"බලන්ඩකො ඕනෙ නැති දෙයක් නෑ සැන්ග් යීට.ටිකක් කතා කරාම කරේ නගින්න එනවා..."
ශාන් තරහෙන් යීබො දිහෑ බලන් ඉන්නවා.
"ඒ පාර මොකද ඇයි ඔහොම බලන් ඉන්නෙ..නිකම් මාව ගිලින්න වගේ.."
"ගිලින්න වගේ නෙවේ ගිලින්න හිතෙනවා..."
"ඒ ඇයි.."
"ඔයා මාර චුට්ටක්නේ සැන්ග් යී එක්ක කතා කර කර හිටියෙ..නේද කයි ඔයාම කියන්න..."
"එපා එපා..හරි හරි හරි මං තමා දැන් සේරම කරේ...මං තමා වැරදි..දෙන්නම කියවන්න ගත්තොත් මගේ කන් දෙකත් නැති වෙයි..ඒක හින්දා ඔන්න මං වැරැද්ද පිළිගත්තා.."
"අන්න එහෙම තමා ඉන්න ඕනෙ.."
කයි ශාන් එක්ක හිනා වෙවී එහෙම කියනවා..
"ඒ බටු ඇටයා...ඔයානම් වැඩී ගානට..."
"ඒ යීබෝ...."
"ඒ සැන්ග් යී නේද..."
"ඒක තමා..ඉන්න බලමු.."
යීබො හැරිලා බලද්දි සැන්ග් යී දුවගෙන එනවා දකිනවා...
"ඒ පාර මොනාටද දන්නෙ නෑ කරන්න හදන්නෙ..ඊට කලින් යමු.."
යීබො ශාන්ගේ අතින් අල්ලගෙන ඉක්මනට යනවා.සැන්ග් යී වේගෙන් දුවන් එනවා...