UNREQUITED LOVE ( Completed)

chapter 17

Yoongi's pov

" අවුලක් නෑ " එහෙම මන් කිවුවත් එක්කම වගේ සෙවුල්ගි ලොකු හුස්මක් පාත දැම්මා. ටික වෙලාවක් යනකම් අපි දෙන්නම අතරේ  තිබ්බේ දැඩි නිශ්ශබ්ද බවක්. වෙනදාට ඒ නිශ්ශබ්දව සන්සුන්ව ඉන්න එක මට සහනයක් උනාට අද එහෙම නෑ. කවදාවත් නැති තරමට මන් කලබල වෙලා.

" යුන්ගිශි මේ තීරණයට කැමතිද? " නිශ්ශබදතාවය බිඳින ගමන් සෙවුල්ගි කතා කරා.

" නෑ " තනි වචනෙන් උත්තර නොදී තව මොනා හරි කියන්න මට ඕනේ උනා පොඩි කාලේ ඉඳන් හිත ඉල්ලන ආදරේ දෙන කෙනෙක් මට ඕනේ උනා.

" ඇයි ඒ යුන්ගිශි? " මගේ සිතුවිලිවලට බධා කරන ගමන් සෙවුල්ගි එයාගේ හඩ ආයෙමත් අවදි කළා. ඒත් මේ ප්‍රශ්නවලින් එයා කියන්න හදන දේ මට තේරෙන්නේ නෑ. ඒත් උත්තරයක් දෙන්න මට ඕනේ උනා.

" මගේ ජිවිතේ මට පවුලේ අය, යාළුවෝ කොච්චර හිටියත් කවදාවත් මට ඇහුම්කන් දෙන කෙනෙක් මට හම්බවෙලා නෑ සේවුල්ගි. පොඩි කාලේ ඉඳන් ලොකු උවමනාවක් තිබුණා මගේම ඔම්මාවත් ඇහුම්කන් දෙන්න නැති මගේ හඩට ඇහුම්කන් දෙන කෙනෙක් එක්ක ජිවිතේ ඉස්සරහට යන්න. මගේම කියලා පොඩි ගෙදරක්, ලස්සන අහිංසක ගැනුළමයෙක්, නිස්කලංක පරිසරයක් එක්ක ලස්සනට ජීවත් වෙන්න මාත් හීන මැව්වා. සල්ලිවලට සතුට ගෙන්න පුළුවන් උනාට, ඒ සතුටෙත් සීමාවක් තියෙනවා. ඒත් දැන් මන් මැවුව හීන ලෝකේ මට අත ඇරලා දාන්න කාලේ හරිද කියලත් හිතෙනවා. අත ඇරලා දාන්න හිතුවත් පොඩිම පොඩි බලාපොරොත්තුවක් අදටත් මගේ හිතේ තියෙනවා. ඒක ඔයාත් එක්ක බැදිලා තියෙන දෙයක් සෙවුල්ගි. " මන් කියලා ඉවර උනාම එයා මන් දිහා පුදුමෙන් බැලුවා. ඒ ඇස්දෙක ලස්සනයි.

" මාත් එක්ක බැදිලා තියෙන දේ මොකද්ද යුන්ගිශි? "

" සාරන්හේ සෙවුල්ගි "

" යුන්ගිෂී " ඒ ඇස් තවත් පුදුමෙන් ලොකු උනා. එකපාරටම සතුටින් දිලිසුණත් ඒ දිස්නේ අඩු වෙලා ගියේ එකපාරටම දෙයක් මතක් උනා වගේ.

" මන් ඇත්තටම ඔයාට ආදරෙයි සෙවුල්ගි "

" යුන්ගිශි ඒත්.."

"  කියන්න මට ආදරේ කරේම නැද්ද " මන් එහෙම ඇහුවෙ අපි අතරේ තියෙන ඒ රාජකාරි බැදීමට වඩා දෙයක් මගේ හිතේ එයා වෙනුවෙන් තියෙනවා කියලා ඒත්තු ගන්වන්න.