I.L.Y.P.B.M. || Four

192 5 1
                                    


I dont know if my mind is making fun of me.
Is it really possible? Is it really him? How?

"Napasama nga ata ang bagsak ko. Patay na ba 'ko?" Nalilitong sabi ni Uriel Simon.

Sa gulat ko ay hindi ko naintindihan ang sinabi nya.
I cannot process the words that he is saying because im staring at his face.

"Kuyang lampa. Di ka pa patay. Gagamutin ka nga po ni Doc Ganda para di ka matuluyan." sabi ng batang lalaki na halos nasa tabi ko.

"Bakit parang naghahallucinate ako?" Seryosong sagot nito habang tinititigan ang mga mata ko.

I saw his adams apple moving while looking at my eyes, then my nose, then my lips...

"Kuya Pogi, si Doc Ganda po yan. Hindi po sya multo." sabi ni Gigi sa likuran ko.

"Sigurado ka ba Gigi? Di mo ko ginu-goodtime?" Sagot ni Uriel Simon habang nakatingin sa akin.

Agad naman akong nagising sa kahibangan ko.

Mia, wakeup!
He is the man that almost forced you before! The one played at you. The one who made you believe in lies and the man who broke your young heart.

Agad kong inalis ang kamay ko sa mga palad nya.

While im holding on my wrist, i gave him a deadly stares.

Nakita ko naman itong napadilat ng malaki ng narealize ata nito na hindi sya nababaliw.

I decided to act professional. For now...

God! for the sake of these kids, sikmurain mo ang presensya nya Mia! I said to my mind.

"Im not a ghost. Take off your clothes" i told him.

Nakita ko naman itong pinagkrus ang mga braso nya sa dibdib nya na kulang nalang ay sabihin na "wag po".

Abat gag*!

Narinig ko ang tawanan ng mga bata sa likuran ko pati na ang mga sinasabi nila.

"Kuya Pogi! Wag ka ngang pabebe! Para ka pong timang!" Sabi ng batang babae.

"Kayong mga bata kayo, namumuro na kayo ng mga sinasabi sa akin. Pero tanong lang, seryoso ba kayo na nakikita nyo ang nasa harap ko?" Tanong muli ni Uriel Simon habang nakatingin pa rin sa akin.

Maybe he is confused since im not reacting to any of his actions. Im just giving him my "im not interested, who you" look.

Agad naman akong lumingon sa mga bata.

"Kids, pwedeng iwan nyo muna ang Kuya nyo para magamot ko na sya? Kahit maglaro nalang muna kayo sa banda dyan."  nakangiting sabi ko sa mga ito.

Matapos isa isang umalis ng mga bata at maglaro sa lugar na tanaw namin ay ibinaling ko ang tingin ko kay Uriel Simon.

He's still looking at me.

Bigla nalang ako kinabahan lalo na ngayon na kami lang ang magkasama. Baka kung anong masamang salita ang masabi ko.

Maling desisyon ata na pinaalis ko ang mga bata.
Hay Mia...

"Patingin ako" tipid na sabi ko dito.

He lift the hem of his shirt and removed it totally.

Well, he matured physically, the chest, the shoulder the biceps, the abs, the sweat. Sh*t erase erase erase.!

"Doctor ka?" He asked confused.

"Hindi ba obvious?" Iritang sagot ko dito habang madiin na nililinis ang gasgas nito sa dibdib.

I.L.Y, Please Be Mine!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon