Yabani (Rulet'in Çocukları)~ Tamamlandı!

19/Part 1

*

Bütün bir günü yemek dahi yemeden kulübelerin de geçirdikleri günlerin bir kopyası gibi sürdüler. Yan yana, sıcak ve samimi..

Dimitri yukarı kata çıkarken halen kızın son söylediğini düşünüyordu. Ona bolca nasihatte bulunmuş, çıplaklık ve Ilgaz'a gereksiz yakınlıkla ilgili sertçe uyarmış ve tüm bunları yapmadan önce boynuna sıcacık kondurduğu öpücüğün etkisinde ki kız buz gibi bakışların tekrar dönmesinin şaşkınlığıyla duraksamıştı. İşte o an Dimitri'yi de dumura uğratan cümleyi kurmuştu.

'Ben senin için neyim Affan?'

O an sadece kızın gözlerine bakmıştı. Bu sessizlikle kız acı bir şekilde tebessüm etmiş ve bir adım geri çekilerek 'Bir an senin Devushka'n, diğer an yabancı biriyim. Ne olacağına karar veremiyor gibisin. Ama biliyorum' demişti.

'Senin ne bir ağabey ne de bana öğrettiğin kötü adam olmadığını biliyorum' demişti.

Dimitri ne mi demişti? Dümdüz gözlerinin içine bakmış ve kendine yeni arkadaşlar edinmesi gerektiğini söylemişti.

Şimdi.. Şimdi de lanet olası koca bir av boyunca ne düşüneceğini biliyordu. Kapının önünde durduğunda "İçeri gir Dimitri" diyen Kuzey ile göz devirerek kapıyı açıp, iri bedenini odadakiler de şöyle bir göz gezdirip geçen sefer oturduğu deri koltuğa atladı.

Efsun pencereye tünemiş, bir ayağı dışarıya sarkıyor, diğer ayağı peteğin üzerinde elinde ki bıçakla oynuyordu. Kuzeyin arkasında dikelen Alex, elinde ki tablette göz gezdirirken yukarıda ki ışık yüzünde ki yara izinde parlıyordu.

İç çekti. Sanırım biraz stresliler diye düşündüğü sırada Kuzey arkasına yaslanıp gözlerini ona dikti.

"Bir kaç pürüz dışında fena bir iş olmadı" dediğinde Efsun kinaye ile güldü.

Onu duymazdan gleen Dimitri başını yana eğerek Kurtoğlu'na baktı.

"Pürüz?" dediğinde kardeşi arkadan dalgın bir şekilde "Pürüzler" diye düzeltti.

Kuzey, Dimitri'nin bir benzeri iç çekerek masasının altında ki siyah çantayla kalkıp Dimitri'nin önüne sertçe bırakarak yanına oturdu. Arkasından onu takip eden Alex'in ekranda hızla gezen parmaklarından gözlerini önünde ki çantaya düşürdü ve beklenileni yaparak eğilip çantanın fermuarını açtı.

İçinde ki silahlara bakarak kaşlarını kaldırdığında daha iyilerine sahip olduğu için dudağının köşesi havalansa da üzerinde ki pasaportu ve kimliği alarak inceledi. "Suratında ki o piç gülümsemesini silsen iyi olur" dedi Kuzey.

"Silahlarını kullanmayacaksın. Baristiğe yansıyacak bir durum istemeyiz. Bu silahlar... Birinin, yani daha güvenilir. "
Dimitri gözlerini kaldırmadığı kimlikte onun da gözlerini hissetti.

"Kimlik ve pasaport aynı kişinin" Başını tabletinden kaldırmayan Alex gök gürlemesini andıran sesiyle "Ölü birinin" dediğinde sesinde şaka tınısı olmasa da arkadaşları güldü. Dimitri üçlüye içinden göz devirerek elindekileri çantanın içine atıp banka kartlarını ve resmi bir belgeyi kenarda seçince tek kaşı havalanarak Kuzey'e döndü ve kuzey omuz silkti.

"İhtiyacın olacak."

Dimitri "Böyle bir yardım istemedim." diyerek çantayı ittiğinde sakinliğini bozmayan Kurtoğlu onu hiç duymamış gibi adamına döndü ve elini uzattı. Tableti alarak, Dimitri'ye dönerken "Para aracıdır Dimitri. Fazla büyütme, borçlu da hissetme. Bir zamanlar bından daha zengin bir adamdın."