YazAşk

YazAşk -14

Yılbaşı Gecesi Saat 10.05

Hepimiz Oturmuş Film izliyorduk. Çok sıkılmıştım. Korku Filmi izlemek bence güzeldi. Ama annem ve babamın yanında söyleyemiyordum.. Tuana şöyle söyledi "Ben çok sıkıldım.. acaba diyorum cipsleri kolaları alıp korku filmimi izlesek?"annem ve babam birbirine baktı. "Aslında fena fikir değil.. Bende sıkıldım sen ne dersin Ferhat?"babam gülümsedi "E hadi açın bir tane O sırada Kızlarımız Abur cuburları getirsin"kafa salladık..

Tuana, Nefes,Melis ve Ben Mutfağa gittik Abur cuburları çıkartıp tabaklara doldurduk.. ve içeri geçtik.. Film güzel gibiydi. Bir kız çocuğu konuşamıyor.. erken doğması yüzünden annesi onu doğururken ölüyor babası annesinin ölümüne dayanamayıp intihar etmesiyle başlıyor..

Film ilerlerken saatin 11.45 olduğunu fark ettim "00.00'ye çok az kaldı.."annem kumandayı alıp filmi kapattı "Hadi dışarı çıkıp Havai fişekleri izleyelim"üstümüzü giyinip ateş yaktık 00.00'ye 20 dakika kalmıştı sessiz sessis otururken "Leya kızım çekirdek koyup getirir misin canım"ayağı kalktım "Tamam anne"içeri girdim iki dakika sonra peşime umut geldi su içip gitti..

Bir kaç dakika sonra çekirdekleri alıp çıkacakken duman kokusu aldım.. dışardan geliyordur diyip kapıya yöneldim. Açmaya çalıştığımda açılmadı "Noluyo ya!?"tabakları bırakıp kapıyı zorladım. Ya kitliydi yada sıkışmıştı "Açıl Allah'ın belası kapı açıl!!!"açılmayınca geri çekildim alttan duman geliyordu.. Yangın Çıkmıştı bağırmaya başladım "Anne Baba!!"öksürmeye başladım ölüyordum..

Çığlıklarım kulağımda yankı yaparken yere düştüm... En sonunda ise gözlerim kapanırken Çağanın sesiydi "LEYA GÖZLERİNİ AÇ"Hayatım sona eriyordu.. ÖLÜYORDUM................

5 Yıl Sonra - Leya 18 Çağan 19 Yaşında

Önsözü

Ve Sizin Leyanın hayatını asıl Anlayacağınız yer.. Soracaksınız.. neden zaman atlaması? Neden Çağanla Leyayı Çocukken Daha fazla izleyemedik? Biliyorum Merak ediyorsunuz.. olayları zaman atlaması olmadan ilerlettiremezdim.. şuana kadar yazdığım en iyi LeyÇa hikâyesi çünkü... Şimdi Leya ve Çağan büyüdüler.. Çağan karanlığında Boğuluyor.. Leya ise Beyaz bir hayatı var.. yada vardımı deseydim? Tozpembe Bir hayatı var sanıyorsunuz değil mi? Peki ya Çağanın? Hadi sizde benimle Çağan ve Leyanın hayatını okuyun Ama ilerde final bölümünde hatırlatacağım Sözlerden Biride Mutlu Olacağız :)

Giriş - 24 Haziran 2026 - Saat: 08.24

Tuana.. bu hayatta bağlı olduğum kalan tek kişi.. diğerlerimi? Gittiler Çağan Umut Melis Nefes Deniz Yağız Hepsi gittiler :)

O Gece Yangının altında ölürken kurtuldum.. olaydan 1 yıl sonra.. Çağanın ailesi taşınma kararı aldı.. Çağan bana Bir Kar küresi vardı içinde Çağan~Leya yazıyordu.. son kez.. sadece son kez sarıldık.. 4 yıldır telefon harici hiç konuşmadık.. diğerleri okulu gereği gitmek zorunda kaldılar tam 2 yıl önce.. Tuananında ailesi taşınacaktı.. ama ailem bizimle kalabilir diyince Tuanayı götürmediler..

İşte o zaman Tuananın beni bırakmadığı gün beni hayata bağlayan tek şey olmuştu.. şimdimi Tuanayla Aynı evde oturuyoruz Ankara'da Üniversite okuyoruz..

Üniversitede derslere çok ağırlıklı çalışıyoruz Tuanayla.. Tuana oyuncu olmak istiyor.. belkide çocuk oyuncu olduğu içindir.. ben ise Edebiyat okuyorum.. Tuana ile aynı okulda değiliz çünkü ben psikoloji okuyorum.. birazda şimdiki zamana gelelim...

Tuana ile okula gitmek için kalkmıştık genelde ben onu uyandırıyordum "Ya Tuana kalk cidden Geç kalırsam Fena yaparım seni"Tuana sinirlenip Arkasını döndü "Ya sen giyinip gitsene ben giderim"oflayıp pufladı bende çok umursamadan üstümü giyindim ve Tuanaya son kez seslenip odadan çıktım.

Fakülteye girip sınıfa çıktım. Sınıfta sessizce kitap okuyan arkadaşlarım vardı. Genelde kız öğrenciler olduğu için fakülte sessizdi. "Günaydın..."dedim ve sessizce sırama oturdum. Kitabımı çıkartacaktım ki unuttuğumu fark ettim. Ne yapsam diye düşünürken bilgisayarımı hatırladım. Uzun zamandır yazdığım bir kitap vardı.. "YazAşk"kitabın konusunu sonra anlarsınız :)

Herkes kitap okurken ben kitap yazıyordum. Soracaksınız "Sen Psikoloji Okumuyormusun neden kitap yazıyorsun?"küçüklükten beri hayalim olan kitabı yazıyorum.. hayallerimi yarım bırakmayacağım..

Yaklaşık 15 dakika sonra Zil çaldı.. hoca sınıfa girdi sınıf sessizdi.. sıralarda bir sürü kitap vardı Romantik kitaplar.. Aksiyon dolu kitaplar.. Romantik-Komedi olan kitaplar... Hoca sınıfa her girdiğinde saşırıyordu.. hepimiz seviyorduk kitap okumayı.. Ben Burada Tüm hayatımı tamamlıyorum eski okulumda.. yani Nefes kolejinde Kavgacı çocuklar Berbat bir okuldu.. bir sürü ses zengin züppe çocuklar..

Tabi iyi yanlarıda vardı.. Çağan 4 yıldır görüşmüyoruz.. Ne zaman onu hatırlasam aklıma kar küresi geliyor İçindeki Leya~Çağan yazısı.. Neden be Çağan birbirimizi tamamlamışken neden yarım bıraktın beni?...

Hoca konuşmaya başladı "Her zamanki gibi kitaplarınız buradalar... Hepsi çok güzel görünüyor çocuklar Yalnız Şey dikkatimi çekti.. Leyacım herkes kitap okuyorken sen neden bilgisayarınla uğraşıyorsun.. yanlış anlama kuzum sadece hep masanda kitabın olurdu.."gülümsedim. "Kitabımı evde unutmuşum.. bende bilgisayarımı çıkartıp kitabıma devam ediyordum..."Serpil Hoca gülümsedi.. ve Bütün sınıfa döndü "Dersimize geçelim mi çocuklar.. o harika kitaplarınızı masanın bir kenarına bırakıp Kitaplarınızı çıkartın.. dersten önce soru cevap yapalım..."kitapları çıkardı herkes...

Serpil hoca Konuşmaya başladı "Çocuklar biliyormusunuz Ben Bir öğretmen olurken.. Öğrencilerime çok iyi davranacağım her dertlerine deva olacağım dedim.. Ben öğretmen olurken sizin öğretmeniniz olacağınızı bilmiyordum.. o kadar sakinsinizki.. kendi dertlerinizi unutmuş başkalarının dertlerine deva olmaya odaklanmışsınız.. soruyorum size.. nedir sizi yıkan..?"gözüm dolmuştu.. oysa ne kadar istemsizce olmuştu ki...

Düşününce aklıma... Çağan geldi.. oysa hayatımda sadece bir kaç ay var olmuştu... Bir anda çekip gitmesimiydi beni etkileyen.. yoksa başka birşeymiydi? Bilmiyorum ama bundan sonra hayat benim için hiçte iyi olmayacak...

Devam Edecek...