Hold my hand, Koa
ORION'S POV
Na-out of balance ako nang biglaang kuhanin ni Koa yung mga paper works sabay alis.
"Hihintayin na lang kita sa labas!" Sigaw niya na alam ko abot hanggang detention room. Maingay talaga siya kahit chubby siya.
But when I stared at her eyes? I can see how beautiful it is, mali yung mga accusations ng mga students sa kanya sa university. She indeed ang great masterpiece. Looking at her was the best way to know how beautiful she is.
The way she smiled, chuckles and laughed all the way, I'm regretting every pieces I made. Like what the heck is wrong with me?! Why is this happening to me?!
"Why do I felt some butterflies! WHY?!" I burst into irritation side of mine.
I hate liking someone from the very first start. Why? I knew I wasn't that man they'll be wanting to. I'm not a deserving one. Kaya nga mas pinipilit kong hanggang kaibigan lang. But why does I experience this to KOA?! Bakit ba kasi ang lakas ng karisma niyang babae siya!
-------------------------
KOA'S POV
I was like I can't talk about it anymore. How he said it in front of me? That literally came into my nerves. The fragrance, the smirk, the smile and everything he does. Why does it always I have to felt this feeling once again? Why should I always feel it like I'm with him? Bakit sa kanya pa?
"Ang tagal tagal naman niya." Buryong buryo kong saad habang hinihintay siya sa labas ng Law school dahil sa pisteng epal na paper works na ito dapat pala nilang imbestigahan. "Hays, ang t–"
"Nandito na, napagsabihan lang ako. Miss mo na naman ako kaagad Atty." Saad niya sabay hawak sa chins ko. "Hihiramin ko itong kotse ni Miss Charlotte tapos nag-paalam ako kaya natagalan."
"Ganoon ba?" I'm looking at his side view, naks. The jawline my gosh.
"Do I have something on my face? Why are you staring at me? Huh? Why?" Paulit ulit niyang tanong pero hindi ko na siya sinagot at saka pumasok na kaagad sa loob ng kotse. I'm sitting at the shot gun seat at siya ang driver as usual.
"Sinong uunahin nating imbestigahan?"
"Edi yung nasa taas na document."
Napatingin ako roon sa 10 documents na hawak ko. Siyam na babae, isang lalaki.
"Unahin natin yung lalaki." He stared at me pero tinititigan ko lang din siya. "Bakit? May problema ba? Hindi porket rape cases ito, puro babae ang biktima. May lalaki ding inaabusado."
Hindi niya ako pinansin kaya hinampas ko ang braso niya kaya lang hindi nga lang siya makakaganti sa akin. "Siya si Lhyan, straight guy. Abusive and maltreatment ang nangyari sa kanya. Nakakaharap siya ngayon ng trauma at naging dahilan sa kanya para mag suicide." Saad ko kaya natahimik kami lalo sa loob ng kotse.
"Taga saan 'yang Lhyan na yan?" I turned the document sa ibang pages at doon ko nakita ang location niya.
"Taguig. Malapit siya sa may BGC."
Dali daling humarurot ang sasakayan namin at saka ayun. Napahinto kami dahil biglang nga red light ang traffic lights. 110 pa naman ang numbering, I was staring at him.
Hindi mo aakalaing may problema itong taong ito kasi napaka gwapo–Joke. Nagiging anghel lang talaga ako ngayon promise. Yun lang, wala ng iba. */flip hair
"Kanina mo pa ako tinititigan. Sabihin mo lang kung may kulang baka sakaling ikaw yun."
Hinampas ko siya sa braso kasi kilig–Joke lang ulit. "Kahit kailan, hindi na ako maga-assume."
"Malay mo lang naman hindi ba?"
"Kahit na."
"Sus, ang sabihin mo. Gusto mo din kaya–Teka? Blushing yan?" Pang-aasar niya kaya hinawakan ko yung cheeks ko at epal! Namumula nga at napaka init nito kapag hinawakan.
"H-hindi ka–"
"Oo na lang, kahit kitang kita ang ebidensya na kinilig ka." Saad niya sabay ngiti sa akin.
Humarurot na naman kami ng takbo dahil madami pa kaming gagawin ano. Sampu pa ang i-imbestigahan namin kaya dapat makatapos man lang kami kahit anim or lima ngayon.
-------------------------------
Pagkarating namin roon, dumiretso kami sa police station. We saw a 5'9 man, bowing his head and he won't answer. Quiet kumbaga.
"Siya ba yung Lhyan, Koa?" Orion asked.
"Siguro, let's just ask." Mariin kong sagot.
Pinaki-usapan namin yung police na kakausapin lang muna namin siya dahil isa kami sa mga interns ni Miss Charlotte. Agad naman siyang sumang-ayon at iniwan kami sa tabi ni Lhyan.
Paupo pa lang kaming dalawa ni Orion nang bigla siyang umusog palayo, siguro'y hindi na niya nais makipag-usap? Or baka iwas na talaga siya sa mga taong nasa paligid niya. Naupo kaming dalawa ni Orion pero hindi siya tumitingin sa amin. Nililigid niya yung mga mata niya sa station habang ako? Tinatawag siya pero binabalewala lang ako.
"Ayaw niya naman atang makipag-usap." Pabulong na sabi ni Orion sa akin.
"I'll try, kung ayaw mo then go back to the car." Maotoridad ko siyang sinagot.
"Sabi ko nga, we will try."
I tried talking to Lhyan, sumasagot naman siya pero iwas pa rin ang tingin niya sa akin.
"Lhyan, ano ba ang nangyari? Namukhaan mo ba yung suspect?" I asked him again.
"H-hindi k-ko n-nakit-ta."
Ngumiti ako at nailapag ko ang kamay ko sa hita niya na naging dahilan para magwala siya bigla.
Nagsimula siyang mag-hagis ng mga gamit sa loob ng station.
Babatuhin niya sana ako ng baso kaso, Orion held my hand and covered me up.
"Hold my hand, Koa."
Hinawakan ko ito pero nagulat ako nang may kung anong tumulo mula sa kamay niya. Bakit parang malansa?
Next chapter ahead. Enjoy reading!
BINABASA MO ANG
LS#1: Ride me in court, Love✓
Jugendliteratur[COMPLETED] A lawyer, an independent woman who can justify her love just for forsaken man. Handang sumugal kahit batas pa ang maging kaaway, sa gitna ng alitan labanan ay buhay. Isang propesyon na kanyang hinaharap ay isang pagsubok para sa kanilan...
