Online Lesson - |YoonKook|

33°

Sevgilim
Ya ben hemen alıştım ki
senin kokunla uyumaya

Gelsene bize~

Sevgilim
Lanet olsun yatak buz gibi

Hemen geri bize gel

Oha

Sevgilim
Oha

Aynı anda yazdık resmen

Sevgilim
Kalp kalbe karşıymış
derlerdi de inanmazdım

Aşk işte

Normalin dışındaki her şey

Sevgilim
Sen şiir falan mı çalıştın

Redif kafiye bulmak için şiirle bu
kadar içli dışlı olman hiç normal değil

Sevgilim
😔😔😔

Edebiyat hoşuma gidiyor

Sırf sınavda çıkacak diye
zorunluluktan bakmıyorum

Ama sen her seferinde beni
bu konuda yargılıyorsun

Ve bu beni fazlaca yaralıyor

*Sevgilim sizi arıyor*

*Kabul et *              *Reddet*

"Sevgilim!"

Yoongi, karşı hattan gelen yüksek desibel yüzünden yüzünü buruşturup telefonu kulağında uzaklaştırdı.

"Efendim Kook?"

"Kook mu? Sen bana Kook demezsin ki."

"Demek ki diyormuşum, Kook."

"Hayır hayır... Sen bana kırıldığın için diyorsun Kook diye. Yoongie, özür dilerim sevgilim öyle bir niyetim hiçbir zaman olmadı. Yani... Seni yargılamak gibi bir amaç hiç gütmedim."

"Jungkook-"

"Dur lütfen, kendimi açıklamama izin ver. Çok romantiksin. Gerçekten her ne kadar sana arada odunsun desem de öylesin ve- ve bu çok etkileyici tamam mı? Sen ne zaman edebi kişiliğine bürünürsen ben o zaman nerede olursak olalım azıyorum. Çünkü- Tanrı aşkına çok etkileyici konuşuyorsun!"

Yoongi birkaç saniye duraksamış, sevgilisinin dediklerini iyice algılamış büyük bir kahkaha patlatmıştı. "Dalga geçme. Benimle Jungkook. Eğer dalga geçmiyorsan ben seninle geçeceğim çünkü." diyerek tekrardan gülmüştü. Jungkook dudaklarını büzüp utansa da en azından sevgilisi artık mutsuz değildi.

"Her neyse." utandığından konuyu dağıtmak için çabalıyordu ama Yoongi'nin hiç öyle bir niyeti yoktu. "Şimdi sen, ben romantik cümleler söylediğimde erekte mi oluyorsun?" beyaz tenli dudağını ısırıp gülmemek için kendini tuttu. İyi ki görüntülü aramamıştı sevgilisi. "Ya Yoongi! Söylediğime pişman etme beni!"

"Ama- ama bu çok komi- yani öhö! Çok tatlısın."

"Gösteririm ben sana tatlıyı! Bize geliyor musun gelmiyor musun?"

"Jungkook... Aslında ben de seninle bu konu hakkında bir şey konuşacaktım sevgilim."

Kahve saçlı, sevgilisinin sesinin ciddi çıkmasından dolayı gülüşünü soldururken sessiz kalıp beyaz tenlinin devam etmesini bekledi. Yoongi de bunu anlayıp konuşmaya başladı.

"Sınava iki ay kaldı güzelim. Bu iki ay çok önemli."

"Evet Yoonie, öyle."

"Bu yüzden... Sınava kadar yüz yüze görüşmesek ve kendimizi bu son iki ayda tamamen derse odaklasak çok iyi olur gibi geliyor meleğim. Beni kesinlikle yanlış anlama lütfen. Ben sadece..."

"Sevgilim, lütfen içine dert ettiğin şeyi söyler misin?"

Yoongi, Jungkook'un kendisini bu kadar iyi tanımadına içinden lanet edip iç çekti. "Benimle tanışmadan önce sabah-akşam programlı bir şekilde ders çalışan biriydin. Ancak ben bunu bozdum ve bu son bir aydır temponda düştü. Fark etmedim sanıyorsun fakat denemelerinde de birkaç net düştüğünü gördüm. Seni kötü etkiliyorum. Sınava kadar görüşmesek daha iyi olur, üzgünüm. Kendine iyi bak, seni seviyorum. Hem de çok fazla..."

Yoongi boğazındaki yumru ile telefonu kapadı ve masanın üzerindeki bardağa uzanıp birkaç yudum su içti. Ancak yumru yerinde duruyordu. Hatta yutkundukça büyüyordu ve bu Yoongi'yi nefessiz bırakmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Diğer taraftan Jungkook ise telefonun yüzüne kapanmasıyla başta sevgilisinin dediklerini algılayamamış, arkadaşı Jimin'den gelen mesaja kadar telefon kulağında kalmıştı. Ne demişti o? Görüşmesek iyi mi olurmuş? Hem de sınava kadar? Koskoca iki ay kendisiyle görüşmemesini mi istemişti o? Yo yo, yanlış anlamış olmalıydı. Jimin'in mesajını görmezden gelerek sevgilisini geri aramış ama açan olmamıştı. Tekrar ve tekrar aramasına rağmen telefonu kimse açmıyordu. Biraz sakinleyip kendine gelmeye çalışan Jungkook artık göz yaşlarını tutamıyordu. Bu da nereden çıkmıştıbirden bire Tanrı aşkına?!

***
-diğer bölümün sonunda şaşırtacağım sizi. Yani yazana kasar aklımdaki olayı unutmazsam tabii...