YazAşk

YazAşk -2

ERTESİ GÜN

Gitmeme az vakit kalmıştı ben ise annemi Köpeğim Hayatında benimle gelmesi için ikna ediyordum "Anne Lütfen"annem sıkılmış gibi "Tamam gelsin" Bu bile yeterdi bana.. "tamam anne sağoll"

Annem telefonu kapatmıştı gitmeme iki saat kalmıştı ben ise son kontrolleri yapıyordum birşeyi unutursam geri dönemezdim. Değer verdiğim eşyalarımı küçük çantama koymuştum

2 SAAT SONRA

Köpeğim hayatı kucağıma alıp hava alanına gittim köpekleri uçağa almıyorlarmış ama çocuk olduğum için beni kırmayıp kabul etmişlerdi. Yaklaşık 8 saatin sonunda İstanbul'a varmıştım.

Annem ve Babam beni karşılamışlardı koşa koşa onlara sarıldım o kadar özlemiştim ki onları.. ailemle evimize gitmiştik Annem Bana Odamı gösterdi "Kendi İsteğine göre dizayn edebilirsin kızım ben içerdeyim"odanın kapısını kapatıp çıkmıştı ben ise odayı inceliyordum ilk işim odamı düzenlemekti. O gün akşama kadar odamı düzenlemiştim.

Annem odamın kapısını tıklattı "Girebilirsin anne kapıyı tıklatmana gerek yok"annem kapıyı açtı "Yemek hazır kızım hadi sofraya koş bakalım"güldüm ve annemden önce sofraya oturdum..

Annemde sofraya oturdu ve şöyle söyledi "Kızım şu okul işini biz hallettik ama senin fikrini almadık.. bir sorun olurmu?"gülümsedim "Yok anne ya ne sorun olucak okul aynı okul"ikiside birbirlerine bakıp güldüler "Yarın mı başlıyorum?"babam cevap vermişti "İstediğin gün başlayabilirsiniz demişlerdi yarın gitmek istersen okul kıyafetlerini alalım"her ne kadar eski okulumu sevmesemde yeni okuluma gitmek için can atıyordum ama bir yandanda uzun bir yolculuk sonucu hemen okula gitmek istemiyordum.

"Yok ben Ertesi gün başlamak istiyorum hem sizinlede vakit geçirmiş olurumm"annem ve babam güldüler "Nasıl istersen ama yarın alışveriş yapmamız lazım"babam mızmlanarak "E Kız kıza geziceksiniz bende diyordum ki bir lunaparka falan gideriz eğleniriz falan"babam oldu olalı hep böyle komikti "aaa ayıp ediyorsun babacım sensiz olurmu hiç??"ailecek beraber sohbet edip yemek yedikten sonra yatma saati gelmişti.

"Hadi bakalım Leya yatağa e yarın yorucu bir gün olacak"gülümseyip annem ve babamın yanağını öptüm odama girip kapıyı kapattım yıllardır Bu toz pembe hayatı yaşamıyordum her gece yatmadan önce anne babasını öpen çocukları hep dizilerde filmlerde görüyordum.. bu düşüncelerle uyuya kalmışım gözümü açtığımda o sabah gitmek istemediğim okula gitmek istemediğim zorlana zorlana kalktığım o yataktan bu sefer ailemle yemek yemek için kalkıyordum..

Yıllar sonra Yataktan kalkma hevesiyle uyanmıştım.. ilk işim mutfağa gitmek olmuştu annem yemek hazırlamıyordu ama bir sofra vardı üstündede bir not "Seni Uyandırmaya Kıyamadık İlk Gününden Seni Yalnız Bırakmak istemiyorduk ama acil işe çağırdılar Saat 12 de evde olacağız sonrada Alışverişe gideceğiz Merak etme"bu nota gülüp geçmiştim yemeğimi yiyip sofrayı kaldırıp köpeğim hayata bakmaya gittim annem Hayatın Evde kalmasına izin vermişti Bir Kulübe Bile almışlardı.

Uyuyordu Hayat Uzun zamandır böyle uyuduğunu görmemiştim ben ona yemek koymak için mutfağa gittim o ise uyanmışki peşime gelmişti onu kucağıma alıp bir yandanda mamasını tabağına koyuyordum Kulübesinin önüne gidip oraya bıraktım aynı şekilde Hayatıda o yemeğini yerken bende dışarı gezmeye gittim.

Aklımca etrafı dolaşıyordum işte biraz ilerde sesler vardı duyuluyordu biraz daha yaklaşınca bunların köpek sesi olduğunu anlamıştım büyük köpeklerdi büyük köpeklerden çok korkardım ama küçük kedileri ağaçta görünce elime bir sopa aldım amacım onlara vurmak değildi sadece korkutmaktı sopayı vuruyormuş gibi yaptım köpekler kaçmıştı.

Küçük Yavru kedi ağaçta mahsur kalmıştı. Onu ağaçtan indirip kucağıma aldım tam eve gidecektim ki bir takım sesler duydum "Köpek sesleri oradan geliyor koşun"bir kızın sesiydi toplam üç kişiydiler "Sen Kimsin?"kısa siyah saçlı bir kızdı "Şey ben buraya yeni geldim etrafı dolaşırken bende sizin gibi köpek seslerine geldim Leya Ben"kısa saçlı kız lafa girmişti "Bende Tuana ama sen bizi tanımıyorsun galiba?"birşey anlamamıştım tanımam mı gerekiyordu? "Anlamadım tanımam mı gerekiyor?"derken aralarından biri lafa girdi "Tuana! O ne biçim soru"Kızın adı Tuanaymış. Güzel bir kız ama bu sorusu bir garip geldi "Çağan ben Bizi tanımayan kişi yok diye öyle dedim özür dilerim" Onlar konuşurken tek dikka ettiğim kucağımdaki kediydi.

Lafa girdim "lafınızı böldüm özür dilerim ama kedi korkudan titriyor benim eve gitmem lazım"koşarak yanlarından uzaklaştım.

2 SAAT SONRA

Annem ve Babam Gelmişlerdi Köpeğim Hayatı eve aldıktan sonra bu kedi olayını nasıl anlatacağımı düşünürken kapı açılmıştı koşarak odadan çıkıp yanlarına gittim "Kızım Biz geldik hadi çıkalım"ben ise ellerimle oynaya oynaya kekeleyerek konuşmaya başladım "Anne şey.."annem konuşmaya başlayacakken o kedi koşarak yanımıza geldi annem gördü ve şöyle söyledi "Leya buneee? Ya ben seni yerim"diyip kediyi kucağına aldı ben ise sadece güldüm.

Evde biraz daha oyalandıktan sonra alışverişe gittik...

Devam Edecek...