UNREQUITED LOVE ( Completed)

chapter 12

Sevulgi's pov

මුළු රෑම මගේ හීන ලෝකේ අතරමන් වෙලා හිටපු මම ඔෆිස් ගියේ ශෝර්ට් ලිව් එකක් දාන්න හිතාගෙනයි. යුන්ගිශිව දකින වාරයක් පාසා මට මන් ගැන ම අනුකම්පාවක් ඇති වෙන්න වැඩි වේලාවක් ගියේ නෑ. ඒත් ඇයි මන් මටම අනුකම්පා කරන්නේ ආදරයක් ඇති වෙන්නෙ හිතලා ද මන් මගේ හිතට කිවුව ද යුන්ගිශිට ආදරේ කරන්න කියලා. ආදරේ කරන එක වැරැද්දක් ද ? මගේ කල්පනාව මට නතර කරන්න සිද්ද වුනේ යුන්ගිශී කතා කරපු නිසා.

" සෙවූල්ගි අද short leave දාලා තියෙන්නේ ඇයි "

" මට පොඩි වැඩක් තියෙනවා යුන්ගිශී "

" හරි එහෙනම් " යුන්ඟිෂී කිවුවේ ටිකක් අමනාපෙන් වගේ සමහරවිට මන් කලින් ගියාම වැඩ ගොඩගැහෙන නිසා වෙන්න ඇති.

" සෙවූල්ගි මේ ෆයිල් එක මිස්ටර් ජන්ග් ට ගිහිල්ලා දෙන්න " යුන්ගිශී කිවුවේ එයාගේ ටේබල් එක උඩ තිබ්බ ෆයිල් එක පෙන්නලා

" ඕකේ සර් " මන් ඉඳන් හිටපු තැනින් නැගිටලා ගියේ ෆයිල් එක අදාල කෙනට බාරදෙන්න හිතාගෙනයි. ෆයිල් එක මිස්ටර් ජන්ග් ට භාරදිලා යුන්ගිශිගේ කැබින් එකට යන්න යද්දී ම මන් දැක්කේ ටිවි ඒරියා එකේ ඉන්න යූනාව

" මොනාද බලන්නේ යූනා "

" බ්‍රේකින් නිව්ස් එකක් දෙනවා අර ඊයේ කියපු මිනීමැරුමකට සැක කරලා හිරෙට දාපු කෙනාව තව ටිකකින් සොල් උසාවියෙන් නිදහස් කරනවලු "

" එහෙමද මන් යන්නම් යූනා " ඒ දේ අහපු වෙලාවේ ඉදලා මගේ හිත කිවුවේ ඉක්මනට උසාවියට යන්න කියන ඒකයි ඒත් මේ වෙලාවේ මට ඔෆිස් එකෙන් එලියට යන්න බෑ. ඒත් මගේ හිත බලකරපු නිසා ඇස්වලින් වැටුන කදුළුත් පිහදාගෙන මන් ගියේ යුන්ගිශිගේ කැබින් එකට දොරට තට්ටුවත් නොකර මන් ඇතුලට ගියේ මගේ හිතේ තිබිච්ච කලබලය නිසාමයි.

Yoongi pov

වෙනදා වගේම අදත් උදෙන්ම සෙවූල්ගි ඔෆිස් එකට ආවත් එයා හිටියේ හරි සිහියකින් නෙවෙයි. අද short leave ඒකත් personal reason එකක් නිසාලු. මිස්ටර් ජන්ග් ට දෙන්න කියලා ෆයිල් එක අරන් ගිහින් සෙවුල්ගී තවම ආවේ නෑ. එයා එනකන් මන් බලන් හිටියත් මට දකින්න ලැබුණේ දොරටවත් තට්ටු නොකර හුගක් කලබලෙකින් මගේ කැබින් එකට කඩාගෙන වැදුන සෙවුල්ගිව