KARANLIK: Şeytan Çiçeği

Bölüm 3: Lucas

 Okul çıkışı kütüphaneye gittiğimde amacım onu görmekti. Nedenini bilmiyordum ama içimdeki merak duygusu mantık duygusuna baskın gelerek beni buraya sürüklemişti. Koyu ahşap rengi uzun kütüphane raflarının arasında birkaç tur atıp etrafa bakındım ama orada değildi. Pazartesi günleri çalışmadığını unutmamak için fısıltıyla kendime tekrarlayıp isteksiz şekilde kütüphanenin çıkışına doğru ilerlerken gözüm bir odaya takıldı. 

Kapının mozaikli cam kısmına asılı a4 kağıdında yazana göre sadece kütüphane çalışanları girebiliyordu. Biraz bekleyince biri odadan çıktı ve gördüğüm kadarıyla başkası yoktu. Kimse şu ana kadar girmeye yeltenmemiş olacak ki kapıyı kilitleme ihtiyacı hissetmemişlerdi. Çalışanların dosyaları da bu odada olmalıydı. Black her kimse hakkında bir şeyler öğrenmek için iyi bir yol gibi göründü.

 Kafamı kaldırıp kameralara baktım. Tam kapının üzerinde ve kütüphanenin sonunda neredeyse tüm alanı gören birer kamera vardı. Basit hareket ettirme büyülerini uzun zamandır yapmasam da halledebilirdim. Tek sorun: İki kameranın da yönü aniden değiştiğinde güvenlik bunu fark ederdi. Muhtemelen kameraları izlemek yerine başka işlerle uğraşıyordu ama risk almak istemediğim için telefonumu çıkarıp Sharon'a bir mesaj yazdım.

-Geçen sene cezalıyken şu değişim öğrencisiyle buluşabilmen için seni arka camdan kaçırdığımı hatırlıyorsun değil mi?

Telefonu cebime koyacak kadar bile zaman geçmeden cevap geldi.

-Görev nedir?

-Güvenliği oyalaman gerekiyor. 10 dakika yeter. Kameraları izlemesin.

-50 yaşındakilerle ne konuşulur bilmiyorum.

-Lütfen... Önemli.

-15 dakika kadar oyalarım. Telefonunu açık tut.

Biraz bekledikten sonra iki kameranın da beni göremeyeceği bir noktaya geçtim ve görünmeyeceğimden emin olduğumda kameraların görüş açısını değiştirmek için gözümü kapadım. Hava elementini kontrol etmek hareket büyüsü için kullanıldığında bir Wiccan için bile kolaydı ama damgam silindiğinden beri büyü yapmıyordum.

 İkinci denemede başarılı olduğumda odaya girdim ve arkamdan kapıyı kapattım. Mozaikli kısımdan kütüphanenin ışığı içeri süzülüp odayı yeteri kadar aydınlattığı için ışığı açmama gerek kalmamıştı. Yan tarafta tekli şekilde koyu renkli üç demir dolap vardı. Çalışanların kıyafet dolabı olduğundan yönümü diğer tarafa çevirdim.

 Çekmeceli dolaplardan birini açtım. Çok fazla dosya vardı ama üzerindeki etiketlerde ne oldukları yazdığı için aramak kolaylaşıyordu. Aradığımı bulamayınca alt çekmeceyi açtım. Parmaklarım dosyaların arasında hızlıca gezindi.

 Çalışan dosyası elime geldiğinde yüzümde oluşan zafer ifadesi dışardan gelen konuşma sesleriyle bölündü. Dosyayı tıkıştırır gibi aldığım yere bıraktım. Oda küçüktü ve saklanacak yer yoktu. Eğer odadan çıkarsam beni kesinlikle görürlerdi.

 Kıyafet dolabı olduğunu düşündüğüm dolaplardan birine girip kapısını kapattım. Göz hizamdaki çizgili deliklerden önümü görebiliyordum ama dikkatli bakılmadığı sürece loş ışıkta dışardan görülmezdim. Odanın kapısı açıldığında Black içeri girdi. Bir saniye duraksadı ama sonra ne yapıyorsa devam etti.