If this was meant for me, why does it hurt so much?
And if you're not made for me, why did we fall in love?
If I'm not mistaken, then I was the last to know.
And if you return for me, I'd never want for more.
[jeongsung]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sağlık alanına dair az buçuk ayrıntıya sahip olduğum tek bölüm psikiyatriydi. Uzun zaman ablamın arkadaşları ile takılmış olmam ve akabinde ablamın kitaplığında denk geldiğim bütün psikanaliz kitaplarını okumuş olduğum gerçeği bende zaman zaman karşımdakini analiz etme dürtüsü uyandırırdı.
Tam da şu an Jeongin'in telefonuna gergin gergin bir şeyler yazıp sonra kitabına dönmesinden de o eski kancık kız arkadaşı ile konuştuğunu varsayımını önceki paragrafta yaptığım açıklamaya dayandırabilirdik.
Ya da belki gizlice telefonuna bakmış da olabilirdim.
İki de bir oflayıp tekrar telefonu eline almasıyla onun dikkatini bu denli dağıtan mesaj da sanki benim boğazımı sıkıyordu.
Jeongin'in ilgisini kamu sınavları ile yeterince paylaşıyor oluşum babamın devletçi memur politikasına karşıt bir şekilde sinirlenmeme sebep oluyorken üstüne bir de geçmiş zaman kipli sevgilileri beni daha da huysuzlaştırıyordu.
Ve fark ediyordum ki mesleğimden ötürü cümlelerim de giderek uzuyordu.
"Ben bir su içeyim."
Jeongin'in masadan saçma sapan bir bahane ile kalkıp mutfağa doğru gitmesiyle oflayıp elimdeki kitabı suratıma örttüm.
Uzaktan uzaktan sesi kulağıma doluyordu. Hafif yüksek hafif alçak ve gergin ses dalgaları kafamın içinde varsaydığım her şeyi gerçek kılarken Jeongin hışımla tekrar odaya girip masadaki cüzdanını aldı.
"Nereye?" dedim yüzümden kitabımı çekip.
"Evde ekmek yokmuş gidip alayım."
"Ben aldım." dedim tek kaşımı kaldırıp.
"Süt de yok."
"İki karton kutu var."
"Domates?"
"Senin zorunla geçen hafta üç kilo aldık ya Jeongin."
"Sikeyim ya." dedi burnundan soluyup.
"Yok mu evde eksik bir şey?"
Bana olan ilgin.
"Yok." dedim derin bir nefes verip.
"Ayrıca onu görmek için bahaneye de ihtiyacın yok Jeongin."
"Ne alakası va-"
"Yani."
"Tamam biraz bahane aramış olabilirim."
"Belki de beni iradesiz olarak görürsün diye korktum."
"Seni zaten iradesiz olarak görüyorum Jeongin." dedim kendimi tutamayıp.
Hayal kırıklığı ve zarar görmüş egosunun doğurduğu bir öfke ile gözlerime baktı.
