Yabani (Rulet'in Çocukları)~ Tamamlandı!

27 (Part2)

'Nefret çekişmeyi azdırır,
sevgi her suçu affeder. '
-incil.

Onu sertçe ayağa kaldırırken yüzüne bakmamıştı. Adamın başını ezdiği duvara itip sırtını sertçe duvara vermesine sebep olurken halen gözlerine  tek bir bakış atmamıştı.

Bir eli boğazını sararken diğeri yanağına çıktı ve elinde ki kan yanağına bulaştı. Sevgiyle okşar gibi gezinse de yanağında eli, gözlerinde ölüm yatıyordu. "Dimitr-"

İsmini söyleyemedi. Kanlı dudaklar dudaklarını kapattı. Dudakları dudaklarını hırpalıyor, sanki ceza veriyordu.

Boğazındaki eli sertleşti ve nefes anlamayarak refleks ile geri çekilmeye çalıştı ama yukarıda silah  sesleri sürerken dudakları dudaklarına kapalı kız, nefese muhtaç öylece duruyordu. Anladı..

Böyle ölecekti. Demek ki böyle hükmetmişti. Ona göre hoştu. Gün gelip ölürse onunla olsun isterdi. En azından o varken ölecekti. Dudaklarıyla...

Cezasını anlamıştı. Onu kandırarak öptüğü için onu öperek öldürecekti. Devushka kendini bırakınca geri çekildi. Hayatında onu hiç görmediği kasılmış, kan ve toz kaplı yüzüyle 'Cık cık' dedi, vazgeçmiş gibi.

"Şimdi değil bebeğim. Şimdi değil."

Devushka'nın kalbi korkuyla çarptı ama kapılmasına izin verilmedi. Eli bileğine indi ve onu sertçe kendine çekerek eğilip bacaklarını tuttu. Onu sırtına atacağını anlayan Devushka can havliyle bağırdı.

"Hayır! Anlamıyorsun!"

Sırtına aldığı kız ileri uzanarak Ecrin'in cesedine ulaşabilir gibi havayı dövdü kolları.

"Hayır hayır! Dev! Lütfen! "

Onun feryatlarını duymuyor gibi kapıya dönen adamla hıçkırdı. "Ağlamak güzel bir fikir." diyerek kapıya ilerlemeye başlayınca sırtına vurdu ağlayarak Devushka.

Ecrin'e mıhlanmış gözleri gözyaşları yüzünden bulanık görüyordu. Kapıdan öylece çıkıp gideceklerini anlayan Devushka "Alexander Dimitri Smirnov!" diye bağırdı.

Adımları duran Dimitri kızı kucağına kaydırıp yüzüne baktı ve sertçe kendine çekerek yüzüne yaklaştırdı.

"Tek kelime daha edersen burada öldürürüm seni."

Korku bekledi ama kız halen kedi gibi kucağında çırpınıyordu. Gözleri kendinde değildi. Dikkati her neredeyse sırf canını yakmak için onu yok etmeyi düşünerek döndü ve kenardaki kızı görmesiyle durdu. Şaşkınlıkla açılan kollarından kendini iterek çeken Devushka yere inip  koşarak Ecrin'e ilerledi ve cesedinin elini tutarak çekmeye çalıştı.

Histerik bir şekilde ağlıyor, kızı çekmeye çalışıyordu. Her hamlesinde dikişleri gerilirken umutsuzca çekmeye çalışıyordu. Çektiği eli elinden kaydı ve Devushka dizlerinin üzerine çöktü.

"Hayır hayır" diye sayıklayarak kızı kucağına almaya çalışırken yanlışlıkla bir tutam saçı elinde kaldı. Saçlara bakarak mutsuzluğun hakimi olmuş zihninde bir ampul parladı. Dev!

"Dimitri? Dimitri lütfen onu kucağına al"

Dimitri ise kalakalmış öylece onu izliyordu. Ölü bir kıza sarılış şekli... Onun için mi ihanet etmişti?

Devushka öylece Ecrin'e bakan Dimitri'yle kriz geçirir gibi bağırdı.

"Al! Lütfen onu al!"