UNREQUITED LOVE ( Completed)

chapter 1

මුහුදු වෙරළට වදින රැල්ලේ සැර වැඩි වෙන්න වෙන්න එකෙන් එන සීතල වගේම විසිරෙන වතුර බිංදු ගානත් වැඩි. රතු පාටට හුරු තැබිලි පාටක් ගත්ත ලොකු බෝල ඉර ලෝකෙට සමු දීලා මහා මුහුද අතරේ හැන්ගිලා යන්න තිබ්බේ තව ටික වෙලාවයි. එහෙ මෙහෙ දුවන ගමන් සෙල්ලං කරන පුංචි ළමයින්ගේ කෑකෝ සද්දෙ උනත් පරිසයට අමුතු ලස්සනක් ගෙන්න සමත් උනා. මගේ වටපිටාවේ කොච්චර නම් සද්ද වගේම බලන්න දෙයක් තිබුණත් මගේ ඇස් යොමු වෙලා තිබුනේ එක දෙයක් දිහාවට ඒ තනියෙන් බැබළෙන ඉර දිහාවට ගොඩාක්

කටකාර කෙනෙක් උන මම මෙහෙම ඉන්නේ ඇයි කියලා ඇහුවොත් මොකද්ද දෙන උත්තරේ ?

එක හිණාවක් මගේ මුළු ජීවිතයම එකපාරටම එළිය කරලා ඒ එළිය පැතිරෙන්නත් කලින්ම මකලා දැම්මා කියලා කියන්නද ?

ඔව් ඒක තමා දෙන්න තියෙන ඇත්තම උත්තරේ

ඒත් මං එහෙම කියන එක සාදරණයිද කියන එක නම් ඇත්තටම ලොකු ප්‍රශ්ණයක්

මොකද

එයා මගේ ලෝකේ එළිය කරාද නැත්තං

මන් එයාගේ ඒ ආලෝකේ මගේ ජීවිතේට කිසිම දැනුමක් තේරුමක් නැතිව ළං කරගන්න හීන දැක්ක ද

කියන එක අදටත් මන් මගේ හිතත් එක්ක කතා කරන ප්‍රශ්නයක්

පැය ගානක් හිත නිදහසක් කරගන්න කියලා හිතාගෙන වෙරළ දිහා බලන් හිටියට හැමදාම මට වෙන්නේ මතයන් අතර තනිවෙන්න තමයි

මගේ කතාව ඇහුවොත් ඔයා කියයි අතරමන් වෙන්න තරමට මතකයන් මට නෑ කියලා

ඒත් ඒ මතකය දෙක උනත් මට මහෙමෙරක් තරම් වටිනවා.

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

ඉතින් කොහොමද ඔයාලට

ඔන්න එහෙනම් අලුත් කතාවක්

පටන් ගත්තා හොඳයිද මන්දා

මේක drafts වල තියෙන එකක් නිසා දෙන්න හිතුවේ ගොඩක් ඇදෙන්නේ නෑ

Short story එකක් 😁

එහෙනම් මන් අදට ගියා ආයෙත් හෙට වගේ එන්නම්

Stay safe 💜