I.L.Y, Please Be Mine!

I.L.Y.P.B.M. || Fifteen

"How's my dad, Doc?" Tanong ni Ethan sa cardiologist ni Ninong Trevor.

Nandito kami ngayon ni Ethan kasama ang kapatid ko na si Mozen sa private room kung nasaan si Ninong Trevor.

Habang kausap ni Ethan ang doktor ay pinili kong umupo sa tabi ni Ninong at hindi ko maiwasan ang hindi mag-alala dito ng husto.

Halos magpatong-patong na rin ang nasa isip ko ngayon, dahil bukod kay Ninong, ay nag-aalala din ako ngayon kay Uri. Alam ko na lagi syang nandito kahit hindi ito nagpapakita. Nalaman ko lang ang pagpunta punta nya gawa sa bulungan at usapan ng mga nurses dito.

Hindi ko maiwasan na hindi malungkot at hindi sisihin ang sarili ko.

This is all my fault.

Kung hindi sana...kung hindi ko sana sinunod ang puso ko ay baka hindi nangyari ito sa Ninong ko. Hindi siguro malilito ang isip ni Uri at hindi siguro magagalit ang Diyos sa akin.

Naputol ang aking iniisip at nabaling sa harap ang atensyon ko ng sumagot ang doktor na kausap ni Ethan sa kanya.

"Ngayon ay hindi pa rin natin masabing ligtas si Dr.Serrano kahit na revive sya nung huling cardiac arrest nya. Sa ngayon ay meron syang limang baradong arteries at kailangan nyang mag-undergo sa coronary artery bypass graft surgery asap. Kung ibibigay nyo na ang approval nyo ay ire-ready na namin ang pasyente for the operation" sagot ng doktor.

"Please do anything you can to save my dad" seryosong sagot ni Ethan sa doktor. He looked so calm outside but i know deep inside he is so worried.

Matapos ang usapan ay lumabas ang doktor at naiwan kami sa kwarto na ito ng magsalita ang kapatid ko na si Mozen.

"Ang sigla sigla pa ni Uncle Trevor kahapon ng umaga Ate. Tapos bigla nalang syang bumagsak ng ganun at nahirapan huminga. Bakit biglang nagka-ganito sya Ate? Kuya?" Tanong ni Mozen sa amin.

"Traydor ang ganitong sakit Mozen. Ang tanging magagawa natin ngayon ay ipagdasal natin ang pag-galing ni dad" Ethan said calmly while tapping the back of my brother.

--

Today is the 2nd day since Ninong Trevor got heart attack and since then, there are times that he was conscious but what he will do is just to smile at us. After that he will go back to sleep again.

For us, this is a good sign. However, his health status says the otherwise. His heart weakened every single day passed so he need the surgery asap. We are just waiting for one more exam then he is good for the operation.

Ako ngayon ang bantay ni Ninong. I took a leave while Ethan is doing his job here on the hospital. Bumibisita sya every now and then but i think his sched is toxic today kaya hindi sya nagawang dumaan ng kalahating araw na. Ang kapatid ko naman ay may pasok.

"Nurse, paki-batanyan muna si Dr.Serrano. may bibilhin lang ako sa canteen." sabi ko sa naka-duty na nurse ng pumunta ako sa station nila.
I dont have a choice, I'm famished, i really need something to eat.

Ng pabalik na ako sa kwarto ni Ninong Trevor ay may natanaw ko sa kabilang side ng nurse station na mataimtim na nakatitig sa pintuan.

Si Uriel Simon.

I saw his hopeless face and his eyes full of longing while looking at the door.

If our situation is different, i'll definitely go with you my love.

Naglakad ako papasok sa kwarto at ng isasara ko na ito ay may pumigil ng pinto at pumasok ito sa loob.

Nakita siguro ni Uriel Simon ang gulat sa mukha ko kaya niyakap ako nito panandalian at nagsalita.