Online Lesson - |YoonKook|

32°

Yoongi'den önce uyanıp biraz ders çalışmayı planlıyordum fakat belime sımsıkı sarılmış başını da göğsüme koyarak uyumuş olan sevgilim bu fikrimden beni koşarak uzaklaştırdı. Büzülmüş dudaklarıyla o kadar sevimli gözüküyordu ki, her nefes alış verişimde göğsümle beraber başı da hareket ettiği için onu uyandıracağım korkusu yüzünden nefesimi bile tuttum. Tabii geri nefes almaya başladım doğal olarak. Şakasız yarım saat boyunca sessizce yüzünü izledim yatakta. Aslında daha devam ederdim de gözlerini kırpıştırarak uyandığı için buna bir son vererek, uyuyor numarası yaptım. Çünkü ben uyuyorken o ne yapacak diye merak ediyorum...

Ağzını şapırdatıp sevimli sesler çıkardıktan sonra başını göğsümden kaldırdı. Büyük ihtimal bana bakıyordu şu an. Heyecan yaptım... Sessizce durmaya devam ederken bedenini yukarı doğru çekti. Anladığım kadarıyla şu an yarı oturur haldeydi. Birden yanağımda elini hissedince irkilip gözlerimi açtım. O da korkuyla yerinde sıçradı. "Neden uyuyormuş gibi yapıyorsun, aklım çıktı birden gözlerini açınca!" gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırırken sırtımı yatak başlığına yasladım. "Gözlerimi dinlendiriyordum. Ya Min~ çok tatlısın!" hızlı ve alakasız bir şekilde konuyu değiştirirken yanaklarını parmaklarımla sıktım. Yumuşacıklar! Dayanamayıp yanaklarından öptüğümde o da kendini tutmayı bırakıp gülmeye başladı. Gerçekten annesinin neden gizli gizli çektiğini anlayabiliyorum.

"Saat kaç?" sorduğum soru ile arkasındaki komidinin üzerinden benim telefonumu eline alarak saate baktı. "08.10 kalkıp kahvaltı yapalım da derse geç kalmayalım." onu başımla onayladığım sırada telefonuma bildirim geldi. Yoongi'nin elinden telefonu alacakken beni durdurmuş ve ekrandaki mesaja bakmıştı. Sıçtım. Kaşlarını çatıp şaşkınca bana döndü. "Bu ne?" Tanrım, ne desem inanmayacak ki... Ekrana bakıp gerçekten o olduğunu gördükten sonra yutkundum. "Jungkook neden cevap vermiyorsun sevgilim? Söylesene kim bu kız ve sabah sabah sana neden 'günaydın hayatım' diye mesaj atıyor?" çok sakin, neden bu kadar sakin? "Sınıf arkadaşımız Kang Jiho." telefonu kucağıma koyup ayaklandı ve saçını karıştırarak dolabına yöneldi. "Başka sorularım da vardı, hatırlatmamı ister misin?" dolaptan tişört ve eşofman çıkartıp bana döndü. Ben de ayağa kalkıp karşısına geçtim. "Kızma ama. Küsme de..." omuz silkti ve pijamasının üzerini çıkarttı. "Söz veremem." oflayıp ben de çantama yöneldim ve içinden tişörtümle kot pantolonumu çıkarttım. "Söylemesem?" ona döndüğümde altını da değiştirmiş olduğunu gördüm. Yatağını düzeltmeye başladı. "O zaman cevabını duymadan sana direkt küssem?"

"Ya hayıır." elimdekileri yatağın üzerine bırakıp kollarından tuttum ve bana dönmesini sağladım. Bu sırada da telefonuma tekrar bildirim geldi. Hay... Yoongi tam da telefonun önündeydi ve tekrardan Jiho'nun yazdığını gördü. "Lan meleğim demiş sana! Ben daha demedim meleğim diye! Bu kızla aranda bir şey mi var Jungkook? Başta sadece kıskandım ama şimdi aklıma gelen şeyse... Bil ki ne olursa olsun affetmem." gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. "Yoongi saçmalama tabii ki de seni aldatmıyorum. Ayrıca böyle düşünmekte gerçekten haklısın. Ben senin yerinde olsam kıyameti koparırım azıcık. Bana bu kadar güveniyor olman çok sevindirdi."

"Tanrım söyleyecek misin artık?" yanağından öpüp kıyafetlerimi yatağın üzerinden geri aldım. "Kahvaltıda anlatırım~" odadan çıkıp banyoya girdim. Hızlıca üzerimi değiştirip yüzümü yıkadım ve geri yatak odasına gittim. Yoongi sanırım mutfağa gitmişti. Çünkü odada yoktu. Kıyafetlerimi katlayıp düzenli bir şekilde çantaya yerleştirdikten sonra mutfağa gittim. Ee, burada da yok. "Yoongi?"

"Geldim." haa, ben çıkınca yüzünü yıkamaya gitmiş. Dolapta pirinç, jambon ve birkaç banchan var."

"Oo daha ne olsun?"

"Tamam sen otur ve anlatmaya başla, ben de pirinçleri ısıtıp diğerlerini dolaptan çıkartacağım."

"Yardım-"