The form of life by a lawyer
ORION'S POV
It's been a while, bumalik din ako sa simula. Being a bankcrupt sa mga napag-ipunan naming tindahan at building na ibinigay sa akin ni Dom.
I lose contact and communication with Dom nang ilagay niya sa pangalan ko ang kasalanan niyang bankruptcy about sa company nila.
Nagkanda-baon baon kami sa utang gaya ng napag-daan ko rin noon, iba pala talaga kumilos ang isang demonyo–ni minsan hindi nakakaramdam ng konsensya. Nakaka-inis, kasi tinakbuhan niya lang yung mga kasalanan niya. Yes, nagsalita na rin ako for the fvcking forsake and Mama's advice to me.
Sinabi ko sa principal yung mga pangyayari yet wala siyang kaalam-alam, ni hindi nga niya alam na napatalsik si Koa under his permission or words that drive me into curiosity and confusion until I realized, Dominique really planned that frame up well, geez.
Pinag-panggap niyang principal ang ibang tao para lang mapatalsik ng buong buo si Koa. And now? Nang magsabi ako, they suspended me for 3 months, and I came back pero tapos na ang graduation namin.
Kaya bumalik ulit ako sa 4th year–na naging dahilan para lalong magalit sa akin si Mama; sinabi ko sa kanya lahat lahat but in the end, galit pa rin siya–masamang masama yung loob niya sa akin.
And here I am, going back from the start. Nandito na ako, sa Law school kung saan nangyari ang lahat, kung saang parte ako nagsabing mahal ko yung babaeng sinaktan ko noon. It's been 2 years, hindi ko na din alam kung ano nang nagyayari sa kanya and besides baka nagbago na siya at hindi na kagaya pa ng noon.
I'm here, standing in front of the first Law school that I've been included with. "Wuhoo, see you later Miss Crystal and Miss Charlotte." I gasped and had a deep breathe.
As I enter the building–a hugs from my pro's; Miss Crystal and Miss Charlotte.
"Good to see you again."
"Sa wakas, nakatapos ka na din."
A warm hug, yes. Alam nila na bumalik ako sa 4th year dahil sa pinaggagawa ko kaya sila na muna ang nagpa-aral sa akin pansamantala habang naghahanap ako ng trabaho para masustentuhan ko ang sarili ko.
"Yes, I am d–" Magsasalita pa sana ako kaso may nagsalita sa likuran ko kaya lumingon ako. "D-Dom?" Pabulong kong tanong sa sarili ko.
"Miss Crystal, pwede ba maki-hiram ng kotse? Pupunta lang ako roon sa station." Pagpa-paalam nito kay Miss Crystal.
"Oo naman, Koa." Tumaas yung balahibo ko. "Anong case ba ang uunahin mo?"
"Child abuse, I was so curious about that case right now. That jerk step father almost killed that son of his live-in partner." Pailing-iling niyang saad. "Geez, my nerves are killing him right now."
"Kalmahan mo lang, Koa. Ganda ganda mo tapos nas-stress ka." Pang-aasar ni Miss Crystal and her smirked really hits different from the PAST, oh gosh damn.
"Kahit stress ako o hindi, maganda pa rin ako Miss Crystal." Pagbibiro niya kaya tumawa silang dalawa samantalang nanahimik lang ako sa gilid. "Who's that? That guy besides of the both of you."
I cleared my throat as she moves forward to my way on.
"I'm Orion. Remember me, Koa?" Lumayo siya paunti-unti sa akin at patango-tango lang. "Dito ka din pala ano?"
"Yeah, I'mma gonna go then." She smiled as I felt relieved.
Ang ganda niyaaaaa paksheeeeet! Hooooooy! Teka, may kasalanan pala ako doon tapos paksheeeet! She changed that well, from her body, to her attitude and everything she haaaaadd.
"Hoy! Kilig ang gago."
"Oo nga, siraulo ka. Isantabi mo 'yang kilig mo."
Pang-aasar nilang dalawa pero umalis na lang ako at pumunta sa opisina ko. I stopped while glancing Koa's office–she re-decorate her office and brrrruuuuh sana all po madami na kaagad cases T_T
Nang makapasok ako sa opisina ko, bumungad sa akin ang tambak tambak na mga nagkukumpulang alikabok sa bawat sulok.
"Well, I guess I need a re-decoration from here." I gasped as the broom in my hand swoosh all those dust. Goddamn! Ilang taon lang naman ako nawala ah? "Iba talaga kapag walang nag-aalaga shete."
-----------------------------------------
KOA'S POV
I'm on my way to the station as I remember Orion's face hahahaha, how come I became Dominique? He whispered the name of Dom that made me burst into laughter from the inside.
Gayang-gaya ko na ba si Dominique? Or should I say, mas better ako kay Dominique kaya napagkakamalan? Hahahaha. */flip hair; every changes can make other glow up in the way they also don't expected with and I agree with that. Super agree.
Pumasok ako sa station at tinuro sa akin ng mga officers kung nasaan yung biktima. When I got into the detention room, halos hirap na hirap na siyang magsalita dahil sa bruises niya sa braso, sa bandang labi, sa hita, likod at tuhod niya.
"Nagpa-medical ka na ba?"
"P-po?" Uulitin ko na sana yung tanong ko kaso nagsalita siya. "H-hindi p-pa p-po."
"Gusto mo bang samahan kita at pagkatapos ay kakain muna tayo para may lakas ka?"
"S-sige p-po." Tumayo ito pero nahilo bigla kaya inalalayan ko at pina-inom ng tubig. "S-salamat p-po A-Atty?" Patanong niyang saad.
"Call me Atty. Chiara." I smiled and offered my hands. "Kahit Koa na lang."
-----------------------------------------
Nakarating kami roon sa La Salle Medical Center and booom. Buti na lang at si Ada ang nag-asikaso ng medical ng batang ito at naitakbo kaagad sa Chief ang ganitong issue.
Nang makarating sa chief ay dire-diretso siyang pumunta sa amin habang nasa lobby kaming dalawa. Nakatulog na nga yung bata sa lap ko kaya pinandungan ko na lang nung cropped jacket ko. Nako naman talaga.
Ada came in. "Para saan ba iyan ha? Sinaktan mo ba 'yang batang iyan, Koa?"
"Siraulo ka ba?" Hinila ko yung buhok niya pero umilag siya. "Abogado ako tapos ako pa ang against sa Law? Gago ka?"
"Hahaha, I'm just joking. Ano bang kaso niyan? Child Abuse?"
"Paano mo nalaman? Hahaha, genius talaga si Ada." I teased her pero binatukan ako.
Partida, ako mas matanda ako pa ang kawawa sa kanya. */rolled eyes; mabait kasi ako unlike sa kanya joke.
"Malamang tingnan mo yung bruises sa X-ray and CT scans niya. Kaunti na nga lang ay matatanggalan na siya ng buto nung tiningnan namin sa MRI kanina, tsk tsk."
"Daming satsat, oo na." Kinarga ko na lang soya sa likuran ko. "Alis na kami."
"Sige, ingat kayo babye, Koa."
Nilagay ko siya roon sa shotgun seat at ginising ko na lang siya nang makarating kami sa isang restaurant kaya ayun. Good morning Philippines ang nangyari.
Pumasok na kami at nag-order ako ng steak for the both of us. I ordered two meals for him para kapag gusto niya pa ng extra, he can have the other one then.
"Busog ba?" Tanong ko.
"Opo, salamat po." Napaka-ganda ng ngiti niya paksheeet. Gwapong bata. "Salamat po ng marami, ate Koa."
"Welcome as always." I patted his head and continuously smiling dahil sa pagkakasabi niya sa akin ng “ATE” kanina. "Ipapanalo natin ang kasong ito at sisiguraduhin kong makukulong siya, okay ba?"
"He deserves that, ate." Oh gosssh! His fighting spirit is activated. "Mapapanalo mo po lahat, I believe in you. You're pretty and smart as I think about with."
Paksheeeet, sana all po pretty na smart pa. Opo, compliment po galing sa aking kliyente!
Next chapter ahead. Enjoy reading!
BINABASA MO ANG
LS#1: Ride me in court, Love✓
Teen Fiction[COMPLETED] A lawyer, an independent woman who can justify her love just for forsaken man. Handang sumugal kahit batas pa ang maging kaaway, sa gitna ng alitan labanan ay buhay. Isang propesyon na kanyang hinaharap ay isang pagsubok para sa kanilan...
