ﺑﮏ ﻟﺒﺎﺳﺶ رو از ﺗﻨﺶ دراورد و داﺧﻞ ﮐﻤﺪ ﻟﺒﺎس ﻫﺎش ﮔﺬاﺷﺖ ...ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن صداي ﺑﺎز ﺷﺪن در ﺗﯽ ﺷﺮﺗﯽ رو از ﺗﻮي ﮐﻤﺪش ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ و ﭘﻮﺷﯿﺪ و از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪ ...
ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ روي ﻣﺒﻞ ﻧﺸﺴﺖ ﻟﺒﺨﻨﺪي زد و ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ رﻓﺖ :اﻣﺮوز ﭼﻄﻮر ﺑﻮد؟
ﭼﺎﻧﯿﻮل ﺑﺎ دﯾﺪن ﺑﮑﻬﯿﻮن ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺤﻮي زد :وﻗﺘﯽ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﺎرا ﺧﻮب ﭘﯿﺶ ﻧﻤﯿﺮه
ﺑﮑﻬﯿﻮن اﺑﺮوﯾﯽ ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ ﮐﻪ ﭼﺎن زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد :ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ داري ...ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﻨﯽ ...راﺿﯽ ﮐﺮدن اون ﺳﻬﺎﻣﺪارا ﺑﺮاي اون ﺳﻬﻮن ﻟﺠﺒﺎز ﻫﻢ اﺳﻮن ﻧﺒﻮد
ﻣﮑﺜﯽ ﮐﺮد :اﮔﻪ ﺗﻮ ﺑﻮدي ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﺗﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺸﺪ
ﺑﮑﻬﯿﻮن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺒﻞ روﺑﻪ روي ﭼﺎﻧﯿﻮل رﻓﺖ و ﺧﻮدش رو روش اﻧﺪاﺧﺖ :شما ﺑﺰرگ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺎﮐﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎﭘﻮرﺗﺘﻮن ﮐﻨﻢ؟
ﭼﺎن ﻧﯿﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﮏ اﻧﺪاﺧﺖ :ﻣﮕﻪ ﭘﻮﺷﮑﻤﻮن رو ﻋﻮض ﻣﯿﮑﺮدي؟
ﺑﮑﻬﯿﻮن ﺷﻮﻧﻪ ي ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ :ﮐﺴﯽ ﭼﻤﯿﺪوﻧﻪ
ﭼﺎن ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﺳﺮش رو ﺑﻪ ﻣﺒﻞ ﺗﮑﯿﻪ زد و ﮐﻤﯽ ﭼﺸﻤﺎش رو ﺑﺴﺖ... ﺑﮏ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﺎن ﺗﻮي اون ﺣﺎﻟﺖ اﺣﺴﺎس ﮐﺮد دﻟﺶ ﺑﺮاش ﺿﻌﻒ رﻓﺖ ...دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺟﻠﻮ ﺑﺮه و ﺳﺮش رو روي ﭘﺎش ﺑﺰاره و ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ دﺳﺘﺶ رو ﺗﻮي ﻣﻮﻫﺎش ﻓﺮو ﮐﻨﻪ ...
_ﺑﺮات ﻗﻬﻮه ﺑﯿﺎرم؟
ﭼﺎن اروم ﭼﺸﻤﺎش رو ﺑﺎز ﮐﺮد :ﺧﻮدت ﺧﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ؟ اﻧﮕﺎر ﺗﺎزه از دﮐﺘﺮ اوﻣﺪي ...
ﺑﮑﻬﯿﻮن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و زﻣﺰﻣﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻔﺖ :ﻧﻪ ﺧﻮﺑﻢ
_دﮐﺘﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ؟
_زﻧﺪه ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ
ﭼﺎن ﺑﺎ ﺣﺮص ﮔﻔﺖ :ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ ﻧﺒﻮد
ﺑﮑﻬﯿﻮن ﺑﺎ ﯾﺎدآوري ﺣﺮف ﻫﺎي دﮐﺘﺮ دوﺑﺎره ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪ :ﻓﻘﻂ ﮔﻔﺖ ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ ....و ﯾﮏ ﺳﺮي دارو ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﻓﺮﻣﻮن ازاد ﮐﻨﻢ
ﭼﺎن ﻟﺐ زد :ﻓﺮﻣﻮن اﻣﮕﺎ؟
ﺑﮑﻬﯿﻮن ﻟﺒﺶ رو ﮐﺞ ﮐﺮد :ﻧﻪ ﻓﺮﻣﻮن آﻟﻔﺎ !
ﭼﺎن ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ...اﯾﻨﮑﻪ ﺑﮑﻬﯿﻮن ﻓﺮﻣﻮن اﻣﮕﺎ از ﺧﻮدش ازاد ﮐﻨﻪ ...اﮔﻪ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻮﻓﺘﻪ رواﺑﻂ اوﻧﻬﺎ ﭼﻄﻮري ﻣﯿﺸﻪ ...اﺻﻼ درﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻣﮕﺎ ﺑﻮدن ﺑﮏ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻤﻮﻧﻦ؟
ﮐﻼﻓﻪ دﺳﺘﯽ داﺧﻞ ﻣﻮﻫﺎش ﮐﺸﯿﺪ :از ﮐﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﻓﺮﻣﻮن ازاد ﮐﻨﯽ؟
ﺑﮏ ﮐﻤﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد :اﮔﻪ درﺳﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﺮه ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ دﯾﮕﻪ
YOU ARE READING
i want to be yours
Fanfictionاوه بکهیون... آلفایی مغرورِ که مدیریت و هوشش بین همه زبونزده! یه کسی که همه به عنوان یه معتاد به کار می‌بیننش که تنها کسی که خنده رو لباش میاره برادرشه... اما دراصل پشت این نقاب سرد و غیرقابل نفوذ یه جسم تاریک و خسته است که به یک عشق ممنوعه مبتلا شد...
