Sevulgi's pov
ඔව් මන් එයාට හැමදේම කිව්වා. ඇත්තටම මට ලොකු සැහැල්ලුවක් දැනුනා. හැමදේම දැනගත්තට යුන්ගිෂි එතනින් පස්සේ ඒ දේ ගැන කතා කරේ නෑ.
" අපි එහෙනම් යමු. ඔයාගේ ඔප්පා බලාගෙන ඇති " මන් උත්තරයක් දෙන්නත් කලින්ම මගේ අතින් අල්ලගත්ත යුන්ගිෂි ආයෙත් කැබින් එකට ගිහිල්ල අපේ බඩුත් අරගෙන මාවත් එක්කන් කාර් පාර්ක් එකට ගියා.
" නගින්න සෙවුල්ගි " මන් කිසිම දෙයක් නොකියා හිනා වුණේ මට කතා කරන්න උවමනාවක් නැති නිසා.
මන් වාහනේට නගිනවා බලන් හිටපු යුන්ගිෂී ලොකු හුස්මක් පිට කරලා වාහනේට නැගලා යන්න පිටත් උනා. යන මග දිගට කිසිම සද්දයක් වාහනේ තිබුණේ නෑ. ඒත් මන් දැක්කා විටෙන් විට යුන්ගිෂී මන් දිහා බලනවා. ටික වෙලාවකින් අපි ආවේ මගේ ගෙදරට.
" ඇතුලට එන්න යුන්ගීශි" මන් එයාට කතා කළේ කොච්චර මාව දාන්න අපේ ගෙදර ලඟට ඇවිල්ලා තිබුනත් කවමදාවත් ඇතුලට නොආපු නිසා. උත්තරයක් නොදුන්නත් එයාගේ මූනෙන් මට පෙනුනේ එයා මගේ ආරාධනාව පිළිගන්නවා කියලා. මාත් එක්ක හරි ලස්සනට හිනා වෙලා අපේ ගේ පැත්තට ගියපු යුන්ගීෂී දිහා මන් බලාගෙන හිටියේ කවදාවත්ම ඒ හිනාව එයාගෙන් උදුරගන්න එපා කියන ප්රාර්තනාවත් එක්කමයි.
මන් ගෙදර දොර අරිනවත් එක්කම දැක්කේ සෝෆා එකට වෙලා ඉඳන් ඉන්න ඔප්පාව මගේ හිත ටිකක් ගැසසුනේ ඔප්පා මාව කොහොම තේරුම් ගනීද කියලා තිබ්බ සැකේ නිසා.
Yoongi's pov
සෙවුල්ගි ගේ ඇතුලට එන්න කිවුවාම මාත් කිසිම අකමැත්තක් නැතිව කැමැත්තෙන් ගියා. ඒත් තේරුම් ගන්න අමාරු මොකක්හරි පැකිලීමක් මගේ හිත ඇතුලේ තිබුණා.
" මන් සෙවුල්ගීගේ ඔප්පා ජීයෝන් ජන්ග්කුක්. එතකොට මේ? " හරිම සුහදශීලී හිනාවකින් මට සංග්රහ කරපු එයා මගෙන් ඇහුවා
" මන් මින් යුන්ගි. මිස් සෙවුල්ගි වැඩ කරන්නේ මගේ කම්පැනි එකේ " මාත් හිනාවෙලා කිවුවේ එයා මන් ගැන වැරදි වැටහීමක් ඇති කරගන්නේ නැති වෙයි කියලා හිතුන නිසා.
කලින් දැන අදුරගෙන නොතිබුණත් ජන්ග්කුක් මාත් එක්ක කතා කළේ කාලෙක ඉඳල අදුරනව වගේ. සෙවුල්ගිගේ ඔප්පා උනත් මට වඩා අවුරුදු තුනක් බාලයි. කොල්ලත් එක්ක කතා කරන හැම වචනයක් ගානෙම මට ඇති වුණේ එයා ගැන අනුකම්පාවක්. ජිවිතේ හොදම කාලේ නොකරපු වැරැද්දක් වෙනුවෙන් දඩුවම් විදින්න උනේ කොල්ලගේ අසරණකමට කියලා මට තේරුණා. ලැබුණු සංග්රහයටත් ස්තුතියි කරලා මන් එන්න ලෑස්ති උනේ ජන්ග්කුක් ට මගෙන් ඕනෙම උදව්වක් ඉල්ලන්න දෙපාරක් හිතන්න එපා කියලා කියන ගමන්.
YOU ARE READING
UNREQUITED LOVE ( Completed)
Fanfiction🍁 හමුවීම ප්රේමය නොවෙ වෙන්වීම ප්රේමය වඩයි, අපි පතා ආවා වගේ වෙන්වයයි 🍁