I.L.Y.P.B.M. || Fourteen

145 3 0
                                    


"Ok ka lang, sis?" Tanong ni Ronnalyn habang naglalakad kami patungo kina Mang Tonio kung saan gaganapin ang First Friday mass.

I smiled at her to give her assurance that i'm fine.

"Ok lang sis, hayaan nalang natin sila". I told her and she embraced my arms to hers. Actually, this is one of our way to comfort each other. Glad she is here with me right now.

"Kung hindi mo lang ako inawat may pagka......" she said then i cut her words.

"Wag na Ronnabels, hayaan nalang muna natin magpalamig ang bawat isa sa atin ok? Nabigla lang din siguro si Aling Irma." Pagkalma ko dito.

"O ayan na pala yung dahilan ng matinding hugot nila Aling Irma kanina. Sya, una na ko kina Ethan sis at hindi ko pa kasi kayang harapin yang jowabels mo. Baka isumbong ko ang mga yun ng wala sa oras. Papalamig na lang din muna ako. Anyways, lapit ka agad sa amin ha?" sabi nito at umalis habang papalapit si Uriel Simon.

"Mi! How's my beautiful girlfriend?" Nakangiting tawag ni Uri.

When he reached me and already in front of me, he leaned down and closed the gap of our faces to give me a kiss in the lips but i turned my face away from him.

"May problema ba Marian Irish?" He asked. I saw his concerned look, maybe he noticed the sadness in my eyes.

"Uriel Simon, madami kasing tao. Ayoko naman na madaming makakita sa ginagawa natin. Bawal ang PDA sir! And, dont worry, wala akong problema no!" i chuckled to show him that everything is fine.

"Sure ka, wala talaga? As in?" He said once again.

"Wala nga po!" In answered.

"Kung wala nga, kiss mo nga ako?" Pangungulit nito.

"Di nga pwede. Ayoko nga ng PDA!" Sagot ko dito.

"Kung ayaw mo eh di ok? I'll kiss you instead" he said then steal a kiss from my cheeks.

"Abat!" Gulat na sigaw ko dito.

"Abat ano Mi? Abat iyon lang? Dont worry, gawin nalang natin after dinner." pilyong sabi nito kaya napailing nalang ako habang nakangiti.

Agad akong napatingin sa gilid ng makita ko ang mga babaeng halos nasa edad ko na nakatingin sa akin na tila may pinag-uusapan. Dumating din si Aling Irma at mga kaibigan nito. Lahat sila ay may pagkaka-pareho. Lahat sila ay nakatingin sa akin na kita ang pagka disgusto.

"Magsisimula na ata Mi, let's go?" Aya ni Uri sa akin.

"Doon ka na muna Uri sa mga kaibigan mo dito, pinag-save na kasi ako ng upuan nila Ronnabels doon." I said.

"Why? Ayaw mo ko katabi? Nasaktan mo naman ang damdamin ko. Pero kung ayaw mo ko katabi, ako nalang ang tatabi sa inyo." Sagot nito.

"Ang kulit ng lolo mo. Di nga pwede! Saka wala ng pwesto!" Nagpapanic na sagot ko. Kahit ngayon lang sana, ayoko na pinag-uusapan ako ng ibang tao, kaya hanggat maari ay hindi ko muna dapat tabihan si Uri.

Umupo ako katabi ni Ronnalyn at ni Ethan at ibinaling ko ang tingin ko kung nasaan si Uri. He was almost in front but still, he was looking at me and gave me wink. I smiled and answered it with a flying kiss. I forgot everything that bothering my mind in a small period of time.

Ng matapos ang misa ay nagkaroon ng isang announcement at ang pari mismo ang nagsalita.

"Bago natin tuluyang tapusin ang celebrasyon sa araw na ito ay tinatawagan ulit namin ang mga dalaga, binata at pamilya na nagnanais maglingkod sa Diyos. Unahin natin sa mga dalaga, sa mga tinatawag na gustong pumasok sa kumbento, maaring pumunta sa harap at tanggapin ang munti naming handog na rosaryo mula sa vatican" pasimula ng pari.

I.L.Y, Please Be Mine!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon