﺷﺪن ﺑﺎ ﺳﻬﻮن ﻧﻔﺴﯽ ﮐﺸﯿﺪ :ﭼﺮا اﯾﻨﺠﺎ واﯾﺴﺘﺎدي؟
ﺳﻬﻮن دﺳﺘﺶ رو از ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ :ﺗﻮ ﻫﻢ ﻓﻬﻤﯿﺪي ﻧﻪ ؟
ﭼﺎن ﻧﮕﺎﻫﺶ رو ﺑﻪ ﻧﮕﺎه ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺳﻬﻮن دوﺧﺖ و دﺳﺘﺶ رو اروم از روي ﺷﻮﻧﻪ ﺳﻬﻮن ﺑﺮداﺷﺖ :اره ...ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺪوﻧﯽ؟
ﺳﻬﻮن ﻧﯿﺸﺨﻨﺪي زد :اﻣﮕﺎ ﺑﻮدن ﺑﮏ ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮري ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ داري ؟
YOU ARE READING
i want to be yours
Fanfictionاوه بکهیون... آلفایی مغرورِ که مدیریت و هوشش بین همه زبونزده! یه کسی که همه به عنوان یه معتاد به کار می‌بیننش که تنها کسی که خنده رو لباش میاره برادرشه... اما دراصل پشت این نقاب سرد و غیرقابل نفوذ یه جسم تاریک و خسته است که به یک عشق ممنوعه مبتلا شد...
