Siyah

Siyah(6)

"Muhammed kardeşime tavşan kanı çay!"

Umut önüme çayı bırakıp yanıma oturdu. Saklama kabını masada sürükledim.

"Börekten de yiyin."

Polis arkadaşlarım masaya toplaşırken Umut börekleri midesine indirmeye başlamıştı bile. Güldüm.

"Abi börekler nefis. Mutfakta iyi olduğun aklıma gelmezdi valla."

Zülal beklentiyle bana baktığında yerimde dikleşip boğazımı temizledim.

"Börekleri ben yapmadım-"

"Aklıma bir şeyler geliyor ama..."

Umut gülerek benden uzaklaşırken kaşlarımı çatıp ona bakmayı sürdürdüm. Kapının eşiğinde duruyordu.

"Kardeşim bakma bana öyle. Sadece takılmak-"

Kapının ardında hızla geçen siyah elbiseli bir kızla kalakaldım. Başını siyahla örtmüştü. Sonsuzluk...

Hızla yerimden kalkıp kapıya doğru ilerledim. Gözlerimi koridorun sonuna diktiğimde onu gördüm. Duvara yaslanmış halde duruyordu. Hızlı adımlarla ona doğru ilerliyordum. Neden yaptığımı bilmeden, sadece siyah elbisesi toprağa bulanmış kız olması umuduyla hareket ediyordum.

"Semiha'm..."

Bir adam kollarını ona sardığında gözlerim yanlarında duran kıvırcık saçlı erkek çocuğuna kaydı. Aklıma gelenle kendimi kötü hissetmiş, utanmıştım.

"Anne, babam buldu beni."

Birbirlerine duydukları sevgiyle yanaklarım kasılırken gözlerimi onlardan çekip geriye döndüm. Rabbim birbirlerine duydukları muhabbeti arttır. Evlerine huzur dolsun. Razı olacağın kullarından olmalarını nasip et.

...

Bugün yine ay, dolunaydı. Hafif esen rüzgar saçlarımı hareket ettiriyordu. Gözlerimi dolunaya çevirip oturduğum bankta kendimi öne doğru çektim. Siz hiç dünyadan kaybolmak istediniz mi?

Burnumda hissettiğim sızıyla bulanık görmeye başladım. Gözlerimi kapattım. Yanaklarımdan yavaşça süzülen yaşlar sabırlı olmam gerektiğini hatırlatıyordu bana. Canım yanıyor Allahım. Yanıyorum. Sensizlikle yanıyorum. Seninle buluştuğum her vakit hissettiğim o yoğun sevginin azalma düşüncesi beni korkutuyor. B-ben...

Ben o rüyanın etkisinden kurtulamıyorum. Senin yanına geldiğimde dahi varlığını hissettiriyor. Rabbim hayırlı olanı nasip et. O kız bir hayalimin sonucu mu? Ben hayalle mi yaşamak istiyorum? Gerçek değil mi? Bilmiyorum...

Kulağıma gelen hıçkırık sesiyle irkildim. Gözlerimi araladığımda önümden hızla biri geçmişti. Tam net görememiştim. Gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Kimse yoktu.

Ellerimde hissettiğim soğuklukla yerimde dikleştim. Gözlerimi etrafta gezdirirken gözlerim kucağımdaki peçeteye takıldı. Üzerinde yazı yazıyordu.

Bu dünyada ağlayacak son kişi bile değilsin. Ağlama ya!

|Bölüm sonu

Bölüm nasıldı?

6. Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz. Selamün Aleyküm 🌼