"ඔයාගේ මූණ සීතලයි..ඒත් සිනිඳුයි"
(යීබෝ ලැජ්ජාවට ශාන්ගේ අත ගසනවා.යීබෝගෙ මූණ රතු වෙලා.)
"නැගිටිනවා....නැගිටිනවා..."
(යීබෝ ශාන්ගේ උරහිසට තට්ටු කරනවා..)
"බෑ අනේ..යනවකෝ යීබෝ..මට ඉන්න දීලා...ඈ යීබෝ..." (ශාන් පියවි සිහියට ආවා.ඉක්මනින් පුටුවෙන් නැගිට්ටා.)
"ආහ් යීබෝ ඔයා..."ශාන් ඔලුව කස කස ලැජ්ජාවෙන් හිනා උනා.
"ඇයි යීබෝ ඔයා මෙතන.."
"සර් ඔයාව එක්කන් එන්න කිව්වා."
"ඈහ් මට බෑ...එන්න...ඔයා කොහොමද දන්නෙ මං මෙහෙ කියලා...ඈ..."
"මං දැක්කා ඔයා මෙහෙට එනවා.මට හිතුනා මෙහෙ ඇති කියලා.ඒකයි ආවෙ බලන්න."
"ආහ්...මාව දැක්කෙ නෑ වගේ යන්නකො.සර්ට කියන්න මාව හම්බුනේ නෑ කියලා..."
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"මට බෑ බොරු කියන්න.එනවා යන්න..."
මට බෑ...මට බෑ...(ශාන් කෑ ගහනවා)
(යීබෝ අතින් ඇදලා ශාන්ව නැගිට්ටවලා ඇදගෙන යන්න හදනවා.ඒත් ශාන් පුටුවෙ එල්ලිලා ඉන්නවා.)
"එන්න නේද කිව්වෙ..මෙහෙ එනවා.."යීබෝ නවත්තන්නෙ නැතුව ශාන්ව අදිනවා.
"බෑ කිව්වනේ මෙතන.ඔයා තනියෙන් යනවකෝ..."
"හරි හරි එහෙනම් ඉන්නවා.මං යනවා රෙද්ද.."
(ශාන් පුටුව අතඇරියා..එත් එක්කම යීබෝ ශාන්ව ඇදලා අරන් කරේ තියා ගත්තා.)
"මෙහෙ එනවා යන්න.."
"අනේ මාව රැවැට්ටුවා මෝඩයා...මාව බිමින් තියනවා...."(ශාන් කෑ ගහ ගහ යනවා.)
(ක්ලාස් එක ළඟදි යීබෝ ශාන්ව බිමින් තියනවා.කාටවත් පේන්නෙ නැති වෙන්න..ඒත් සැන්ග් යී මේ සේරම බලන් ඉන්නවා.ලීශුත් දකිනවා සැන්ග් යී තරහෙන් බලන් ඉන්නවා.)
