Siyah

Siyah(9)

"Hayırlı akşamlar abi."

"Sağ ol Ahmet'im. Hayırlı akşamlar."

Yüzümde silinmeyen gülümsememle marketten çıktım. Sokak lambaları yolu aydınlatıyordu. Yavaş adımlarla ilerliyordum. Tenimi üşüten soğuk havayı çektim içime. Burnuma usul usul gelen ekmek kokusu ile gülümsemeden edemedim. Sebebini bilemiyorum fakat huzurluyum. Şükürler olsun.

Kulağıma gelen adım sesleriyle adımlarımı yavaşlattım. Biri benim bulunduğum tarafa doğru koşuyordu. Uzun bağlı saçı rüzgarda savruluyordu. Gözlerim beyaz tişörtüne kaydığında inleme sesi duydum. Gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Yerde başını tutmuş hâlde duruyordu. Bana çarpmıştı.

"İ-iyi misin?"

Özensizce yerden kalkıp başını kaldırdı. B-ben kaldım. Şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum. İçimdeki huzurla kalp atışlarımı hissettim. Usulca kısılan göz kapakları ile göğüs kafesim daraldı, gözlerini bir an olsun benden çekmiyorken gözlerindeki hüzün ruhumu delip geçmişti. Gözlerim yanıyor, beni kendine çeken bu gözlerin ruhu rüyalarımı süsleyen Beyaz olduğunu fısıldıyordu bana. Kahvelerinden gözlerimi çekmeyişimden rahatsızlık duymayışım ile bir kez daha haya ettim. Boğazıma oturan yumruyla yutkunup gözlerimi kaçırdım. Hızla yanımdan geçti. Kendimi çok yorgun hissediyordum.

Ne adım atabiliyordum ne de konuşabiliyordum. Yanaklarımdan süzülen yaşlarla başımı eğdim.

Yüreğim bu denli yanarken aklıma gelen onun üzerindeki tişörtle üşüyor olmasıydı.

Senin ruhuna hiç sarılmadılar mı?

|Bölüm sonu

Bölümler kısa oluyor. Bu çalışmamda böyle oluyor. Bölümü uzatsam bölümün ahengi bozulacak gibi. Umarım okurken memnun kalıyorsunuzdur.

Bölüm nasıldı?

9. Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın. Kalplerin Rabbine emanetsiniz. Selamün Aleyküm 🌼