YazAşk

YazAşk -23

Ertesi Gün

Bu sefer spor giyineceğim. Ama o kadarda kapalı değil. Üstüme bir crop ve ceket aldım giymek değilde sadece omuzlarımda dursun diye almıştım. Altıma dar bir pantolon giydim. Ayakkabı olarak siyah spor ayakkabı tercih ettim dudaklarıma hafif pembe bir ruj sürdüm ve saçlarımı düzleştirdim. Çantamı alıp çıkacağım sırada Çağan aradı. Sabah sabah niye arıyor acaba "efendim Çağan"konuşmaya başladı "aşağı in seni almaya geldim."belli bu gerçekten kıskanmıştı. "İniyorum"telefonunu kapatıp aşağı indim.

Arabanın içindeydi. Arabaya bindim ve "günaydın. Hiç zahmet etmeseydin giderdim"güldü "yok. Sorun yok yani."arabayı hala çalıştırmamıştı "Çağan davetiyemi bekliyorsun çalıştırsana arabayı?"bana yaklaştı inşallah beni öpmeye kalkmaz.

Konuşmaya başladı "leya.. ben sana aşığım"bunu biliyordum zaten "ne?"klasik kız cevabı vermezsem ölürdüm ne yapayım. "Duydun işte. 5 yıl boyunca aralıksız sevdim seni. Çocuktuk olmaz dedim. Büyüdük ama ben senden hala vazgeçemedim"dudaklarımda bir baskı hissettiğimde kaskatı kesilmiştim.

Beni öpmüştü. Aslında mantıkken öpüşüyorduk ama tek taraflıydı. Beni hızlıca öpmeye başlayınca geri çekilmemiştim. Ama karşılıkta vermiyordum. Gerçekten çok garipti. İçimde birşey karşılık ver diyordu. Diğer yanımda bana attığı yalanlar yüzünden karşılık vermememi istiyordu. O dudaklarımı hoyratça öperken karşılık vermemi bekler gibi durdu ve nefes aldı burnu benim burnuma değiyordu. Nefes alış verişleri dudaklarıma vuruyordu "şoktasın biliyorum. Karşılık vermeni beklemiştim"cevap vermedim. Ne diyecektim ki?

Beni öpen adama karşı bile koymamışken. Tekrar dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bu sefer daha şiddetli öpüyordu sanki beni kendine ister gibi. Bu öpücüklerinden anladığım tek şey 5 yılın acısını çıkarmaktı. 5 yıl boyunca öpemediği dudakları şuan şiddetle öpüyordu.

Elimi kaldırıp onu dudaklarımdan ayırdım "Çağan bak gerçekten. Konuşmak istemiyorum gidicem ben"arabanın kapısını açacakken kolumu tuttu "sende beni istiyorsun biliyorum. Zorlama be kızım"yüzüne tükürmek istedim ama yapamadım "öylemi diyorsun?"cevap verdi "öyle diyorum"kolumu kolumdan kurtarıp arabanın kapısını açtım "onu görücez."kapıyı suratına sertçe kapattım.

20 Dakika Sonra

Emniyetin önüne gelmiştim. Yukarı çıktım kartal bey ve ekip analiz yapıyorlardı "gel psikolog hanım gel"yanlarına yaklaştım "sera şu ırmak ve babası hakkındaki herşeyi öğren. Ne bileyim iremi evden attıktan sonra neler yaptıklarını falan. Umut Doruk ve Nermin sizde olay yeri ekiplerini toplayın ve cinayetin işlendiği yerde bir orman girişi var oraya girip bir inceleme yapın. Psikolog hanım bizde iremin evine tekrar gidiyoruz."kafamı salladım.

Beraber çıktık ve arabaya bineceğimiz esnada Çağanın arabasını görür gibi oldum. "Çağan?"kartal bana döndü "ne?"derken araba çalıştı ve uzaklaştı "psikolog hanım! Kendinize gelseniz diyorum?"kartal beye döndüm "tamam gidelim"iremin evine varmıştık beraber arabadan inip kapıyı tıklattık açan olmadı "yok bu kız bu eve gelmemeye yemin etmiş!!"ona döndüm "napıcaz?"bana döndü "bekleyeceğiz!"benden önce arabaya bindi.

Kendi kendime homurdanarak "keşke benide bekleseniz!!"sessiz söylediğim için duymamıştı. Arabaya bindim ve sabah yaşadığım olayı düşündüm. Peki ya emniyetteki araba? Tesadüfmüydü? Tabiki değil. İnşallah Çağan beni takıntılı hale getirmemiştir. Kuzeninin takıntısı yüzünden ölüyordum. Tamam Belki Çağan beni öldürmez ama kıskançlığından ciddi ciddi kartalı öldürebilir.

Kartal bey bana döndü "hayırdır bugün bi tatsızsın?"ona döndüm "yok ya kafam birşeye takıldı"bana dönüp kaşlarını çattı "tamam o zaman neye takıldı anlat"dertleşmeye gerçekten ihtiyacım vardı. Kızı beklerken de edecek bir sohbetimiz olurdu hem.

Onun anlaması için olayın en başından başlayacaktım. "5 yıl önce. Yılbaşında ailem ve arkadaş grubumla birlikte bir dağ evine gittik. Doğum günümdü.. aşık olduğum bir çocuk vardı. Yada tam aşık demeyelimde flörtleştiğim. Kuzeni vardı bana saplantılı bir şekilde aşıktı. En sonunda kuzenin bana aşık olduğunu öğrenmiş. Oda aptal gibi benim içinde tek olduğum evi yaktı."kaşlarını çattı "Neden?"konuşmaya başladım "öfke kontrolü yok. Sinirlendiği zaman herkesi öldürebilecek kapasitedeydi. Çağan. Bunu biliyormuş. İki gün önce işe başlamadan bir gece önce öğrendim. 5 yıl boyunca benim ölümüme sebep olan çocuğu saklamış. En aptalcasıda ne biliyormusun onun benim bunu bildiğimi bilmemesi. Bu sabah bana aşık olduğunu itiraf etti ve..."gözlerim dolmuştu "ve?"göz yaşlarımı sildim "beni öptü. Hiçbirşey yapamadım aptal gibi kaldım öyle ona hala kin ve nefret doluyum bugün emniyette çıkarken arabasını gördüm. Ve bana saplantılı bir şekilde aşık olabileceğini düşünüyorum eğer kuzeni gibiyse onu kendimden uzak tutmam gerekiyor.."nefes çekti ve yumruğunu cama vurdu "başlarım ben onun-"ona baktığımda sustu "aşkına. İnşallah saplantılı değildir. Diyecek bir şeyim yok psikolog olan sensin psikolog hanım"güldüm "psikolog falanımda benimde duygularım var"bana baktı "Var tabide kendi kendini iyileştir."nefes verdim.

Ve konuşmaya başladım "haha çok komik. Ayrıca bu kız gelmiyor başka bir yol bulmamız lazım. Ona ulaşacağımız Başka bir yol"bana döndü "Nasıl bir yol mesela psikolog hanım? Bize o mükemmel analiz yeteneğiniz ile söyleyin lütfen"konuşmaya başladım "bende onu söylüyorum zaten. Başka bir yol bulmamız lazım."nefes verdi. "Bende onu diyorum!"yok biz bu adamla anlaşamıyoruz. "Kartal bey sizinle sohbet edilmiyor."kaşlarını çattı "daha demin bana hayatını anlatırken iyiydi ama."bende kaşlarımı çattım "sizde benim yaptığım gibi anlatsanız anlaşabiliriz kartal bey!"konuşmaya başladı "yok ben susmaktan yanayım konuşan sensin"homurdandım "ya ya. Öyledir öyle!"arabayı çalıştırdı ve emniyete geri döndük.

Gerçekten dünden beri boş gidip boş dönüyoruz katil dışarda birilerini öldürsün biz evin etrafında nöbetçi gibi nöbet tutalım. Harika.

Devam Edecek