YazAşk

YazAşk -16

05 Temmuz 2026

Melisa Gideli 1 Hafta oldu.. ben bu duruma o kadar çok alışmıştım ki.. Tuananın daha haberi yoktu.. set izininde gelecekti.. O küçük kız çocuğunun adını Doğu Koymuştum.. Benim için en anlamlı isimdi bu..

Onu asla yalnız bırakmadığım ofisi eve taşımıştım eve çok insan gidip geliyordu.. hiç hijyenik olmadığı için Doğuyu Uyutuyordum ağladığında susturup yanıma alıyordum.. çoğunlukla çocuklarla yalnız olduğum için onlar Doğuyu seviyordu.. yanaklarını okşuyorlardı...

Mutluyum yani hayatıma o küçük kız çocuğuda dahil olduğu için mutluyuz.. Akşam olmuştu telefonum çalıyordu Meryem Abla arıyordu.. "Efendim abla"Meryem Abla Doğu olayını biliyordu.. ve Eskişehir'de görevdeydi.. "Leyacım nasılsın tatlım"nefes aldım "İyi abla sen.."bende iyi.. bir süre konuşmadık.. Ve o anda Meryem Abla konuşmaya başladı "Leya.. diyorum ki bir süre yani en azından bir süre Eskişehir'e gelemezmisin? Doğu içinde iyi olmazmı?"biraz düşündüm "Aslında düşününce benimde buna ihtiyacım var.. yarına bilet alıyorum ben abla"güldüğü yüzünden belliydi "Bekliyorum bebeğimm"telefonu kapattıktan sonra doğuya baktım "Aşkım Kızım biz Teyzeyemi Gidiyoruz he"sanki beni anlamış gibi gülüyordu..

O kadar tatlıydı ki.. hayatımın en önemli parçası olandı Doğu... O gece internetten yarına bilet aldım saat 7 de uçak kalkıyordu.. benim için sorun değildi ama doğu için Çok kötüydü alıştırdığım uyku düzeni bozulabilirdi ve geceleri zamansız kalkardı.. sabahları beklemediğim bir anda kalkardı.. ve ben buna yeni alışmıştım.. doğu ben uyutmadan uyuya kalmıştı.. sabaha kalmasın diye bende valizleri topladım.. doğuyu yatağına yatırıp bende yatağıma yattım.. o nasıl yattıysam o anda sızıp kalmışım...

06 Temmuz 2026 Saat: 15.56

Evett Biz geldik Eskişehirr.. Çok güneşliydi.. en azından İstanbul'a göre.. iyiydi Meryem ablaya ne zaman geleceğim saati söylememiştim ona sürpriz yapacaktım.. Çalıştığı karargahı bildiğim için bulduğum ilk taksiyle karargaha gittim taksiden indiğimde.. kocaman karargahı görünce baya şaşırdım.. küçükken hayallerimdeki bu karargaha ablamı görmek için giriyordum... Kim Derki Bir Gün onun için gireceksin...

Etrafı incelerken gözüme biri takıldı.. o kadar benziyordu ki.. yanında bir kadın kucağına verdiği bebek.. Kıvırcık Sarı Saçlı Sakalsız yüzüyle çok tanıdıktı.. derken doğu ağlamaya başladı.. doğuyu susturmak için bir bank aradım elimde bavullarla doğuyu susturamazdım. Bakmayın öyle. Tüm dikkatler bana çevirilmişti.. aklımda bavulları bırakıp banka koşmak vardı koşacakken yanıma o geldi "Leya.."kafamı kaldırınca afallamıştım.. oydu Çağan.. nereden gelmişti şimdi. Yıllar sonra neden tekrar karşımdaydı "Çağan?.."ona baktığım sırada kucağımdan doğuyu aldı ve susturdu.. "Seninmi"ne diyeceğimi bilmediğim için başımı sallamıştım..

Onu biraz incelerken üstündeki asker üniformasını görmüştüm. Ne yani Meryem Abla ile aynı karargahtamı çalışıyordu? Düşüncelerimi kafamdan atıp doğuyu aldım.. "Adı ne?"gülümsedim "Doğu"güldü ve doğuya baktı sonra tekrar bana bakarken "Leyaa"bana doğru koştu ve aramızda doğu ezilmeyecek şekilde sarıldı.. "Gelmişsin.. haber verseydin keşke Ama benden önce Çağanla karşılaşmışsın ha?"gülümseyerek başımı salladım.. "Ya Leya kaç saat oldu geleli?"taksiyle havaalanından buraya gelmek 1.5 saatimi almıştı "1.5 saat.."morali bozulmuştu.. "Ya ben göreve gidiyorum.. ne yapıcaz şimdi"gülümsedim "Sen gelene kadar otel-"sözümü kesti. "Evimin anahtarını veriyorum. Bizim çocuklardan biri götürür seni dur sesleniyim"derken çağanda lafa girdi "Ben bırakırım. Sonuçta tanıyoruz birbirimizi sorun olurmu leya?"gülümsedim "Yok ama şey.."ona bebek mevzusunu nasıl anlatacaktım? İllaki soracaktı.. babasını bu yaşta nasıl anne olduğumu.. soracaktı.. "Hah sağol Çağancım.. al leya bu anahtarım.. evde herhangi bir odaya geçebilirsin.. yarısından fazlası boş zaten.. benim gitmem gerekiyor.. görüşürüz."görüşürüz diyemeden gitmişti.. görevi onun bağlı olduğu şeylerden biriydi sesimide çıkaramıyordum..

"O zaman arabaya geçelim"sesimi çıkarmadan bavulları alıp yürümeye başladım.. Çağan önden gidip bagajı açtı ve bavulları koydu.. bende ön koltuğa geçtim.. kucağımda doğuyla bu kısa süreli bir maceraya çıkıyordum...

Kafamı cama yaslamıştım.. uyumak istemiyordum ama çok uykum vardı. Hele doğuda kucağımdayken asla uyuyamazdım. Tepkisiz yolu izliyordum doğu  arabalara,kuşlara,gökyüzüne bayılırdı hele gökyüzü.. her gördüğünde izliyor.. üstüne gülüyordu.. doğunun gülüşüne dünyayı yakardım...

Doğu gökyüzüne bakıp gülerken Çağan gözünü yoldan ayırıp doğuya baktı "Neye gülüyor?.."ona baktım "Gökyüzüne.."oda küçük bir gülümseme kondurdu yüzüne.. "Bu yaşta evlendiğini bilmiyordum.."ona bakıp güldüm "Evlenmedim.."bana baktı bende onun gözlerinin içine bakarken gülümsemesinin yavaş yavaş solduğunu fark ettim.. sanki nefes alamıyormuş gibi arabayı sağa çekti ve arabadan indi.. ben onu izlerken yanına gitmek istiyordum ama doğuyu yalnız bırakamazdım.

Aklıma arka koltuktaki doğunun ben iş yaparken oturduğu koltuğu duruyordu arabadan inip doğuyu koltuğa bağladım. Düşmemesi için sıkmak zorundaydım ama çok daralacağı hafif sıktım ve son kez kontrol edip kapıyı yavaşça kapattım..

Yanına gittiğimde gökyüzünü izliyordu ben onu izlerken bana döndü "Doğu senin kızın değil, değil mi?.."ilk başta yere sonrada gökyüzüne baktım. Gözlerim dolmuştu. "Evet.. değil."başını salladı ve arabanın kapısını açıp birşey aldı ve geri geldi "Bu benim oğlum.. Poyraz"fotoğrafı aldım ve inceledim.. aynı çağan gibi hafif Sarı kıvırcık saçları.. ela gözleri.. gerçekten Çağana benziyordu ben bu düşüncelerdeyken konuşmaya başladı "Ama benim öz gerçek oğlum değil. Ailesi çöp gibi sokağa atmışlardı. Ben bunu büyüyünce ona nasıl anlatacağım leya?.. ailem bile bilmiyorken ben bunu ona nasıl anlatacağım? Anlatmasam birgün öğrenmeyecekmi?"o kadar haklıydı ki..

Hergün bende bu düşüncelerle boğuluyordum.. Çağanın gözleri dolmuştu.. "Çağan o kadar haklısın ki.. ama bak bir yolunu bulursun buluruz sakin ol.."elini tuttum ama geri çekildi.. "Bulamam. Ona çöp gibi sokağa atıldığını diyemem ben yapamam leya. Anlıyormusun yapamam ona bu kötülüğü."Çağan öfkesinden deliye dönmüştü.. durduğumuz yoldaki duvara yumruk attı endişelendiğim için elini tutup sarıldım.. sakinleşmesine yeterdi...

Keşke Duygularım Sadece Sakinleşmesi için olsaydı...

Devam Edecek...