Obsession

Chapter 8

POP

Katulad nga ng sabi nina kuya ay ipinaimbestigahan nila si Chester. Pero hindi ko alam kung ano ba ang dapat na maramdaman ko. Natatakot....Kinakabahan.....Nagagalit?

"Sir, Positive. Si Mister Treywen Villarama na pinsan mismo ni Mister Chester Villarama ang dumukot sa sariling pinsan nito na si mister Chester Villarama" saad ng Chief Officer kay Dad. Agad namang napasapo sa noo niya si dad at napailing.

"Ano? Pakiulit nga?" sabi ni dad.

"Si Mister Treywen Villarama nga po ang nagpakidnad AT kumidnap kay Mister Chester Villarama dahil kasama siya noong dinukot si mister Chester."

"Ha?"

"Kumbaga po...sumama si sir Treywen sa pagdukot kay mister Chester para maensure na madudukot nga si sir Chester. Siya na nga ang master mind, siya pa ang kasali sa pagdukot. Aba matinde" sabi ni Chief Officer.

"Sukdulan ng kasamaan si Treywen. I think its not safe for Phoenix to study at their university. Lalo na at kina Treywen ang university na iyon." usal naman ni kuya.

Dahil sa mga narinig ko ay nanghina ang mga tuhod ko at muntikan nang matumba. Mabuti nalamang at naalalayan ako ni kuya.

"Siya.....sinasabi ko na nga ba. Si...si T-treywen ang may kasalanan ng lahat ng ito. Siya ang may kasalanan kung bakit hindi natuloy ang kasal ko-namin ni Chester" mahinang usal ko. Hindi ko alam na may mga luha na palang nahulig mula sa mga mata ko.

"Shh....Tahan na Phoenix...huwag kang mag-alala. Papatayin siya ni kuya"

h-ha?!

"Ha...ha kuya hindi mo naman kaylangan gawin yun"

"Kaylangan yun Phoenix...kaylangan yun para mawala na siya sa landas natin"

Ang weird naman ni kuya. Bakit siya ganyan magsalita?

"Ano? Hindi kita maintindihan kuya"

"Maiiintindihan mo din ang lahat, sa tamang panahon" Tamang Panahon? Ano toh dream dad?

"Ha? Eh pero...."

"Dad, I think it'll be nice if I'll bring Phoenix somewhere na mag-eenjoy siya" Kuya suggested at the same time cut me.

"I think that's a good idea anak. Mag-iingat kayo ha?"

"Yes dad" kuya assured.

----------------

Andito kami sa kotse ni kuya at papunta kami ng Park. Ewan ko ba. Siguro tama si kuya, kaylangan kong mag-enjoy.

Mabilis naman kaming nakarating sa Park at...wow. Andami kong namiss dito.

"Kuya bili tayong ice cream ^^" sabi ko kay kuya. Napangiti naman siya at hinila ako papunta sa bilihan ng ice cream.

WOW

Ano toh?

Hatakan? Excited si kooyaa?

"Manong dalawa nga pong Cookies and Cream"

Cookies and Cream

"Manong eto po ang bayad, keep the change" sabibni kuya kay manong bago bigyan ni kuya si manong ng isang libo.

Isang libo.

Isang libo.

Binigyan ni kuya si manong ng isang libo?!?!

"Kuya?! Isang Libo?! Seryoso?" Pasigaw na sermon ko kay Kuya.

"Anong masama dun? Saka tingnan mo si manong oh. Pamilyado na si manonh at kaylangan niya yan"

Doon naman ako napa-isip. Oo nga? tama si kuya....May mga taong nangangailangan ng pera...

"Sir, salamat po dito. May pambili na po kami ng bigas" Nahihiya ngunit abot tainga ang ngiti ni manong kay kuya.

"Walang anuman po"

"Nako miss, ang swerte niyo kay sir. Panigurado magiging masaya kayong magboyfriend at girlfriend" wika ni manobg sakin.

"Ah...manong magkapatid po kami" sabi ko kay manong

Napakamot naman sa batok si manong "Ganon po ba? Nako pasensya na po"

"Wala po yun. Sige po salamat sa ice cream manong" sabi ni kuya bago kami naglakad lakad sa park.

Nung mapagod kami ay nagpadesisyonan namin umupo ngunit ako ay nagpaalam ba pupunta ng banyo.

"Samahan na kita"

"Okay lang kuya, kaya ko naman eh" sabi ko.

"No. Pano kung may mangyari sayo?" Sa sinabing iyon ni kuya ay biglang bumalik saakin ang lahat. Sa sandaling pagkakasama namin ni kuya ay nakalimutan ko na ang lungkot at takot. Si kuya lang pala ang magpapabago ng mundo ko....siya lang.

"Wag na kuya...kaya ko" sabi ko bago ko tinungo ang cr.

Masyado atang pre-occupied ang utak ko kaya hindi ko namalayan na may nakabangga na pala ako.

"Nako miss sor--Pop?!" Gulat na usal ng lalaking nakabunggo ko.

"Anthony!!" Masiglang bati ko sakanya.

Agad niya aking niyakap at kinumusta

"So kumusta naman ang pinakamagandang bebe ko??" tanong niya.

"Eto...maayos naman. Ikaw?! Hindi ka man lang nagparamdam nitong mga nakaraang araw!" tampo ko sakanya.

"Sorry naman bebe ko. Alam mo naman na busy ako eh. " paliwanag niya.

"Okay lang ano ka ba. Haha sige sige~ kita nalang tayo sometime ha?"

"Sige ba. Oh siya, una na ko ha?" paalam niya.

We shared one more tight hug and then we both walked away.

He's anthony...my bestfriend. Not only my bestfriend, but also Chester and...Treywen's cousin.

Bumalik naman na ako kay kuya pagkatapos ko magcr.

Sumakay na kami ng kotse at sinabing uuwi na daw kami. Nawala na daw siya sa mood.

Hala?

Anyare kuya??

*************
A/n: Mehee~ okay okay sorry for the very very long update peeps haha.Sensya na...naging busy pa si author sa magulong lovelife niya eh. Kinailangan pang magmove on dahil ang hirap po ng naging situation ko. Pumasok na yung tanong na 'Mahal ko o mahal ako?'

Sorreh talaga po. Sorry din kung maikli lang ito. I cant promise kung kaylan ako makakapagupdate next kasi po gusto ko talagang magfocus sa pag-aaral.

Alam niyo na....bitter si author. Okay ang drama ko sorry ulit. haha.

I'm open for dedics pero pagnalimutan ko, iremind niyo nalang po ako haha sorry po. Ayun sana maintundihan niyo. Sana magvote at comment kayo ^^

Thanks, Lovelots,

Jad